Ρήξη ή συμβιβασμός; (Σχόλια, Χ.Ν., 21-5-15)
Posted on 21 Μάι, 2015 in Σχόλια | 0 comments
ΡΗΞΗ Ή ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ;
- «Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα» (παλιά λαϊκή παροιμία)
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ σ’ ένα σταυροδρόμι. Οι αποφάσεις (των κυβερνώντων μας) θα είναι καθοριστικής σημασίας και κρισιμότατες για το μέλλον της χώρας. Για δεκαετίες. Έτσι:
-«Να συμφωνήσουμε με τους εταίρους, με τα όποια ελάχιστα κέρδη αποκομίσουμε ή να επιλέξουμε τη ρήξη ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, με άγνωστη τη μοίρα της χώρας;»
-«Να υπακούσομε στις εσωτερικές φωνές (συνιστώσες) του κόμματος, ή να κωφεύσουμε υπέρ του γενικότερου κοινού, έστω και επώδυνου, συμφέροντος;»
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία επιμένει σε μεγάλο ποσοστό (πάνω από το 70%) σε μια συμφωνία ή ένα συμβιβασμό («έντιμο» ή «επωφελή»), εντός του ευρώ. Πολλοί όμως, νεόκοποι αιθεροβάμονες κυβερνώντες, επιμένουν στην απόλυτη εφαρμογή του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», ακόμη και τινάζοντας στον αέρα τις διαπραγματεύσεις! Αλλά εν μέσω μιας κρισιμότατης περιόδου διαπραγματεύσεων, τί προηγείται; Η εφαρμογή ενός αμφιλεγόμενου προεκλογικού προγράμματος ή η σωτηρία της πατρίδας;
ΣΙΓΟΥΡΑ, μια οποιαδήποτε απόφαση επί του πρακτέου θέλει εξονυχιστική μελέτη, περίσκεψη και αποφασιστικότητα. Η επιπολαιότητα στην πολιτική πληρώνεται πολύ ακριβά. Η περίπτωση των αμφίθυμων κυβερνώντων μας δεν εμπνέει τέτοια συγκροτημένη σκέψη, αφού πολλά εκ των κυβερνητικών στελεχών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) διακρίνονται από μια απαράδεκτη δυστοκία αποφάσεων ή αλλοπρόσαλλων απόψεων.
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ διαπιστώνει την έλλειψη μιας ξεκάθαρης γραμμής για το τί θέλουμε ως χώρα και τι συγκεκριμένα επιδιώκουμε στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.
ΕΤΣΙ, αντιλαμβανόμαστε με απογοήτευση ότι η παρούσα «αριστερή» κυβέρνηση έχει πρωτίστως πρόβλημα με τον εαυτό της, τη σύνθεσή της, την τακτική της και τις αντιφατικές καθημερινές απόψεις στελεχών της.
ΕΙΝΑΙ ηλίου φαεινότερον ότι ο χρόνος είναι εναντίον μας. Η δε οποιαδήποτε απειλή «ρήξης» με την Ε.Ε. δεν «φτουράει» τώρα, αφού οι της Ευρωζώνης έχουν ήδη συσπειρωθεί και προετοιμασθεί για κάθε ενδεχόμενο. Εδώ και χρόνια.
ΕΞΑΛΛΟΥ, οι παλινωδίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (εντός και εκτός χώρας), κυρίως δε οι κομπορρημοσύνες ορισμένων από αυτούς, το μόνο που πέτυχαν είναι να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Κυρίως όμως, αυτό που χάθηκε παντελώς είναι η εμπιστοσύνη των εταίρων μας που θεωρούν αναξιόπιστο κάθε τι που εκπορεύεται από την ελληνική κυβέρνηση!
ΟΧΙ! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέλαβε μια χώρα στην οποία όλα πήγαιναν καλώς. Παρέλαβε μια πολλή κακή οικονομική κατάσταση στο χείλος του γκρεμού. Μόνο που η συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) δείχνει τόσο ετερόκλητη, ασυντόνιστη και αντιφατική, μάλιστα χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα και στρατηγική, χωρίς καν ένα στοιχειώδες βραχυχρόνιο σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης, ώστε κάθε λύση να φαντάζει πια σαν θαύμα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι αμείλικτη. Γνωστό αυτό. Δίνει ευκαιρίες ανάτασης σε μια χώρα, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να την καταβαραθρώσει όταν δεν διαθέτει διορατικούς και ικανούς ηγέτες.
(Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
ΜΟΥΣΕΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ-2015
ΜΟΛΙΣ προχθές (17/5) γιορτάστηκε η διεθνής ημέρα των Μουσείων. Και ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά την προβληματική σχέση του Έλληνα με τα Μουσεία, ακούμε τον νυν αναπληρωτή υπουργό Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων, τον κ. Ν. Ξυδάκη, ότι θα εφαρμόσει νέα αυστηρότερη πολιτική στον τομέα του!
ΕΤΣΙ, σύμφωνα με την είδηση (18/5), γίνεται νέα τιμολόγηση εισόδου στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία! Ειδικότερα, έχει συγκροτηθεί ομάδα εργασίας που επεξεργάζεται τα δεδομένα για την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, σταθμίζοντας τους παράγοντες και εξετάζοντας τις σχετικές πρακτικές που έχουν εφαρμοστεί στο εξωτερικό. Στο πλαίσιο αυτό, μας λέει, δεν προβλέπεται οριζόντια αύξηση των εισιτηρίων, αλλά γίνεται μελέτη ανά ομάδες χώρων και μουσείων. Παράλληλα θα αναπτυχθεί νέα πολιτική ενιαίων εισιτηρίων, τόσο για τον μαζικό τουρισμό, που παρουσιάζει αύξηση τα τελευταία χρόνια, όσο και για τους μεμονωμένους επισκέπτες.
ΑΝ αναλογισθούμε την τεράστια υποβάθμιση τα τελευταία χρόνια της πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς για λόγους οικονομίας από όλους τους μνημονιακούς υπουργούς Πολιτισμού (όπως για παράδειγμα την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ, πολλών φορέων, αλλά και της ενιαίας τιμής του βιβλίου), το να αυξηθεί τώρα η τιμή εισόδου στα Μουσεία προφανώς και δεν είναι ό,τι καλύτερο.
ΕΙΝΑΙ βέβαιο ότι σε μια κρίσιμη για τη χώρα περίοδο, το να βάλλεται κι ο πολιτισμός της έσωθεν, δεν αποδεικνύει το πόσο α-σύνετοι και στενόμυαλοι είμαστε; Τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι είναι η ζωντανή ιστορία μας. Αντί να φέρουμε πιο κοντά, σ’ αυτά τους πολίτες, δεν τους διώχνουμε έτσι; (Στ.Γ.Κ.)
ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ (φωτό, μετανάστες)
ΟΤΑΝ βλέπεις στα ΜΜΕ τους μετανάστες κρεμασμένους σαν τσαμπιά στα καράβια, ή ριγμένους σαν τα σακιά στα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων, εκτός από αγανάκτηση, θυμό και θλίψη, δεν αισθάνεσαι και το πόσο αφιλόξενος κατάντησε ο πλανήτης στον οποίο ζούμε όλοι μαζί;
ΕΤΣΙ, η τραγική στιγμή που πολλοί φοβούνταν ότι θα συμβεί, έφτασε. Σύμφωνα με την είδηση «μετανάστες από τη Βιρμανία και το Μπανγκλαντές που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε πλοιάρια καθώς δεν τους επιτρέπει κανένα κράτος να αποβιβαστούν, σφάχτηκαν με μαχαίρια, ματσέτες και σιδερένιες ράβδους εν πλω, ανοικτά της Ινδονησίας», επειδή τα τρόφιμα που είχαν τέλειωσαν!
ΟΙ περιγραφές μεταναστών σοκάρουν: αιματηρές σκηνές, ζωώδης και λυσσαλέα βία με τους απελπισμένους να σφάζουν ο ένας τον άλλο για να εξασφαλίσουν τροφή! Από τη μια σεισμοί, λοιμοί και καταποντισμοί, από την άλλη, τζιχαντιστές, θρησκευτικοί και πολιτικοί πόλεμοι: οι οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες αυξάνονται και εξαπλώνονται ραγδαία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Γι αυτό, ένας λόγος παραπάνω είναι να ψηφιστεί στην Ε.Ε., στις άλλες μεγάλες χώρες, αλλά κυρίως στον ΟΗΕ μια νεα μεταναστευτική πολιτική, ώστε η κατανομή των «κολασμένων» της γης να είναι ισόρροπη και φυσικά ανάλογη με τη δυνατότητα της κάθε «πολιτισμένης» χώρας. (Στ.Γ.Κ.)
