"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Η μομφή της μομφής (Χ.Ν., 12-11-13, σχόλια)

 

 

Η μομφή της μομφής

ΣΠΑΝΙΑ στην ελληνική πολιτική σκηνή, μια πρόταση μομφής πέτυχε τον στόχο της. Δηλαδή, την ανατροπή της κυβέρνησης.

ΑΥΤΟ που κατορθώνεται από μια “εσωκοινοβουλευτική διαμάχη” (και τέτοια είναι κάθε πρόταση μομφής), είναι να γίνεται καταμέτρηση των δυνάμεων, με αυτοσυσπειρώσεις στα κόμματα!

ΕΙΝΑΙ μια… αρετή του Κοινοβουλευτισμού, όταν η ίδια η Βουλή, ακόμη και σε περιπτώσεις αφανισμού μας ως έθνους, δεν ομονοεί κατ’ ελάχιστο, ώστε να βρεθεί μια από κοινού λύση εξόδου από την κρίση (όπως τώρα).

ΦΤΗΝΑ και άκαιρα κομματικά, λοιπόν, παιχνίδια, από τα οποία δεν ωφελείται καθόλου (και ποτέ) ο λαός.

ΧΡΗΣΙΜΗ είναι η πρόταση μομφής μόνο σε κάθε είδους διπολισμό: η κυβέρνηση να διατηρήσει (ή όχι) την εξουσία και η αντιπολίτευση να δοκιμάσει τις δυνάμεις της για πιθανή υφαρπαγή της εξουσίας.

Ο ΛΑΟΣ διαπιστώνει, δυστυχώς, ότι το χάσμα διευρύνεται ανάμεσα σ’ αυτόν και στον πολιτικό κόσμο. Με προτάσεις μομφής, μάλιστα χωρίς σοβαρό αποχρώντα λόγο (όπως η ΕΡΤ), ο λαός δεν διαβλέπει καμιά λύση στα προβλήματα της καθημερινότητάς του.

ΠΟΥ μάλλον οξύνονται με τέτοιες “πολιτικάντικες” τακτικές.

ΕΧΕΙ καμιά σημασία, ας πούμε, για τον άνεργο ή τον απολυμένο, για τον καταστηματάρχη που κλείνει την επιχείρησή του, για τον δανειολήπτη που χάνει το σπίτι του…, αν η δικομματική κυβέρνηση συγκέντρωσε 153 ψήφους, ή αν το μείγμα του “αντιμνημονιακού τόξου” ψηφίστηκε από 124;

ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ κουκιά. “Χρωματισμένα” εκ των προτέρων! Που το μόνο που κάνουν είναι να παρατείνουν τον επιθανάτιο ρόγχο μιας κοινωνίας και μιας ήδη κατεστραμμένης οικονομίας.

Ο ΛΑΟΣ δεν έχει ανάγκη από προτάσεις… μομφής. Δηλαδή, από προτάσεις εντυπωσιασμού, με “ατάκες” και λόγους “της δεκάρας”. Ο λαός θέλει συγκεκριμένα προγράμματα και “έξυπνες πολιτικές”.

ΠΟΥ θα μας βγάλουν από το τέλμα στο οποίο, δυστυχώς με αναμενόμενα νέα μέτρα, βυθιζόμαστε, ολοένα και περισσότερο.

Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr

 

 

ΚΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΝΤΙΟΙ

1.-ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ, Κρήτες και Πόντιοι έδωσαν το παρόν τους (10/11) σε μια κοινή- με άλλους φορείς- ανθρωπιστική προσπάθεια του Δήμου Χανίων. Με συμμετέχοντες το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Χανίων, την Ένωση αστυνομικών υπαλλήλων Ν. Χανίων, την Ι.Μ. Κυδωνίας και Αποκορώνου, το σύλλογο Ποντίων Χανίων, το χορευτικό συγκρότημα «Βιγλάτορες» και τον καλλιτέχνη Ανδρέα Λιλικάκη, έγινε μια ωραία εκδήλωση συμπαράστασης στην οικογένεια του ειδικού φρουρού Στάθη Λαζαρίδη (για τα έξι χρόνια από το σοβαρότατο τραυματισμό του στα Ζωνιανά Ρεθύμνου).

