ΔΕΘ-2018 (Χ.ν., 11-9-18)
Posted on 11 Σεπ, 2018 in Κείμενα | 0 comments
ΔΕΘ-2018
1.-ME 11 μικρά «θα», τύπου παροχολογίας, και κάτω από το βάρος των συλλαλητηρίων για το «Μακεδονικό» έγιναν φέτος τα εγκαίνια της 83ης «Διεθνούς Εκθέσεως» Θεσσαλονίκης.
ΠΡOKEITAI για ένα θεσμό εφαλτήριο εξαγγελιών κυρίως για την οικονομία της χώρας. Τον θεσμό αξιοποίησαν –και αξιοποιούν- όλοι οι πρωθυπουργοί της χώρας. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ΔΕΘ αποτελεί κι ένα κομμάτι της πολιτικής ιστορίας του τόπου. Είναι μια ευκαιρία να δίνεται ώθηση σε καινοτομίες, αλλά και σε μια ακτάσχετη υποσχεσιολογία.
ΣΕ ένα κλίμα αποδοχής/απόρριψης προτάσεων, οι πολιτικοί σχεδιάζουν επί μήνες τι θα πουν και πως θα το πούν: με τους συμβούλους και τους λογογράφους τους να σβήνουν και να ξαναγράφουν τους πρωθυπουργικούς λόγους, μέχρι να καταλήξουν στην τελική μορφή τους. Επιπλέον φροντίζουν και για τις απαντήσεις σε πιθανές ερωτήσεις της καθιερωμένης συνέντευξης Τύπου.
ΕΙΝΑΙ μια θεατρική παράσταση, που όσο πιο τέλεια οργανωμένη είναι, τόσο περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας έχει. Αλλά, από τη Θεσσαλονίκη δεν ξεκίνησε και η κατάληψη της εξουσίας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με εκείνο το απίθανο πακέτο υποσχέσεων (ΣΥΡΙΖΑ) εκ των οποίων καμιά τελικά δεν πραγματοποιήθηκε;
ΣΤΗ ΔΕΘ είθισται κάθε χρόνο να τιμάται μια χώρα. Φέτος τιμώνται οι ΗΠΑ, κάτι που- κατά την άποψή μας- δεν είναι διόλου τυχαίο. Έχει τη σημειολογία του. Πρώτα-πρώτα γιατί οι Αμερικανοί κυριαρχούν στρατιωτικοοικονομικά στην περιοχή και δεύτερον γιατί, με τον Τούρκο «μπαμπούλα» δίπλα μας, θέλουν οι Αμερικανοί να βεβαιωθούν για την «πίστη» μιας, έστω κατ’ όνομα, «αριστερής» κυβέρνησης» προς αυτούς. Από κοντά και η πορεία της συμφωνίας των Πρεσπών. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ο κ. πρωθυπουργός μίλησε τελείως απαξιωτικά για τις διαμαρτυρίες πλήθους πολιτών για το Μακεδονικό, χαρακτηρίζοντάς τες μειοψηφίες αποτελούμενες από «ακραία στοιχεία»!
2.-Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ είναι αλήθεια ότι αυτή τη φορά (8/9) μίλησε με ήπιους τόνους πολιτικά. Δεν καταφέρθηκε εναντίον της αντιπολίτευσης και προσπάθησε να είναι πειστικός σε όσα είχε να υποσχεθεί. Ανέπτυξε επίσης ένα πολιτικό σχέδιο για την επόμενη Ελλάδα, βασιζόμενο σε τρεις πυλώνες: δίκαιη ανάπτυξη, κοινωνικό κράτος, ανάκτηση της εργασίας.
Αλλά οι τρεις αυτοί όροι δεν υπάγονται, άραγε, στη σφαίρα της αοριστολογίας; Υπάρχει «δίκαιη» ανάπτυξη χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας και χωρίς επενδύσεις; Υπάρχει κοινωνικό κράτος με ευνουχισμένους τους φορείς Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας; Όσο για την… ανάκτηση (sic) της εργασίας, πώς θα γίνει αυτή; Με υποκατώτατους μισθούς και ανεργία στα ύψη; Μα, με τις συνεχιζόμενες περικοπές (συνταξιούχων) και με την αιμορραγία της μετανάστευσης των νέων, είναι δυνατόν να υπάρξει οποιαδήποτε ανάπτυξη; (Στ.Γ.Κ.)
Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ
ΑΠΟ σήμερα 11 Σεπτεμβρίου έχουμε τη μεγάλη «επιστροφή» των μαθητών στα σχολεία της Στοιχειώδους και Μέσης Εκπ/σης. Είναι ένα γεγονός που κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται με νέους μαθητές, νέες «μεταρρυθμίσεις», πιθανόν νέα βιβλία και νέους ή παλιούς δασκάλους.
ΤΑ παιδιά ξαναβρίσκουν τις παρέες τους, μιλάνε για το καλοκαίρι, για τις εμπειρίες τους. Το άγχος για το τί θα βρούν (μαθήματα, εκπ/κούς, συμμαθητές) είναι προφανές.
ΜΙΑ ιδέα είναι, για να αποφευχθεί όλο αυτό το άγχος των παιδιών, ε η πολιτεία να είχε θεσμοθετήσει, τουλάχιστον για μερικές μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία όλων των βαθμίδων, το θεσμό της μετάβασης.
ΤΙ σημαίνει αυτό; Στα πλαίσια του ΣΕΠ (ή μέσω του ΚΕΣΥΠ) θα πρέπει να οργανώνονται επισκέψεις τάξεων των Δημοτικών σχολείων στα Γυμνάσια στα οποία πρόκειται να πάνε οι μαθητές της Στ’ τάξης. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται με τους μαθητές των Γυμνασίων που πρόκειται να πάνε σε ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ.
ΚΑΙ εκεί να τους γίνεται ενημέρωση για το τί θα βρουν (μαθήματα, βιβλία, καθηγητές)
ΟΣΟ για νήπια και την πρώτη τάξη του Δημοτικού σχολείου, η μετάβαση είναι θέμα των γονιών και της σχέσης τους με τα σχολεία της γειτονιάς τους και τους δασκάλους τους.
ΣΕ κάθε περίπτωση, αν δεν εμφυσήσουμε από νωρίς στα μικρά παιδιά την αγάπη για τη μάθηση, την ανάγκη για κοινωνικοποίηση και προσαρμογή στο νέο χώρο, το άγχος κι ο φόβος του άγνωστου θα υπάρχουν στις ψυχές τους. Θα πρέπει οι μαθητές κάθε βαθμίδας να ενημερώνονται τόσο για τα αγαθά που προσφέρει το δημόσιο σχολείο, όσο και για τις παγίδες που υποκρύπτει (bulling κ.ά) (Στ.Γ.Κ.)
