"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ωμή Αλήθεια (Χ.ν., 30-11-17)

 

 

 

 

ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

  • «…(Οι συνταξιούχοι) είμαστε κόστος για το μεγάλο κεφάλαιο και προσπαθούν να ξεφορτωθούν με κάθε τρόπο όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του…»

 

ΔΕΝ είναι και ό,τι  καλύτερο, για μια «δημοκρατική» κυβέρνηση να κάνει το παν ώστε οι άνθρωποι που φτάνουν στη σύνταξη έχοντας πληρώσει και εκπληρώσει όλες τις εργασιακές υποχρεώσεις τους, να μην απολαμβάνουν μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή. Να έχουν, δηλαδή κάποια φροντίδα!

 

ΝΑΙ! Η κρίση χτυπάει όλους, αλλά απ΄ό,τι φαίνεται «προτιμάει» τις ασθενέστερες «κοινωνικές τάξεις» που είναι οι νέοι, οι γυναίκες, και τα άτομα της τρίτης ηλικίας (υπερήλικες). Όταν μάλιστα οι τελευταίοι αναγκάζονται να κατεβαίνουν και στους δρόμους, αυτό σημαίνει ότι ζούμε σε μια πολύ άρρωστη και άκρως επικίνδυνη κοινωνία.

 

 

ΕΤΣΙ, παγκρήτια κινητοποίηση συνταξιούχων πραγματοποιήθηκε χθες (29/11) στο Ηράκλειο. Τη ζοφερή εικόνα της κατάστασης δίνουν οι ίδιοι οι συνταξιούχοι. Λένε: «Μετά το κλείσιμο νοσοκομείων, τη μείωση του ιατρικού και βοηθητικού προσωπικού, τη συρρίκνωση των μονάδων υγείας, την κατάργηση των εξεταστηρίων του ΙΚΑ – ΕΟΠΥΥ, έχουμε και πάλι μείωση του αριθμού των επισκέψεων ασθενών σε ιατρούς του ΕΟΠΥΥ σε μηνιαία βάση, την αύξηση δηλαδή των ασθενών που θα πληρώνουν από την τσέπη τους 10κάρικα και 20σάρικα!» Επιπλέον προσθέτουν πως η κρατική παροχή υγειονομικών υπηρεσιών σε ανασφάλιστους αρύεται από το ταμείο του ΕΟΠΥΥ! Δηλαδή πάλι από τις τσέπες των ασφαλισμένων (μισθωτών και συνταξιούχων), αντί τις δαπάνες αυτές να αναλαμβάνει ο κρατικός προϋπολογισμός.

 

ΚΑΙ εδώ, λοιπόν, η κυβέρνηση κάνει «κοινωνική πολιτική» με ξένα λεφτά. Χώρια η υπερφορολόγηση και το συνεχές κόψιμο των συντάξεων.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ; Οι ίδιοι οι συνταξιούχοι της Κρήτης λένε «προφητικά» πως «η ενεργός γήρανση των σημερινών εργαζομένων θα συνοδευτεί από την ενεργό εξόντωση των σημερινών συνταξιούχων». Πώς το είχε πει ο πρώτος μνημονιακός υπουργός Υγείας επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου (ΓΑΠ) (2010) για τους συνταξιούχους; «Μα, ζούνε αυτοί ακόμη;» Και δυστυχώς η κυνικότητα των πολιτικών δεν περιορίζεται μόνο στα λόγια, αλλά και σε οδυνηρές πράξεις (συνεχείς μειώσεις συντάξεων/ κοινωνικών παροχών, αποκλεισμοί από ιατρικές εξετάσεις, υπερφορολόγηση κ.λπ.) Είναι πολλοί που δεν θέλουν τους συνταξιούχους ζωντανούς, επειδή ακριβώς τους θεωρούν μη προσοδοφόρο «κόστος». Έτσι ωμά! (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

 

 

ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ ΚΙ ΑΒΟΗΘΗΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ κανείς συχνά με εκπαιδευτικούς εν ενεργεία, διαπιστώνει τη μεγάλη απογοήτευσή τους. Πολλοί βρίσκονται σε διαρκή μελαγχολία: στασιμότητα στην όλη διαδικασία της μάθησης, έλλειψη ενθουσιασμού και κινήτρων, μαθητές αγχωμένοι από τη βιοτική μέριμνα, γονείς άνεργοι, κατάργηση πολλών σχολικών μονάδων, εκπαιδευτικοί αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα της ζωής, υποστελέχωση σχολείων, απαξίωση της τεχνικής εκπ/σης, περικοπές στους μισθούς, περιορισμός στις ώρες διδασκαλίας κ.ά.

ΣΤΗΝ εποχή του τρίτου μνημονίου σχολείο, εκπ/κοί και μαθητές έγιναν πολύπλοκοι και δυσεπίλυτοι θεσμοί. Σήμερα που οι αλλαγές στη ζωή και στην τεχνολογία γίνονται ραγδαία, δε μένει χρόνος -ούτε και διάθεση- για μια παροχή ουσιαστικής Παιδείας. Εξάλλου, αν κάπου παλαιότερα υπήρχε έλλειμμα ψυχοπαιδαγωγικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών, αυτό δεν γινόταν εύκολα αντιληπτό, επειδή τα προβλήματα της κοινωνίας δεν ήταν τόσο εμφανή και βροντερά! Σήμερα;

ΣΤΗΝ εποχή των «τεράτων», τέρμα και οι παλιές καλές βεβαιότητες: σπούδαζες, είχες προσόντα, εύρισκες μια «καλή» δουλειά. Σήμερα κυριαρχεί το άγχος της επιβίωσης, ενώ και τα γερά μυαλά μεταναστεύουν. Παλαιότερα, μαθητές (σχολείο), καθηγητές (γνώσεις) και γονείς ήταν οι συνισταμένες της διαμόρφωσης του χαρακτήρα και του μέλλοντος ενός παιδιού. Σήμερα κυρίαρχο είναι το διαδίκτυο στη διαμόρφωση τάσεων, το φάσμα της ανεργίας πλανιέται στη χώρα και το ΜΕΛΛΟΝ, εκτός του ότι είναι δυσοίωνο, δεν μας ανήκει.

ΚΙ ΟΜΩΣ! Θά’ πρεπε η Παιδεία να είχε παραμείνει αλώβητη από την κρίση (σωστή, συνεπώς, η παρατήρηση της κας Διαμαντοπούλου για την εξαίρεση των δαπανών της Παιδείας). Οι δε εκπ/κοί να είχαν την στοιχειώδη άνεση να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς άγχος, αλλά και οι μαθητές να αισθάνονταν ως όαση το σχολείο. Αλλά, στην Ελλάδα ζούμε της φανταστικής «πάλης των τάξεων» και της απόλυτης ισόπεδωσης των πάντων. (Στ.Γ.Κ.) (αδ.)

 

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

Κύριε πρόεδρε,

Κάποτε είδηση δεν ήταν αν ένας σκύλος δάγκωσε έναν άνθρωπο, αλλά αν ένας άνθρωπος… δάγκωσε ένα σκύλο!

Στην εποχή μας είδηση δεν είναι πόσοι και ποιοι μπαίνοβγαίνου στη φυλακή, αλλά αν «οκτώ γαϊδούρια φυλακίστηκαν (!)» επειδή έφαγαν πολύτιμα βότανα.

Άλλοι καιροί, άλλα κριτήρια της λέξης «είδηση»!

ΕΡΜΟΛΑΟΣ (αδ)


Σχολιάστε