Τάξη και αταξία
Posted on 1 Ιουν, 2014 in Ποιηση | 0 comments
Τάξη και αταξία
[Δυο έννοιες δυσβάστακτες:
-η τάξη είναι ανυπόφορη και θυμίζει... δικτατορία (αισθημάτων και ενεργειών),
ενώ η αταξία θυμίζει χάος. Εν αρχή ην το χάος...
Αν το καλοεξετάσει όμως, η τάξη σφραγίζει κάθε προσπάθεια για καινοτομία και πρωτοβουλία, ενώ η αταξία πάντα κάπου τις έχει κρυμμένες και τις δυο. Οι καλλιτέχνες, οι "τρελοί" όλων των εποχών, κάτι παραπάνω ήξεραν.
Γι αυτό, από τα λατρεμένα ποιήματα της Χριστίνης (και απόλυτα δικαιολογημένα) είναι και το παρακάτω της Κικής Δημουλά]. Καλή ανάγνωση. τ.Γ.Κ.
———————————————–
Από το “Χαίρε Ποτέ”,
[ΚΟΝΙΑΚ ΜΗΔΕΝ ΑΣΤΕΡΩΝ- της ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ]
«Χαμένα πάνε τα λόγια των δακρύων.
Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει
– έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.
Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό
του ανώφελου.
Σιγά-σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη
να δίνει ωραίες συνταγές μακροζωίας
σε ό,τι έχει πεθάνει.
Ας σταθούμε στο πλευρό ετούτης της μικρής
φωτογραφίας
που είναι ακόμα στον ανθό του μέλλοντός της:
νέοι ανώφελα λιγάκι αγκαλιασμένοι
ενώπιον ανωνύμως ευθυμούσης παραλίας.
Ναύπλιο Εύβοια Σκόπελος;
Θα πεις
και που δεν ήταν τότε θάλασσα.»
