Πόλεμοι, φασισμός, ειρήνη (“Χ.Ν.”, 28-10-14)
Posted on 28 Οκτ, 2014 in Σχόλια | 0 comments
Ι.-ΣΥΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ, ΠΑΛΙΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΙ
ΑΝΕΚΑΘΕΝ στην παγκόσμια Ιστορία υπήρχαν- και θα υπάρχουν- οι πόλεμοι μεταξύ των λαών: για τα πολιτικά συστημάτα, τις ιδεολογίες και θρησκείες τους, τα εμπορικά περάσματα, την οικονομία κ.λπ.
ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ είναι κατακτητικοί, με όποια μορφή κι αν παρουσιάζονται.
Η ΔΙΑ της διπλωματικής οδού επίλυση των διαφορών των εμπολέμων, είναι συνήθως προσχηματική. Αυτό που ενδιαφέρει τον επιτιθέμενο είναι η κλοπή του πλούτου του άλλου, ο εξανδραποδισμός και η υποταγή των κατοίκων της χώρας. Κυρίως ο έλεγχος των πόρων του.
…Ο ΠΟΛΕΜΟΣ του 1940 είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός κλασικού πολέμου στον οποίο όμως ο εχθρός είχε πρόσωπο (ιταλικός φασισμός, γερμανικός ναζισμός). Ο αγώνας γινόταν σώμα με σώμα. Οι Έλληνες, όπως συμβαίνει αιώνες τώρα, κλήθηκαν να υπερασπισθούν τα “ιερά και όσιά” τους, την πατρίδα τους. Και για χάρη της, τα έδωσαν όλα.
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ οικονομικοί πόλεμοι είναι μεν απρόσωποι και φαινομενικά αναίμακτοι, ουσιαστικά όμως είναι καταστροφικοί για πολλές γενιές νέων: embargo, μνημόνια, παρατεταμένες λιτότητες, άγριοι φόροι, καταρρεύσεις τραπεζών, αυτοκτονίες κ.ά., είναι μερικά από τα αποτελέσματά τους.
ΟΙ ΚΛΑΣΙΚΕΣ ιστορικές επέτειοι του έθνους, όπως η του ΄40, έρχονται να φέρουν στη μνήμη μας ηρωισμούς, θυσίες και νίκες των προγόνων: για να μπορούμε εμείς να ζούμε σήμερα ελεύθεροι.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κι η δημοκρατία δεν είναι έννοιες αυτονόητες. Ούτε αιώνιες. Έτσι, η απόδοση τιμής στους ήρωες των Πολέμων, σ΄αυτους δηλαδή που έδωσαν τη ζωή τους για τις έννοιες αυτές, είναι το ελάχιστο χρέος μας απέναντί τους. (Στ.Γ.Κ.)
ΙΙ.-ΕΥΡΩΠΗ, ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Η ΕΥΡΩΠΗ είναι “τυχερή” που εδώ και 70 χρόνια (μετά την απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία και την κατάρρευση του Άξονα, 1944) δεν γνώρισε άλλο γενικό αιματηρό πόλεμο.
ΑΚΡΙΒΩΣ δε επειδή οι δυο Παγκόσμιοι Πόλεμοι του 20ου αιώνα, με τις εθνικές renanches και τους αλαζονικούς απάνθρωπους φασισμούς τους, άφησαν μόνο εκατόμβες θυμάτων και μια γκρεμισμένη Ευρώπη, δημιουργήθηκε, στα μεσα της δεκαετίας του ΄50, η Ε.Ε.
ΟΜΩΣ και σήμερα ο φασισμός, με τη μορφή του νεοναζισμού ή της άκρας δεξιάς σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και εδώ, επιχειρεί να ξαναναστηθεί. Με κάθε τρόπο.
ΓΙ ΑΥΤΟ χρειάζεται αδιάλειπτη υπόμνηση της ιστορίας στα σχολεία, η διατήρηση και η καλλιέργεια της μνήμης στους πολίτες, η επαγρύπνηση όλων μας. Ειδικά εμείς οι Έλληνες οφείλουμε να θυμόμαστε περισσότερο από τους άλλους τα ειδεχθή εγκλήματα του γερμανικού ναζισμού, ο αντίκτυπος των οποίων μας βασανίζει και σήμερα.
ΓΙ ΑΥΤΟ απαιτείται οι αντιφασιστικές δυνάμεις των ευρωπαϊκών χωρών να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση. Να αγωνίζονται με κάθε τρόπο, για τη ματαίωση των σχεδίων επικράτησης οποιουδήποτε νέου μεταλλαγμένου φασισμού. Έστω κι αν αυτός παρουσιάζεται με τον μανδύα του Κοινοβουλευτισμού.
Η ΕΙΡΗΝΗ, δυστυχώς, αποτελεί σύντομα “ιστορικά” χρονικά διαλείμματα στα οποία η ζωή στις χώρες που την απολαμβάνουν, οι στόχοι, τα όνειρα, οι αγώνες κι η δημιουργικότητά τους, δίνουν και το πραγματικό νόημα ύπαρξής τους.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι οι φιλειρηνικές δυνάμεις σήμερα είναι ισχυρότερες από τις φιλοπόλεμες. Πιθανόν και καλύτερα οργανωμένες. Γι αυτό αισιοδοξούμε ότι η ελευθερία και η δημοκρατία θα επικρατούν σε κάθε είδους σύγκρουση, σε κάθε είδους πόλεμο. (Στ.Γ.Κ.)
