H “πολιτική” αυτοσυγκέντρωση
Posted on 15 Φεβ, 2011 in Πολιτική | 2 commentsΜια σοφία αξίζει χίλιες πολιτικές. Λέμε με ευκολία πως για όλες τις κακοδαιμονίες μας φταίνε οι πολιτικοί.
Για όλες; Αν είναι έτσι, τότε πρώτοι και καλύτεροι φταίχτες είμαστε εμείς που ψηφίζουμε τέτοιους πολιτικούς, εδώ και 35 χρόνια, χωρίς καμιά παρέκκλιση! Και για τα ρουσφέτια που μας κάνανε, και για το ότι παρακαλούσαμε για τα “απανωγραψίματα” στις επιδοτήσεις, και για τη “μετάφραση” των δανείων μας σε 4χ4, και για το “σβήσιμο” της παράνομης στάθμευσης, μέσω βουλευτή, και να μπούμε στο νοσοκομείο χωρίς σειρά κ.λπ., κ.λπ., ποιος φταίει;
Το σύστημα θα μου πείτε. Αλλά σύστημα δεν είμαστε όλοι εμείς; Δεν το ανεχθήκαμε τόσα χρόνια;
Παλαιότερα υπήρχαν οι “αποδιοπομπαίοι τράγοι”. Οι άνθρωποι φορτώναν όλα τα αμαρτήματά τους σ΄αυτούς, τους γκρεμοτσακίζανε και… ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε και τώρα παίζοντας την κολοκυθιά, αλλά εμείς παραμένουμε απ΄έξω.
Το θέμα δεν είναι μόνο ποιος έφαγε, τι και πόσα. Ούτε τι απέγιναν εκείνα τα λεφτά. Αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα, δεν θα τους βρούμε ποτέ και συνεχώς θα παίζουμε το παραπάνω παιχνίδι της κοροϊδίας.
Προσωπικά έχω σταματήσει να βλέπω ειδήσεις στα κανάλια. Τη δουλειά τους κάνουν. Δεν θα με έχουν και συνέταιρο στις κάτω απ΄το τραπέζι συναλλαγές τους για την ωραιοποίηση ή δαιμονοποίηση της κατάστασης….
Ο Έλληνας δυστυχώς ζητάει πάντα ένα άλλοθι για την κακοδαιμονία που τον δέρνει. Είμαστε, ως Έλληνες, άνθρωποι “του “μεγαλείου και της αθλιότητας”, της επίδειξης και του “ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”
Σήμερα είμαστε σε κατάσταση “αθλιότητας”. Δεν εννοούμε τη φτώχεια μόνο. Το οικονομικό, αργά ή γρήγορα, θα περάσει. Εννοώ την αθλιότητα που βλέπουμε στο χειρισμό μιας πολύ κρίσιμης κατάστασης στην οποία περιήλθαμε.
Τώρα τι κάνουμε; Κάπου διάβασα το εξής ωραίο παράθεμα, πιθανόν ανατολικής προέλευσης, αλλά πολύ σοφό:
- « Concentre-toi sur les solutions et non sur les erreurs. Ne demeure pas dans le passé, ne rêve pas du futur, concentre ton esprit sur le moment présent… »!
- (=Να συγκεντρώνεσαι στις λύσεις (των προβλημάτων), όχι στα λάθη. Να μη μένεις στο παρελθόν, να μην ονειρεύεσαι το μέλλον, να συγκεντρώνεις το πνεύμα σου στο τώρα…”)
Και η αλήθεια είναι αυτή: τα κόμματα όλα-ακόμη και η κυβέρνηση-”σπεκουλάρουν” με την όλη κατάσταση: ποιος θα εντυπωσιάσει, ποιος θα αντιδράσει πιο “λαϊκίστικα”, ποιος θα πει την πιο έξυπνη ατάκα, ποιος θα ταχθεί με το μέρος των κάθε είδους διαμαρτυρομένων (που σωστά διαμαρτύρονται και αντιδρούν όπως αντιδρούν), ποιος θα κερδίσει ψήφους… Αυτό είναι το “ρεζουμέ” της όλης υπόθεσης!
Η χώρα ας φουντάρει. Κι αυτοί να είναι καλά, αρκεί να κυβερνήσουν έστω και πάνω σε ερείπια!
Δυστυχώς αυτή είναι η ουσία της-ελληνικής-πολιτικής. Να τσακώνονται όλα τα κόμματα γύρω από ένα “σώμα”, εμάς όλους που είμαστε στην εντατική” για τον ποιον να ψηφίσουμε για να μας κάνει… καλά!
