"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Σχόλια επικαιρότητας (Χ.Ν., 19-11-15)

 

 

 

ΑΛΛΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΕΙΘΙΣΤΑΙ στην επέτειο του Πολυτεχνείου, η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας να στέλνει στο λαό «μηνύματα». Τυποποιημένα, στερεότυπα, άνευρα, πανομοιότυπα, μόνο λόγια…

 

ΤΟ ΙΔΙΟ συνέβη και φέτος. Στεκόμαστε σε αυτό του κ. πρωθυπουργού και προέδρου της «δεύτερης φοράς» αριστερής κυβέρνησης, του κ. Τσίπρα, που σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής για το Πολυτεχνείο (17-11-15), είπε μεταξύ άλλων: «Τον αγώνα αυτόν, τις αγωνίες και τις προσδοκίες των νέων εκείνης της περιόδου δεν θα επιτρέψουμε να τον καπηλευτούν αυτόκλητοι σωτήρες».

 

ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ. Οι αυτόκλητοι αυτοί «σωτήρες», οι τωρινοί «μπαχαλάκηδες» δηλαδή, που χαρακτηρίζονται από τον κ. Τσίπρα ως «δυνάμεις που πάντα απουσίαζαν από τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες και μετά στο όνομα τάχα του λαού, αλλά πάντα ερήμην του, αδιαφορούν για τη δημοκρατία, αλλά ακόμα και για την ίδια την ανθρώπινη ζωή», πόσο απέχουν ιδεολογικά από μερίδα του κόμματός του; Τους θεωρεί “δήθεν αντιεξουσιαστές” οι οποίοι ελέω μιας εξουσιοδότησης που δεν τους έδωσε κανείς, θεωρούν ότι μπορούν να έχουν εξουσίες ζωής και θανάτου”… Ωραία λόγια, όμως κάπως όψιμα για αυτούς πο όντας στην αντιπολίτευση, άλλα πίστευαν και  έπρατταν.

 

Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ του κ. Τσίπρα είναι ή ουσιαστική (αν πράγματι πιστεύει τώρα σε αυτά που λέει), ή απλά κάνει ένα πολιτικό ελιγμό για να κατευνάσει τους δανειστές. Διότι, κι άλλοτε γινόταν «μπάχαλο» η Αθήνα, πάλι από τους λεγόμενους αντιεξουσιαστές, μάλιστα με αθώα θύματα (MARFIN), αλλά δεν ακούσαμε καμιά, έστω φραστική, καταδίκη τους από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση!

 

ΣΕ ΑΛΛΗ αποστροφή του ο ο κ. πρωθυπουργός μίλησε για τον «αγώνα που δίνει σήμερα η χώρα, σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες» καθώς και τον αγώνα «του ελληνικού λαού ενάντια στην κοινωνική αδικία, την εξωτερική επιβολή του νεοφιλελευθερισμού». Στο «μήνυμα» του κ. πρωθυπουργού έχουμε αναφορά και στην εγχώρια διαπλοκή «που έχει βασική ευθύνη για την πορεία προς τη χρεοκοπία». Τώρα, το πώς αγωνίζεται ο «ελληνικός λαός» που δεν μπορεί να πάρει ανάσα από τους δυσβάστακτους φόρους που επιβάλλει η «δεύτερη φορά» αριστερή κυβέρνηση, μόνο ο κ. Τσίπρας γνωρίζει.

 

ΤΟ ΕΠΙΣΤΕΓΑΣΜΑ όλων είναι η σημειολογία της υπογραφής της συμφωνίας με τους δανειστές, και το Πολυτεχνείο: “Ο αγώνας μας αυτός -είπε ο κ. Τσίπρας-, για να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική με ταξικό (!) πρόσημο υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, είναι διαρκής αγώνας και για την αλλαγή των συσχετισμών εντός της χώρας (!) αλλά και στην Ευρώπη. O αγώνας για να αποκαταστήσουμε και να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία που δεινοπάθησε πραγματικά, ειδικά την τελευταία πενταετία, πιάνει το νήμα του αγώνα και την αγωνία της νεολαίας της αντιδικτατορικής, αλλά και της μεταδικτατορικής περιόδου”.

