Πολιτικές ζυμώσεις
Posted on 30 Οκτ, 2012 in Σχόλια | 0 commentsΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΖΥΜΩΣΕΙΣ (“Χ.Ν.”, 30-10-12)
ΤΟ ΟΤΙ τα επώδυνα μέτρα και του 3ου Μνημονίου θα ψηφισθούν, δεν υπάρχει αμφιβολία. Δεν είναι η πρώτη φορά! Το θέμα βρίσκεται αλλού. Τι γίνεται μετά; Διότι, το δυσκολότερο είναι πώς θα «περάσουν» αυτά προς τα κάτω, στο λαό: που ούτε για την αναγκαιότητά τους έχει πειστεί, ούτε και για το δίκαιό τους.
ΓΙ ΑΥΤΟ το σκοπό το παρόν πολιτικό σύστημα μάλλον προσανατολίζεται σε ένα… άλμα μετάλλαξής του, με διακομματικές ζυμώσεις και συμπράξεις. Προβλέπεται, όπως ήδη λέγεται φανερά, αμέσως μετά την ψήφιση των μέτρων και τη λήψη του δανείου, η δημιουργία ενός νέου κομματικού φορέα. Που θα είναι μίξη ιδεολογιών κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς, με ταυτόχρονη ανάδειξη νέων προσώπων και παροπλισμό παλαιών «βαριδίων»!
ΣΤΟ ΝΕΟ σχήμα θα εκφράζονται πολιτικά η παλιά «μεσαία τάξη» (αν έχει απομείνει τίποτε στην κοινωνία!), οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που δεν επιθυμούν «εθνικές» περιπέτειες και οι δυνάμεις που είναι υπέρ των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων.
ΟΝΤΑΣ πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς (και πρόεδρος της Ν.Δ.) και έχοντας ήδη ακούσει τα εύσημα από σημαίνοντες πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ (Θ. Πάγκαλος, Ανδρέας Λοβέρδος, Μ. Χρυσοχοΐδης κ.ά), φιλοδοξεί η όλη μεταλλαγή να έχει ως κεντρικό πυρήνα το κόμμα του!
ΥΠΟΓΕΙΕΣ διαδρομές ήδη υπάρχουν και η … σύμπνοια απόψεων των δυο μεγάλων κομμάτων στην τρικομματική κυβέρνηση μάλλον αποτελεί ένα καλό πρόπλασμα. Σχετικές συζητήσεις, εκτιμήσεις και αποτιμήσεις προσώπων βρίσκονται, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, σε εξέλιξη.
ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ είναι ποιος θα πιστέψει ένα τέτοιο σχήμα, όταν αυτό κατ΄ανάγκη θα συμπεριλαμβάνει και παλιά φθαρμένα «πολιτικά» υλικά. Θα μπορέσει να πείσει τους πολίτες ότι θα είναι το «ελπιδοφόρο» εναλλακτικό σχήμα, ή μήπως θα αποτύχει παταγωδώς ανοίγοντας οριστικά το δρόμο για ΣΥΡΙΖΑ και… «Χρυσή Αυγή»; Οψόμεθα…
(Στ.Γ.Κ., www.stcloris.gr)
ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΑ Ή ΥΠΟΜΟΝΗ;
ΕΙΜΑΣΤΕ όμηροι μια κατάστασης που δεν ταιριάζει ούτε στην ψυχοσύνθεσή μας, ούτε και σε ένα φιλελεύθερο από τη φύση του λαό. Συνειρμικά, μάλιστα αυτές τις μέρες, δεν μας ταιριάζει ούτε σαν Έλληνες.
ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ και υπογράφουμε-όχι ο λαός, αλλά οι μικροί ηγέτες του-τους όποιους δανειακούς όρους προτείνει ο κάθε Τόμσεν και η κάθε τρόικα! Στο όνομα λέει της… επιβίωσής μας. Και δεν βλέπουμε πως η ελληνική οικονομία έχει διαλυθεί πλήρως, η κοινωνία, η παιδεία, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχουν αποσυντεθεί τελείως, η δημόσια διοίκηση καταρρέει, η ασφάλεια, εσωτερική και εξωτερική, δεν είναι διόλου δεδομένη. Κυριαρχούν δε παντού ο φόβος και η επιβίωση της ημέρας…
Η «ΤΡΟΪΚΑΝΗ» συνταγή «θεραπείας» έχει αποτύχει, αλλά δεν λένε να το καταλάβουν ένθεν και εκείθεν του Ατλαντικού. Δύο τινά πρέπει συμβαίνουν: Ή ο στόχος τους είναι η πλήρης διάλυσή μας ως κράτος, ώστε να δημιουργηθεί ένα παράδειγμα/πρότυπο και για τους άλλους λαούς, ή εμείς καταντήσαμε μοιρολάτρες και δεν αντιδρούμε με τίποτε!
ΚΙ ΟΜΩΣ, έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε την πορεία μας, απλά και μόνο εκμεταλλευόμενοι τη δεινή μας κατάσταση. Μπορούμε να πλήξουμε τη συστημική δομή της Ευρωζώνης και μόνο με την απειλή της … εθελουσίας εξόδου μας από το ευρώ! Αλλά δεν το αποτολμούμε, διότι μια ζωή έχουμε συνηθίσει να δεχόμαστε απειλές και να υποκύπτουμε σε ευρωπαϊκές «μπλόφες», όχι να απειλούμε… Από ην άλλη είναι και το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο (κυβέρνηση-αντιπολίτευση) που βολεύεται από μια τέτοια κατάσταση
ΕΤΣΙ, και αυτή η κυβέρνηση προτιμά να ακολουθήσει πιστά τις εντολές της τρόικας, φοβούμενη μια «ολική καταστροφή», η οποία τελικά είναι μάλλον αναπόφευκτη, αν δεν συμβεί κάτι άλλο… Ολόκληρη η χώρα βράζει από τα άδικα μέτρα, από τα λαμόγια που ποτέ δεν τιμωρούνται, από τους επίορκους που παραμένουν αμετακίνητοι στο δημόσιο, από τη βαθιά ύφεση και την ανεργία.
ΜΕ ΔΥΟ λόγια, από την αθλιότητα ενός παλαιοκομματικού συστήματος που επειδή δεν μπορεί να «παίξει σωστά και σωτήρια» το ρόλο του, στέλνει το λογαριασμό συνεχώς στη βάση, στο λαό. Αλλά ως πότε; Η υπομονή δεν έχει άλλα όρια… (Στ.Γ.Κ.)
