Σχόλια (Χ.Ν., 25-2-14)
Posted on 25 Φεβ, 2014 in Σχόλια | 0 comments
ΕΡΕΥΝΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ
ΣΥΜΦΩΝΑ με πρόσφατη μελέτη Βρετανών ερευνητών («Χ.Ν.», 22-2-14), μεταξύ άλλων ευρημάτων σχετικών με τη χώρα μας, «η κατάθλιψη αυξήθηκε περίπου κατά 2½ φορές στα έτη 2008-2011 : από 3,3% το 2008 έφτασε στο 8,2% το 2011». Σχετικά δε με τις αυτοκτονίες, πάντα κατά την έρευνα των Βρετανών, τα κρούσματα «αυξήθηκαν κατά 45% μεταξύ 2007-2011»! Και εδώ στην Κρήτη, στους δυο αυτούς τομείς («αυτοκτονίες» και «κατάθλιψη») κρατούμε, δυστυχώς, μια από τις πρώτες θέσεις, σε πανελλαδική κλίμακα.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ τραγικά δεδομένα των οποίων η αλματώδης αύξηση εδράζεται κυρίως στην οικονομική κατάσταση των μελών της κοινωνίας μας (κι ας μας λένε άλλοι άλλα), θα έπρεπε να τύχουν της προσοχής, όχι μόνο του ιατρικού κόσμου και των ερευνητών αλλά πρωτίστως των πολιτικών που καθορίζουν τις τύχες μας. Διότι, από αυτούς, τους πολιτικούς και την κακή διαχείριση των οικονομικών της χώρας που τους εμπιστευθήκαμε, προήλθε η καταστροφή και η απώλεια κάθε ελπίδας. Συνεπώς, από τους ίδιους θα πρέπει να ξεκινήσει η ανόρθωση, η ανανέωση και η επαναφορά της αξιοπρέπειας της χώρας και των κατοίκων της.
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ότι στις ερχόμενες εκλογές θα γίνει μια καλή πρώτη «εκκαθάριση» του τοπίου «πολιτική» και «πολιτικοί» στην Ελλάδα. Που θα συμπληρωθεί με τον αποκλεισμό (με συνταγματικές ασφαλιστικές δικλίδες) της επανάληψης της διαφθοράς και των διεφθαρμένων κομματικών ημετέρων.
ΕΔΩ που τα λέμε, είδατε εσείς κανέναν Έλληνα πολιτικό (παλαιοπολιτικό ή νεότερο) να έχει πάθει… κατάθλιψη ή να … αυτοκτόνησε; Τέτοιες… ευαισθησίες δεν πρόκειται να τις δούμε, αφού σχεδόν κανείς τους δεν την πληρώνει!
ΟΜΩΣ, δεν μπορεί να θυσιάζονται δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στο βωμό της οικονομίας, ή να βρίσκεται χωρίς δουλειά περί το 1.500.000 συνανθρώπων μας, για μια αμφιλεγόμενη μελλοντική «ευημερία» στα πλαίσια της Ε.Ε. Κι ούτε επιτρέπεται οι τωρινοί ιθύνοντές μας να κομπάζουν για ένα «πλεόνασμα» που θυμίζει «ένα αδειανό πουκάμισο», ή «το Κιβώτιο» του Άρη Αλεξάνδρου!
Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ του πολιτικού προσωπικού της χώρας πρέπει να είναι ριζική, ομού με την ψήφιση ενός καινούργιου συντάγματος (με έγκρισή του κι από το λαό, αφού συζητηθεί εκτενώς από νομομαθείς και μη). Αυτά νομίζουμε αποτελούν κινήσεις όχι μόνο επιβεβλημένες μα και πρωταρχικές για την επιβίωσή μας. (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κλίμακα οι κεφαλαιοκράτες (βιομήχανοι, επιχειρηματίες των ΜΜΕ και μεγαλοεπενδυτές) βλέπουν, σε καιρούς οικονομικών κρίσεων να αυξάνονται τα κέρδη τους!
ΤΑ ΜΕΓΕΘΗ πλούτος-φτώχεια ποτέ δεν ήταν ισόρροπα στον πλανήτη. Ήταν και παραμένουν αντιστρόφως ανάλογα. Όσο φτωχαίνουν οι λαοί, τόσο πλουτίζουν οι παγκόσμιοι κερδοσκόποι. Εις βάρος των λαών.
ΜΕ δεδομένο ότι οι άνθρωποι που θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική και τα… κοινά έχουν ανάγκη από οικονομική στήριξη στους προεκλογικούς αγώνες, οι συναλλαγές ανάμεσα σε οικονομικούς παράγοντες και πολιτικούς θεωρούνται «φυσιολογικές». Θεσμικές!
ΕΤΣΙ δεν μας εξέπληξε η «θεσμική» προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ, προσωπικά του κ. Τσίπρα, με τον πρόεδρο του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλο ο οποίος κατά τα φαινόμενα θέλει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στα μελλοντικά πράγματα της χώρας.
ΝΑΙ! Είναι γεγονός ότι η έκπτωση της πολιτικής και των πολιτικών στις συνειδήσεις των πολιτών, ειδικά ημών των Ελλήνων, διευκολύνει αφάνταστα την αυτοπροβολή των πλουσίων επιχειρηματιών, ώστε να συμμετάσχουν ενεργότερα στην πολιτική ζωή της χώρας.
ΟΣΟ για… ιδεολογίες, ακόμη κι ο Καστοριάδης είναι «χρήσιμος» στον ΣΕΒ (Κ. Δασκαλόπουλο), όταν οι καιροί και το ακροατήριο ευνοούν κάτι τέτοιο! (Στ.Γ.Κ.)
ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΩΝ «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ»
ΕΝΝΟΟΥΜΕ το «Σύνδεσμο Ιστορικών Καφέ Ευρώπης» (ΣΥΝ.ΙΣΤΟ.ΚΑΦ.Ε.): μια ιδέα που γεννήθηκε στα Χανιά και φιλοδοξεί να επεκταθεί παντού στην Ε.Ε., όπου υπάρχουν Ιστορικά Καφέ. Η Ιστορικότητα του δημοτικού Κήπου/Καφέ Χανίων ανάγεται στα 1870. Ιδρύθηκε από τον Ρεούφ Πασά, πάνω σε ευρωπαϊκά πρότυπα και αποτέλεσε ένα διαρκές σημείο αναφοράς των Χανιωτών.
Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ του κ. Βασίλη Σταθάκη (τωρινού επιχειρηματία του «Καφέ Κήπος» και εμπνευστή της ίδρυσης του «Συνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης») είναι σίγουρο πως θα βρει διεθνή ανταπόκριση. Διότι, υπάρχουν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα πολλά ιστορικολογοτεχνικά “Café” (όπως, π.χ. το “Café de Flore” στο Παρίσι) τα οποία υπήρξαν κέντρα ιδεολογικών ανατροπών και φυτώρια κινημάτων και- γιατί όχι;- επαναστάσεων.
ΑΠΩΤΕΡΟΣ στόχος μιας τέτοιας πρότασης είναι, βέβαια, ο Σύνδεσμος «να αποτελέσει μια γέφυρα επικοινωνίας για την ανταλλαγή απόψεων, τη διοργάνωση εκδηλώσεων κύρους που θα βοηθήσουν στην προβολή και την πολιτιστική προσέγγιση κάθε χώρας που φιλοξενεί τα αντίστοιχα καφέ».
Ο ΤΩΡΙΝΟΣ επιχειρηματίας του δημοτικού Κήπου Χανίων, ήδη εδώ και καιρό, πραγματοποιεί πολλές μουσικοκαλλιτεχνικές (και όχι μόνο) εκδηλώσεις. Σημαντικές, κατά την άποψή μας, και ιστορικές στο περιεχόμενό τους (όπως η σχετική έκθεση φωτογραφίας με αφορμή τα 100 χρόνια από την Ένωση). Ταυτόχρονα είναι και επιμορφωτικές για το κοινό, αφού ανακαλούν στη μνήμη- μέσω σπουδαίων τιμώμενων προσώπων- περασμένες εποχές.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ! «Σημασία έχει τι κάνεις για να συνεχίσεις την ιστορία ενός τόπου», όπως ομολογεί ο κ. Σταθάκης στη δημοσιογράφο Ελένη Φουντουλάκη («Χ.Ν.», 22/2/14) σε σχετικό ρεπορτάζ. Μια αισιόδοξη αλήθεια, δραματικά επίκαιρη στην κρίσιμη περίοδο που ζούμε, κατά την οποία πολλά ωραία έχουν καταρρεύσει, εξαφανιστεί. Είναι ευχής έργο τέτοιες αξιέπαινες πρωτοβουλίες να υποστηρίζονται από τους Χανιώτες. (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
«Ζητήσαμε στοιχεία από τις Εφορίες για περίπου 3.000 ΜΚΟ («Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις») που έχουν ιδρυθεί την τελευταία 15ετία στην Ελλάδα και διαπιστώνουμε, από τις αρχικές ενδείξεις, ότι μόνο ένα 10% από αυτές χρηματοδοτούνται κανονικά, τηρεί παραστατικά και δεν προχωρεί σε παράνομες ενέργειες»! (από την αποκάλυψη που έκανε ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιος Διοίκησης, κ. Λ. Ρακιντζής, στο Βήμα, 23/2/14).
… Και το ερώτημα παραμένει: «θα την πληρώσει κανείς τους;»… Μάλλον όχι, αφού οι πάντες, ακόμη και οι ελεγκτές τους, «έτρωγαν νόμιμα» τις επιχορηγήσεις εκατομμυρίων, χωρίς φυσικά να αφήνουν πίσω τους ίχνη! Δικαιώνοντας, έτσι, απόλυτα την έννοια «κράτος-μπάχαλο» που είχαμε.
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