Ενώ, μια από κοινού σύσκεψή τους, θα μπορούσε να βοηθήσει στην καταλληλότερη αντιμετώπιση της κατάστασης.
Τέτοιος εγωισμός!
(Στ.Γ.Κ., Φεβρ. 2011)
Μια από κοινού σύσκεψη θα βοηθούσε άραγε; Οι κυβερνήσεις συνεργασίας μέχρι σήμερα έχουν χαρακτήρα μεταβατικής περιόδου και δεν έχουν βοηθήσει ουσιαστικά τη χώρα. Εξάλλου και τώρα είναι εμφανές ότι οι όποιες διαφωνίες μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων δεν είναι ουσιαστικές, αλλά υπάρχουν για καθαρά μικροπολιτικούς-ψηφοθηρικούς λόγους. Ο Σαμαράς είπε το περίφημο “ΌΧΙ στο μνημόνιο” ακριβώς επειδή είναι το αντίθετο από αυτό που πρότεινε το ΠΑΣΟΚ, αλλά αν υπήρχε θέμα να μην ψηφιστεί στη Βουλή τότε πιθανότατα θα ακολουθούσε διαφορετική γραμμή.
Εγώ προβλέπω σχετικά σύντομα εκλογές και κυβέρνηση συνεργασίας απλά και μόνο για να ηρεμήσει η αναβράζουσα κοινωνία. Δυστυχώς μόνο με πολιτικούς ελιγμούς -όπως στο παρελθόν- δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από τον καταποντισμό. Λείπει η πραγματική πολιτική, την οποία δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις μας και συνεχίζουν να καταφεύγουν σε ανούσια τεχνάσματα που απλά αποτελούν προπέτασμα καπνού.
Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων λίγοι τα παρακολουθούν και ακόμα λιγότεροι τα εμπιστεύονται. Η κατευθυνόμενη ενημέρωση στην εποχή μας είναι δυσκολότερη από ότι στο παρελθόν.
Παναγιώτης
Παναγιώτη,
ευχαριστώ εξαιρετικά για την κριτική και ταυτόχρονα άποψη που εκφράζεις μέσα απ΄το γραπτό σου.
Συμφωνώ απόλυτα για την “αναβράζουσα κοινωνία” που ζούμε όλοι. Μακάρι να βρεθεί ένα άλλο κίνημα πολιτών που να σαρώσει τον παλαιοκομματισμό που δεν έχει να προσφέρει τίποτε άλλο.
Αν προτείνω μια κοινή στοιχειώδη σύσκεψη -με συναίνεση- των κομμάτων είναι ακριβώς για να υπάρξει ένα έναυσμα να δημιουργηθεί το κάτι άλλο με πολιτική προοπτική. Ώστε να διεκδικήσει και την εξουσία. Με νέους αδιάφθορους, με νέες εναλλακτικές λύσεις. Το βλέπω στον ορίζοντα, να έρχεται.
Η ιστορία το έχει αποδείξει. Αρκεί βέβαια να υπάρχει κι ο οραματιστής της Νέας Ελλάδας, όπως ήταν ο Βενιζέλος (μετά το κίνημα στο Γουδί).
Υ.Γ. Μου αρέσει τρομερά ο τρόπος γραφής σου. Έχεις πυκνότητα σκέψης, διαυγείς απόψεις και επιχειρήματα.
Υ.Γ. 2. Σήμερα είχαμε μια πολύ ωραία εκδήλωση στα γραφεία της “Εκπαιδευτικής Εταιρείας”: Με το πέρασμα δυο μηνών από το θάνατο της Ζακλίν ντε Ρομιγύ (Ελληνίστριας και Ακαδημαϊκού) έκανα μια παρουσίασή της και προβάλαμε ένα ντοκυμαντέρ για τη ζωή και το πολυσύνθετο έργο της. Ήρθε και ο Μιχάλης Δαρμαράκης με τη μητέρα του και μας τίμησαν. Το χάρηκα πολύ. Σχολεία μου ζήτησαν να την επαναλάβω για τους μαθητές τους.
Βλέπεις, η χαρά βρίσκεται στη δημιουργία και την προσφορά. Πουθενά αλλού… Και είναι αυτό που μας λείπει, για φύγουμε από το εγώ μας.
Υ.Γ Οι σκακιστές φίλοι σου κόβουν την πίτα τους στις 20 του μήνα και σε προσκαλούν! Την ίδια μέρα κόβει κι ο Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος.
Να είσαι πάντα καλά.
Όλα θα πάνε μια χαρά
Στ.Γ.Κ.