Απόψεις
Posted on 6 Μάι, 2014 in Σχόλια | 0 comments
ΑΠΟΨΕΙΣ
ΣΤΟ τηλέφωνο ο συνομιλητής μου προβληματίζεται με την ποιότητα πολλών υποψηφίων που σε δυο εβδομάδες θα κληθούμε να ψηφίσουμε. Αν δηλαδή οι περισσότεροι από αυτούς που «κατεβαίνουν» στις εκλογές, ενδιαφέρονται πραγματικά για τα τοπικά (ή ευρωπαϊκά) θέματα ή παρακινούνται από καιροσκοπισμό και προσωπικό συμφέρον.
ΚΑΤΙ ανάλογο -κι ανεξέλεγκτο- είχε επικρατήσει ως ερώτημα και στη δεκαετία του 1980, όταν το ΠΑΣΟΚ παρουσίαζε μια μεγάλη δυναμική, ως κόμμα, ιδεολογία και… πολυσυλλεκτικότητα. ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ που κυκλοφορούσε τότε ήταν: «αφήστε όλα τα άνθη να ανθίσουν». ΜΟΝΟ που σε κάθε εποχή υπάρχουν και μποντλεριανά «Άνθη του Κακού». Που τα γευθήκαμε, δυστυχώς μεταπολιτευτικά, με την αποδόμηση των πάντων, τη διαφθορά παντού, τη «μιζοκρατία», την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, το ανεξέλεγκτο… Και τελικά την οικονομική κρίση.
ΑΝΤΙΤΕΙΝΩ στο συνομιλητή μου πως οι περισσότεροι υποψήφιοι -σε όλα τα κόμματα- είναι νέοι ηλικιακά. Δείχνουν να έχουν όρεξη για «δουλειά» και ιδέες για «καινοτόμες αλλαγές». Εξάλλου, λέω, έχουν βιώσει την οικονομική κρίση στο πετσί τους, οπότε πιθανόν να έχουν διαφορετική αντίληψη για την πολιτική. ΕΠΙΜΕΝΕΙ ο φίλος ότι στις επερχόμενες εκλογές θα αναδειχθεί όλη «η φύρα της ελληνικής κοινωνίας»!
Και προσθέτει, ρεαλιστικά ή απαισιόδοξα: «Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να απαλλαγεί η χώρα από το συρφετό που έχει συγκεντρωθεί σαν κατακάθι στον πάτο του βαρελιού όλων των κομμάτων τα τελευταία χρόνια. Δεν βλέπεις το φαινόμενο των… άνετων μετακινήσεων από κόμμα σε κόμμα; Δεν είναι αυτό δείγμα «ιδεολογικού» καιροσκοπισμού και αγώνα (κυρίως σε καινοφανή σχήματα) να επιβιώσει ο παλαιός κόσμος με… νέο ένδυμα;». ΜΑΚΑΡΙ, ο χρόνος και οι επικείμενες… εκλογές να διαψεύσουν τους φόβους του συνομιλητή μας.
Στ.Γ.Κ. stcloris@yahoo.gr
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Γι’ αυτόν, σημαντικότερη θέση στη ζωή του κατείχε το έργο που πρόσφερε και λιγότερο μια παροδική προβολή. Ο κόσμος τον ήξερε απ’ τα γραφόμενά του στα «Χ.Ν.» κι αυτό του αρκούσε. Σπάνιο χαρακτηριστικό του, ως «ιστοριοδίφη» και ερανιστή του παρελθόντος, ήταν ότι αναζητούσε με πάθος την κάθε λεπτομέρεια στις ιστορικές πηγές της. [Σήμερα άξιος συνεχιστής του στον τομέα αυτό, είναι ο Νεκτάριος Κ.] Τον θυμάμαι εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 που γνωριστήκαμε στα “Χ.Ν.”.
Αυτός να κρατάει κάτι σημαντικό στα χέρια του πάντα -βιβλίο, εφημερίδες ή περιοδικά- κι εγώ να φέρνω κάποια μηδαμινή μου εργασία. «- Τι έχουμε πάλι;», το κλασικό ερώτημά του. Κι αρχίζαμε… Όταν χρειάστηκε, με τους μαθητές του σχολείου μας, να βγάλουμε τους «Μαθητικούς Παλμούς» (πρώτα εφημερίδα, κατόπιν περιοδικό), για 10 χρόνια (1994-2004) μας βοηθούσε πάντα στα ιστορικά κομμάτια για τα Χανιά. Και τα παιδιά μάθαιναν… Το μεγάλο χάρισμα που είχε ο Μιχάλης Γρηγοράκης ήταν ότι κάθε φορά που του ζητούσες μια πληροφορία, οποιαδήποτε σχετική με την Κρήτη, τα Χανιά κ.ά., όχι μόνο σου απαντούσε με βεβαιότητα, αλλά σου κατέβαζε κι ένα σωρό αποδεικτικά στοιχεία (ντοκουμέντα): είχε ένα απίθανα μεγάλο και επιμελώς ταξινομημένο αρχείο. Εκτός από τον καζαντζακικό χαρακτηρισμό που έδινε ο Ζορμπάς στο “αφεντικό” του, του “χαρτοπόντικα”, προσωπικά τον έβλεπα κι ως “μέγα αρχειοθέτη” των “Χ.Ν.”! Εξάλλου και η “Κρητική Βιβλιοθήκη” των “Χ.Ν.” του οφείλει τα μέγιστα. Όχι μόνο το “Μουσείο Τυπογραφίας”.
Ελπίζουμε πως η νέα Δημοτική Αρχή, μετά τις εκλογές, να σκεφτεί πιο σοβαρά την ονοματοδοσία δρόμου με το όνομά του. Στη μνήμη δηλαδή ενός Χανιώτη που τίμησε επάξια με τις ποικίλες εκδόσεις, έρευνές και γραφτά του την πόλη των Χανιών. Όσο λίγοι.
Στ.Γ.Κ.