 

ΠΕΡΙΕΡΓΗ, αν όχι ακατανόητη, αλληλουχία γεγονότων, συσχετισμών, σκέψεων και λέξεων. (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)

ΠΛΗΘΩΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

Ι.-ΑΥΤΟ που σπανίζει στους Έλληνες πολιτικούς είναι η συγγραφή Απομνημονευμάτων, όπως συνηθίζουν οι περισσότεροι ξένοι ηγέτες. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις, γι αυτό και έχουμε σωρεία πολιτικών σφαλμάτων από τους μεταγενέστερους πολιτικούς.

ΟΜΩΣ, τελευταία έχουμε μια κάποια έξαρση «αυτοβιογραφιών» πολιτικών ανδρών, που αποσκοπούν στην ενημέρωσή μας. Έτσι ήδη παρουσιάστηκε η σειρά «Κ. Καραμανλής» και «Ανδρέας Παπανδρέου», από τον Θ. Βερέμη, στην εφημερίδα «Καθημερινή», και επίκειται η τρίτομη «βιογραφία» του βασιλιά Κωνσταντίνου, από την εφημερίδα «Το Βήμα».

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ έργο είναι και το “Έρωτας και Εξουσία” της κας Μαργαρίτας Παπανδρέου-Τσαντ, συζύγου του Ανδρέα, στο οποίο αποκαλύπτονται δεκάδες άγνωστες πτυχές της ζωής της συγγραφέα με τον πολιτικό Ανδρέα Παπανδρέου, αν και στο επίκεντρο βρίσκεται το θέμα της συζυγικής απιστίας!

ΙΙ.-ΠΡΟΣΦΑΤΑ επίσης κυκλοφόρησε το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη, με τίτλο «Δρόμοι ζωής»: πρόκειται για μια πολιτική αυτοβιογραφία, μια προσωπική μαρτυρία για την πορεία της χώρας, από τη γερμανική Κατοχή, τον Εμφύλιο Πόλεμο, την καχεκτική δημοκρατία και τη στρατιωτική δικτατορία, μέχρι τη μεταπολίτευση και την εδραίωση της δημοκρατίας. Μια εικόνα της χώρας από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι το 1996.

ΣΕ σχετική με το βιβλίο αναφορά στον δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη («Κ» 15/11/15), ο κ. Κ. Σημίτης υπογράμμισε τα εξής για το ΠΑΣΟΚ, που μάλλον ηθελημένα αγνοεί η σημερινή ηγεσία της αριστεράς: «Το ΠΑΣΟΚ ανέτρεψε τις δομές και πρακτικές της μετεμφυλιακής Ελλάδας που εδραίωναν την περιθωριοποίηση της Αριστεράς». Η αλήθεια είναι ότι ο μεν Κ. Καραμανλής, μετά τη χούντα, νομιμοποίησε την αριστερά, ο δε Α. Παπανδρέου της έδωσε πολιτική υπόσταση και ευκαιρίες ανάδειξης. Κι αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε… (Στ.Γ.Κ.)

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

Κύριε πρόεδρε,

Πριν 85 χρόνια, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, μιλώντας στη Λέσχη των Φιλελευθέρων (1/2/1930), είπε και τα εξής για τους αρχηγούς των κομμάτων: «Οι ερχόμενοι στην Αρχή του Κόμματος πρέπει να είναι αποφασισμένοι να μη γίνουν όργανα του Κόμματός τους, αλλά να αποβλέπουν μόνο στην εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος με την εναρμόνιση των αντίθετων συμφερόντων».

Πόσοι, στ΄αλήθεια πολιτικοί έκτοτε, «ερχόμενοι στην Αρχή του Κόμματός» τους, είναι αποφασισμένοι «να μη γίνουν όργανα του Κόμματός τους», αλλά αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση «του γενικού συμφέροντος» εναρμονίζοντας μάλιστα τα αντίθετα συμφέροντα;

Μάλλον κανείς! Οπότε, γιατί και η «δεύτερη φορά» αρχηγία του κ. Τσίπρα ως Αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, να αποτελέσει εξαίρεση; Στη δυστοπική Ελλάδα των μνημονίων ζούμε, όχι σε μια ιδανική «αριστερή» ουτοπική κοινωνία…

ΕΡΜΟΛΑΟΣ


Σχολιάστε