 

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ έγινε και συγκέντρωση τροφίμων μακράς διάρκειας (αντί «εισιτηρίου»), για την ενίσχυση των συσσιτίων της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου.

 

ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΗ και αξιέπαινη η προσπάθεια του Δήμου Χανίων και των δημοτών του. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι τουλάχιστον η αλληλεγγύη είναι η μόνη αρετή που κυριαρχεί, το μόνο αντίδοτο που μας σώζει.

 

2.-ΠΡΙΝ από περίπου ένα μήνα (4/10) Κρήτες και Πόντιοι, με κοινές «συγγενικές» ρίζες, με ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες, με κοινούς ρυθμούς μελωδιών, ηθών, εθίμων, παραδόσεων και γλώσσας, αναλλοίωτων στο πέρασμα του χρόνου, παρουσίασαν δρώμενα, χορούς και τραγούδια -για πρώτη φορά -στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ και ποντιακός χορός, με τις γρήγορες δοξαριές της λύρας (και του ποντιακού «κεμεντζέ»), είναι οι πιο δυνατοί τρόποι έκφρασης της ζωντάνιας και των δυο ελληνικών ομάδων: Πεντοζάλης και Πυρρίχιος (Σέρα), Χανιώτικος και Κότσαρι κ.λπ., συναντήθηκαν στο βάθρο. Είτε του Ηρώδειου, είτε του Αθλητικού Κέντρου Χανίων, είτε αλλού -εκεί, δηλαδή, που καμιά πολιτική δεν είναι ικανή να τους χωρίσει.

 

 

http://www.youtube.com/watch?v=0GaAIWe6f_8

ΕΝΑ «ταξίδι», λοιπόν, Κρητοποντιακό: σε αλλοτινούς και τωρινούς ηχητικούς κόσμους. Που έχουν τόσα πολλά να μας αφηγηθούν, να μας ενώσουν, να ξυπνήσουν τα συναισθήματά μας, την αλληλεγγύη μας. Μακάρι, τέτοιες συναντήσεις να συμβαίνουν πιο τακτικά… (Στ.Γ.Κ.)

ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ…

 

… ΠΟΥ δε πρέπει να περάσει απαρατήρητη!

Την έκανε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο («Κ»,5/11). Λέει ότι οι περισσότερες πλούσιες χώρες σε ορυκτά κοιτάσματα έχουν τις φτωχότερες οικονομίες και τους πιο φτωχούς πολίτες!

 

ΒΛΕΠΕΤΕ, προλαβαίνουν τα διεθνή «αρπακτικά» που με τον τεχνολογικό πλούτο και την οικονομική ισχύ τους επιπίπτουν στα κοιτάσματα ή άλλο υλικό ρίχνοντας απλά λίγα «ξεροκόμματα» (μίζες) στις κυβερνήσεις και ψιχία στους λαούς. Το έχει ζήσει το σενάριο αυτό στο πετσί της, τόσο η Λατινική Αμερική, άλλο τόσο η Αφρική και η Ασία.

 

ΤΙ, όμως, τελικά είναι αυτό που κάνει μία χώρα πλούσια; Το μυστικό-πάντα κατά το ΔΝΤ- βρίσκεται σε δυο λέξεις: φοροδιαφυγή και σωστή Δημόσια Διοίκηση. Το ΔΝΤ δεν βρήκε ούτε μία χώρα στην Παγκόσμια Ιστορία, που να διαθέτει αναποτελεσματική (ή διεφθαρμένη) Δημόσια Διοίκηση και να έχει ταυτόχρονα ισχυρή οικονομία! Κι ακόμη, δεν βρήκε πλούσια χώρα σε ορυκτό πλούτο, που να έχει μεγάλη φοροδιαφυγή και ταυτόχρονα να έχει γεμάτα ταμεία!

 

ΜΗΠΩΣ, ως χώρα δεν ζήσαμε έτσι στη μεταπολίτευση; Μήπως οι ξένες τράπεζες δεν είναι γεμάτες από ελληνικό χρήμα που καιροφυλακτεί; Μήπως, –τρομάρα μας!- ως μελλοντική πλουτοπαραγωγική χώρα, δεν θα έχουμε την ίδια τύχη με αυτές του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, έχοντας τέτοιους πολιτικούς και τέτοιες πολιτικές;

(Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε