Ποιος θυμάται το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου; (Χ.Ν., 4-2-14)
Posted on 4 Φεβ, 2014 in Σχόλια | 0 commentsΚΑΤΑΦΩΡΗ ΑΔΙΚΙΑ
ΕΧΟΥΜΕ μείνει, όπως και πολύς άλλος κόσμος, με την πικρή γεύση της κατάφωρης αδικίας, με δεδομένο ότι δεν τιμωρήθηκαν οι υπαίτιοι του υπέρ σκανδάλου του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
ΘΥΜΑΣΤΕ, τότε που κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός -ο κ. Σημίτης, έστω και συγκεκαλυμμένα- προέτρεπε (!), εμάς τους Έλληνες υπηκόους του, να … παίξουμε στο Χρηματιστήριο!
ΠΑΙΞΑΜΕ και χάσαμε! Εμείς, ο αφελής και πάντα προδομένος λαός, που έμμεσα πειθαναγκάστηκε ονειρευόμενος λεωφόρους εύκολου πλούτου! Αφού, έτσι τον «διαπαιδαγώγησαν» οι πολιτικοί κι ο τρόπος ζωής που επιβλήθηκε. Αλλά, για τέτοιου είδους πολίτες δεν μας είχε προετοιμάσει επιμελώς το σαθρό καθεστώς της «ισχυρής Ελλάδας» τους;
ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ κέρδισε, κέρδισε τότε. Οι υπόλοιποι, εμείς οι άλλοι- τα κορόιδα-, είδαμε να ταξιδεύουν τα λεφτά (πάνω από 60 δις ευρώ) και να εγκαθίστανται σε ξένες τράπεζες.
ΣΗΜΕΡΑ, καλά θα κάνουμε να σιωπούμε, αφού και με τη βούλα της Δικαιοσύνης… αθωώθηκαν όλοι εκείνοι οι τζογαδόροι:τράπεζες με τα αμοιβαία τους, χρηματιστηριακές εταιρείες με τις παγίδες τους, πολιτικοί με το να καλύπτουν τους ημέτερους του Χρηματιστηρίου. Με το αζημίωτο φυσικά.
ΘΥΜΑΣΤΕ, που ξαφνικά μέσα σε μια νύχτα, ακόμη και παιδιά της επαρχίας, αγροτόπαιδα, έπαιξαν στο Χρηματιστήριο και… κέρδισαν; Και την άλλη μέρα πούλησαν για ένα κομμάτι ψωμί πολύτιμες περιουσίες, με σκοπό να αγοράσουν ένα διαμέρισμα στην πόλη και ένα 4χ4 «για να κάνουν το κομμάτι τους» στους δρόμους των Χανίων, ως νεόπλουτοι;
ΕΝΤΑΞΕΙ! Δεν υπήρχε μέτρο τότε. Και πού να βρεθεί με τέτοιους πολιτικούς που, δυστυχώς, εμείς τους ψηφίζαμε και μας κυβερνούν ακόμη!
ΣΗΜΕΡΑ, οι περισσότεροι μικροκαταθέτες, συνταξιούχοι και ονειροπόλοι εργαζόμενοι, ακόμη θρηνούν τα λεφτά τους. Για τα οποία κανείς δεν ξέρει (;) που βρίσκονται. Και τα οποία καιροφυλακτούν.
ΓΙΑ εκείνους τους πολιτικούς-λαμόγια, χρηματιστές και τραπεζίτες που δελέαζαν τον κόσμο με φανταχτερά κέρδη στο Χρηματιστήριο, θα βρεθεί κανένα δικαστήριο να τους καταδικάσει; Μάλλον όχι, αφού πολιτικοί -δίκην Τσοχατζόπουλου- μας κυβερνούν ακόμη! (Στ.Γ.Κ.)
—————————————————————-
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, ΤΙ ΑΛΛΟ…;
ΣΤΟ διαδίκτυο, αυτή τη χοάνη υπερπληροφόρησης και «δημοκρατικής» ψευδαίσθησης, βρίσκει κανείς, ευτυχώς, και πάμπολλες σελίδες (σε ιστολόγια) στις οποίες η αισιοδοξία αρχίζει και κυριαρχεί.
ΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ μαύρο κουράζει και δεν οδηγεί σε κανένα… ξέφωτο/λύτρωση.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι, η μόνη μας αντίδραση στη σκληρή κατάσταση που μας επέβαλαν εδώ και 4 χρόνια, δεν είναι η μοιρολατρία, ούτε η κατάθλιψη. Είναι η ενεργός συμμετοχή μας οπουδήποτε έξω. Επειδή δε, οι οικονομικές κρίσεις, αργά ή γρήγορα περνούν, εμείς οφείλουμε να κάνουμε το παν ώστε να βγούμε από αυτές σώοι, «πλουσιότεροι» σε εμπειρίες και «σοφότεροι» στις προκλήσεις της ζωής.
ΟΠΩΣ ακριβώς μας τα περιγράφει μια κοπέλα που, μεταξύ πολλών άλλων σωστών διαπιστώσεων [η miss gourgourini, www.lifo.gr, λέει:
«…Ο μόνος τρόπος για να νικήσεις την ανεργία, είναι να εργάζεσαι συνέχεια. Σήκω το πρωί και κάνε οτιδήποτε. Βοήθα τη μάνα σου να μαγειρέψει, φτιάξε τον κήπο, βοήθησε ένα φίλο που προσπαθεί, κάνε τα ψώνια στη γιαγιά, κάνε συνολάκια στο διαδίκτυο, φτιάξε κουλουράκια, επαναλαμβάνω, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Bοήθησε τον εαυτό σου να βρει σκοπό, να νιώσει υπερήφανος. Ακόμα και αν δεν ξέρεις πως θα πληρώσεις το ενοίκιο τον επόμενο μήνα. Μην ηττηθείς, κανείς δεν αγοράζει τον νικημένο. Στο λέω τόσο σκληρά».
ΜΕΝΟΥΜΕ στο καταληκτικό συμπέρασμά της ότι «κανείς δεν αγοράζει τον νικημένο»: μια πρόταση-κλειδί για την (κάθε) επιτυχία στη ζωή. Πολλοί, σε Ευρώπη και Αμερική, θα θέλανε να μας δουν τελικά «ηττημένους» ως λαό, άτομα και κράτος. Πολλοί το εύχονται κι εδώ, για τους δικούς τους μύχιους σκοπούς. Ας μην τους δώσουμε αυτή τη χαρά… (Στ.Γ.Κ.)
—————————————–
ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ
ΕΧΟΥΜΕ να μάθουμε πολλά ακόμη, σχετικά με το εύρος της απληστίας των πολιτικών μας. Σε ό,τι αφορά τον πραγματικό «πατέρα» (ισχυρό πολιτικό που προϊστατο) της απληστίας και των μιζών των εξωπλιστικών, όλοι λίγο πολύ, προμαντεύουμε το πρόσωπο.
ΤΟ οικονομικό πολιτικό έγκλημα, σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα, ουδέποτε αποτελούσε πρώτη προτεραιότητα της Δικαιοσύνης: υπήρχαν τα νομικά «παράθυρα» που οι ίδιοι οι βουλευτές ψήφιζαν. Ώστε το κυνήγι τους να είναι χρονοβόρο, η μίζα τους να διαγράφεται και να ξεφεύγουν έτσι «νομότυπα».
ΣΗΜΕΡΑ, η πρόκληση παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (θεατή κιόλας στην Τουρκία που τρίζει), με τη βοήθεια των πολιτικών θεσμών και θεσμών καταστολής τείνει να γίνει αναπόφευκτο γεγονός, αν δεν συνέλθουν ΗΠΑ και Ε.Ε.
Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ, δυστυχώς, είναι το κίνητρο, όχι μόνο του καπιταλισμού αλλά και κάθε πολιτικού συστήματος.
ΔΕΝ μας ξενίζει, λοιπόν, που επιστήμονες εναγωνίως ψάχνουν να βρουν το γονίδιο της απληστίας! Εδώ, βρήκανε τόσα άλλα γονίδια, αυτό θα τους ξέφευγε; Κι όμως, από το 2002 που «οι παρενέργειες της απληστίας» αποκαλύφθηκαν, ο κόσμος πάει απ΄ το κακό στο χειρότερο. Η δε χώρα μας κατάντησε «υπόδειγμα» εξάσκησής της, για άπληστους-ντόπιους και ξένους. (Στ.Γ.Κ.)
