Σχόλια (Χ.Ν., 7-10-14)
Posted on 7 Οκτ, 2014 in Σχόλια | 0 comments
ΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ
Ι.-ΜΕ ΤΗΝ προτροπή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρεσβύτερου (1974), για «σωφροσύνη, πατριωτισμό και αρραγή εθνική ενότητα» ξεκίνησε την ομιλία του ο πρόεδρος της Ν.Δ. και Πρωθυπουργός της χώρας κ. Αντώνης Σαμαράς, στην εκδήλωση για την 40ή επέτειο από την ίδρυση του κόμματος (Αθήνα, 4/10/14).
Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ρήσεων του ιδρυτή της Ν.Δ. σε μια περίοδο κρίσιμη για τη χώρα και για το ίδιο το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα, δεν δηλώνει, άραγε, την τρομακτική αδυναμία εξεύρεσης ενός κοινού οράματος καθοδηγητικού του λαού για το μέλλον; Και, να, ποιοι μιλούν για «αρραγή εθνική ενότητα»: αυτοί για τους οποίους η ψηφοθηρία και το γάντζωμα στην εξουσία αποτελούν «από γεννησιμιού τους» τους μοναδικούς κι αποκλειστικούς στόχους…
Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ αφορά τόσο τα κόμματα εξουσίας (Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ), όσο και τα λοιπά μικρά. Που, αντί να παραβλέψουν τους διχαστικούς μικροκομματισμούς τους, αντί να εμψυχώσουν και να εμφυσήσουν στο λαό μια δυναμική «φυγή προς τα εμπρός», πλειοδοτούν σε ανούσιες αντιπαραθέσεις του τίποτε, σε παροχές εκ των πραγμάτων μη εκπληρώσιμες, σε μηδαμινές αστείες φοροελαφρύνσεις.
ΣΕ καιρούς ισχνών αγελάδων, αδυναμίας πληρωμών και τρομακτικής δυσπιστίας προς το κράτος, ο πολιτικός λόγος είναι απλά… λόγια χωρίς αντίκρισμα.
***
ΙΙ.-ΠΡΙΝ σχεδόν 70 χρόνια (1945), ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής διατύπωνε και τις παρακάτω -πάντα επίκαιρες –σκέψεις σχετικά με τον ελληνικό λαό. [Περιέχονται στην πολιτική βιογραφία του Κ.Κ., γραμμένη από τον ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Σβολόπουλο, εκδ. «Ίκαρος», 2012]:
«… Ο Ελληνισμός έζησε πάντα μέσα στο πρόσκαιρο και το υπερβολικό. Μπορεί να κάμη θαύματα για μια στιγμή, μα δεν μπορεί να κάμη καμμιά προσπάθεια διαρκείας. Αλλά η πολιτική είναι κατ’ εξοχήν προσπάθεια διαρκείας. Ο λαός μας, που είναι νοήμων και συνεπώς ικανός να βρη το ορθό, είναι ανίκανος να το πραγματοποιήση από ψυχική αδυναμία. Κανένας μας δεν συγχωρεί στον εαυτό του να γίνη αφορμή να προαχθή κάποιος άλλος. Ο πολιτικός έχει ανάγκη από τη δύναμι που του δίνει η πίστις του κόσμου».
Ο ΝΥΝ πρόεδρος της Ν.Δ. και οι συν αυτώ, πόσο άραγε έχουν εμβαθύνει στα παραπάνω; Αντί αυτού ο κ. Σαμαράς τόνισε ότι το «ανεξόφλητο γραμμάτιο του 1974» (έτος ίδρυσης Ν.Δ.) είναι να… ξεριζωθεί από τη χώρα ο λαϊκισμός, να γίνει η Ελλάδα Ευρώπη!
ΜΑ, ΚΑΛΑ σαράντα χρόνια στην πολιτική, και με αυτοδύναμες κυβερνήσεις της Ν.Δ., δεν βρέθηκε κανένας Νεοδημοκράτης πρωθυπουργός να… ξεριζώσει το λαϊκισμό, ώστε να γίνουμε κι εμείς Ευρώπη; Ωραίο είναι να μιλάς για το λαϊκισμό… λαϊκίζοντας ο ίδιος. Ωραίο είναι να μιλάς για ένα φαινόμενο που η… διάρκειά του είναι μοναδική και καθαρά μεταπολιτευτικής ισχύος. Ωραία είναι τα λόγια για το τι έπρεπε να γίνει, αλλά οι πράξεις για το τι έγινε –και συνεχίζει να γίνεται- είναι πολύ πιο εύγλωττες. (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
«ΔΥΟΙΝ ΚΑΚΟΙΝ, ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ ΒΕΛΤΙΣΤΟΝ…»
ΤΑ ΧΑΜΗΛΑ ποσοστά που οι όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν στα δυο κόμματα «εξουσίας» (Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ) μάλλον σημαίνουν ότι ο λαός δεν εμπιστεύεται πια τις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Αλλά κανείς τους δεν θέλει να το καταλάβει. Ο λαός εφεξής θέλει πολυκομματικές κυβερνήσεις, ώστε να ακούγονται περισσότερες απόψεις. Αλλά και να μπαίνει φρένο στην εξουσιολαγνεία και την αυταρχικότητα του ενός κόμματος.
ΠΟΙΑ ήταν η τάση του μεταπολιτευτικού δικομματισμού; Να αποδείξει το ένα κόμμα ότι το άλλο είναι χειρότερό του! Και ποια ήταν η τελική κατάληξη για τον απλό πολίτη; Να πιστεύει ότι «όλοι τους το ίδιο είναι». Και δεξιοί, και αριστεροί και… σοσιαλιστές.
ΣΗΜΕΡΑ, το ίδιο πάει να επικρατήσει εκ νέου. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. στα πλαίσιο της ψηφοθηρίας τους, υποστηρίζουν πως ο άλλος-το άλλο κόμμα- είναι η καταστροφή: είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση. Για άλλη μια φορά, ο δικομματισμός που αναπτύσσεται με διλημματικές πολώσεις θα καταλήξει, δυστυχώς, σε «κλειστό κύκλωμα» εξουσίας, με λάφυρο το κράτος και «πολίτευμα» την πελατειακή δημοκρατία. (Στ.Γ.Κ.)
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΧΑΝΙΑ
Η ΠΟΛΗ μας, όπως κι όλος ο νομός Χανίων, το φθινόπωρο είναι όχι μόνο πανέμορφα, μαγευτικά, ονειρικά, φαντασμαγορικά, αλλά και ασυναγώνιστα. Ο τουρισμός καλά κρατεί ακόμη. Αν πας στο παλιό λιμάνι την ώρα που σουρουπώνει, αντικρίζεις ένα διαχρονικό σκηνικό, όλο μαγεία (φωτό, 1). Ποτέ το ίδιο.
ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ το φθινοπωρινό μενεξεδί χρώμα στον ουρανό. Τα χτυπητά χρώματα των παλιών κτισμάτων προσπαθούν να αντισταθούν στη νύχτα που έρχεται, ενώ τα φώτα των μαγαζιών που αρχίζουν να ανάβουν σε όλο το μήκος του παλιού λιμανιού προσθέτουν το ζωηρό λαμπύρισμά τους. (Στ.Γ.Κ.)
