Σχόλια (Πολυτεχνειο κ.λπ.) (Χ.Ν., 18-11-4)
Posted on 18 Νοε, 2014 in Κείμενα | 0 comments
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2014 (φωτό)
- “H κοινωνική απελευθέρωση κατακτιέται με αγώνες, καθώς δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από το πάθος για ελευθερία και δημοκρατία”.
ΑΥΤΑ είπε, μεταξύ άλλων, ο ΠτΔ κ. Κάρολος Παπούλιας, στο μήνυμά του (16/11/14), για την 41η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών.
ΣΩΣΤΗ η άποψη, έστω και γενικόλογη. Πράγματι, αν δεν υπάρχουν αυτές οι δυο προϋποθέσεις -ελευθερία και δημοκρατία- καμιά κοινωνία δεν μπορεί να προοδεύσει.
ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ του 1973 πραγματώθηκαν οι παραπάνω έννοιες, από μια σθεναρή νεολαία που βασικό στοιχείο είχε τη γνώση και το πάθος. Και την ωριμότητα για αγώνες του ακατόρθωτου.
ΤΑ δυο αυτά στοιχεία -ελευθερία, δημοκρατία- είχαν μπει “στο γύψο” του δικτάτορα Παπαδόπουλου και των συν-συνομωτών του. Όμως “υπογείως”, το πολιτικό βιβλίο, οι συζητήσεις, οι νέες ιδέες (Μάης του 1968), οι ξένοι σταθμοί κ.λπ., έδιναν άλλα στίγματα δράσης στη διψασμένη για ελεύθερη έκφραση νεολαία.
… ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ υπάρχουν εχθροί “δυνάστες” που μας ταπεινώνουν, χωρίς, δυστυχώς, να αντιδρούμε. Δεν εννοούμε μόνο την τρόικα και τους τοποτηρητές της. Ας πούμε ένα κίνημα κατά των μεσαζόντων του καθε είδους εμπορίου που, αν και εν καιρώ κρίσης, καθιστούν πανάκριβη την αγορά, δεν θα εμπεριείχε ένα είδος ηρωισμού; Αν όλοι οι φορολογούμενοι δεν πληρώναμε τους παράλογους φόρους, ή αν οι γιατροί ξεμπρόστιαζαν το κατεστημένο με τα φακελάκια και τις προμήθειες των νοσοκομείων κ.λπ., δεν θα είχαμε ένα είδος “απελευθέρωσης” από τη μίζερη καθημερινότητά μας;
ΠΟΤΕ κατεβήκαμε στους δρόμους για μια πραγματικά δωρεάν Παιδεία, ή εναντίον της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας που μας κατατάσσουν στις τριτοκοσμικές χώρες;
ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, για να είναι πράγματι ελεύθερη και δημοκρατική, ειδικά στους τωρινούς πονηρούς καιρούς, μάλλον έχει ανάγκη από πολλά Πολυτεχνεία. (Στ.Γ.Κ.)
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΜΕ ΜΕΛΛΟΝ
Η ΚΡΙΣΗ εκμηδένισε πολλά επαγγέλματα (με άριστες και σπουδαίες σπουδές με υπερπροσόντα), επικαιροποίησε πολλά που είχαν “πεθάνει”, ενώ έφερε στο προσκήνιο πολλά καινούργια.
ΣΥΜΦΩΝΑ με πρόσφατη έρευνα της Manpower επί του θέματος, τα επαγγέλματα που ζητούνται σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης είναι: επαγγελματίες πωλητές, υψηλόβαθμα στελέχη, εξειδικευμένοι τεχνίτες, τεχνικοί, πτυχιούχοι μηχανικοί, προσωπικό για διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη, προσωπικό για λογιστήρια – οικονομικά τμήματα, εργάτες, χειριστές μηχανημάτων και διευθυντές πωλήσεων.
ΑΥΤΕΣ είναι, κατά σειρά, οι 10 ειδικότητες που αναζητούν και δυσκολεύονται να «καλύψουν» οι 4 στις 10 επιχειρήσεις! Κι αυτό, επειδή αυτές οι ειδικότητες δεν υπάρχουν στην αγορά.
Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ της κοινωνίας είναι μεν αργή αλλά εμφανής, αφού παλιά “χρυσά” επαγγέλματα σήμερα βρίσκονται στα αζήτητα, ενώ αναδύονται άλλα με λαμπρό μέλλον. (Στ.Γ.Κ.)
…ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ
«Διαπίστωσα ότι δεν αξίζει να υπηρετώ άλλο ένα πολιτικό σύστημα που αδυνατεί να συνεννοηθεί, ακόμη και για τα αυτονόητα»: Είναι τα λόγια του πρώην βουλευτή της ΝΔ, Ανδρέα Ψυχάρη ο οποίος είχε την ευαισθησία, αλλά και τη γενναιότητα να παραιτηθεί από το αξίωμα του βουλευτή.
Αντίθετα με πολλούς άλλους παλαιπολιτικούς που αγνοώντας ηθελημένα τη λέξη παραίτηση -έστω κι αν έχουν την κατακραυγή του κόσμου- και που έχουν το θράσος να προβαίνουν σε… ερμηνείες των αρνητικών συνήθως ενεργειών τους, η περίπτωση Ψυχάρη είναι ιδιάζουσα για τα δεδομένα της ελληνικής πολιτικής. Ο κ. Α.Ψ. δεν παραιτείται για σκάνδαλο ή υποψία σκανδάλου, αλλά για “ένα πολιτικό σύστημα που αδυνατεί να συνενοηθεί, ακόμη και για τα αυτονόητα”!
Αν σκεφθεί κανείς ότι, με τα τόσα σκάνδαλα που ήρθαν στο φως κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του Κ. Καραμανλή(2004-2009), δεν παραιτήθηκε ούτε ένας για δείγμα, το παρόν γεγονός, έστω και μεμονωμένο, δεν δηλώνει άραγε ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει στο κλειστό κάστρο που λέγεται ελληνική Βουλή. (Στ.Γ.Κ.)
ΕΝΦΙΑ ΚΑΙ ΣτΕ.
ΑΠΟ το 2010 και εδώ έχουμε δει και υποστεί τόσους φόρους και αφαιμάξεις μισθών και συντάξεων, ώστε μάλλον έχουμε πάθει ανοσία! Δεν μας ταρακουνάει πια τίποτε. Η επιβολή του ΕΝΦΙΑ, μεταξύ πολλών άλλων έκτακτων ή ειδικών φόρων, αποτελεί τη σύνοψη μιας φορομπηχτικής αδεξιότητας με στόχο μόνο την είσπραξη! Η ανικανότητα της κυβέρνησης καταγράφεται στις καθημερινές παλινωδίες της και τους ερασιτεχνισμούς επί του θέματος.
ΕΤΣΙ, λοιπόν, οι ιδιοκτήτες ακινήτων έγιναν ύποπτοι φοροδιαφυγής για το κράτος, επειδή αυτό παραπαίει μη κάνοντας σωστά τη δουλειά του. Σήμερα η αγορά ακινήτων βρίσκεται στο ναδίρ, οι εμπορικές αξίες είναι πρωτόγνωρες (κυριολεκτικά “στο σφυρί”), ενώ οι αντικειμενικές παραμένουν παράλογα υψηλές. Στόχος μόνο το ρευστό!
Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ απόφαση του ΣτΕ σίγουρα θα βοηθήσει, γιατί τουλάχιστον ο ΕΝΦΙΑ θα επιβάλλεται επί πραγματικών δεδομένων. Μια μείωση των αντικειμενικών αξιών, έστω κατά 30%, θα σήμαινε και μείωση όλων των σχετικών φόρων που συνδέονται με τα ακίνητα και τους εμπλεκόμενους στην αγοροπωλησία τους. Κάτι τέτοιο σίγουρα θα προσκομίσει λιγότερα έσοδα στο δημόσιο, που θα κληθεί η (οποιαδήποτε) κυβέρνηση να καλύψει. Όμως θα υπάρχει τουλάχιστον το περί δικαίου αίσθημα στους πολίτες. Όχι του τσαμπουκά ενός κράτους που “αποφασίζει και διατάσσει”, χωρίς να μελετάει καθόλου τις συνέπειες ενός μέτρου. (Στ.Γ.Κ.)
