H Κυριακή αργία (Χ.Ν., 25-7-13)
Posted on 25 Ιουλ, 2013 in Σχόλια | 0 commentsΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ
- «Οι εργαζόμενοι λένε «όχι» στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, υπερασπίζονται την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα, ζητούν εθνικό ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που δεν θα ξεπερνά τις 48 ώρες την εβδομάδα, με 3 απογεύματα κλειστά τα μαγαζιά και με σταθερό ωράριο». (ο Τύπος)
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ αργία, καθιερωμένη πριν από πολλές δεκαετίες, δεν αποβλέπει παρά στην ανάπαυση σώματος και ψυχής. Έστω και για μια μέρα την εβδομάδα.
ΕΙΝΑΙ μέρα Θεού και Ανθρώπων. Και δεν ήταν άσχετο ένα παλαιότερο σύνθημα που -και πάλι όταν σχεδιαζόταν η κατάργηση της Κυριακής αργίας- έλεγε «κάτω τα χέρια από την Κυριακή»! Ούτε λησμονεί κανείς τα χιλιάδες τραγούδια και τις παροιμίες που εξυμνούν τη λαχτάρα της Κυριακής. Ποιος, ας πούμε, λησμονεί την πάνσοφη λαϊκή παροιμία «Σάββατο να’ ναι μάστορα, κι ας ειν’ και χίλιες ώρες», που προδίκαζε την αναμενόμενη κυριακάτικη ανάπαυση;
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ μας, εποχή κρίσης των πάντων (θεσμών, αξιών, κοινωνιών, οικονομιών κ.λπ.) το να προσθέτεις άλλο ένα κοινωνικό πρόβλημα, δεν είναι ούτε ευφυές, ούτε πρακτικό. Εκτός κι αν θέλεις να εξυπηρετήσεις… ημετέρους.
ΜΕ ΤΗΝ κατάργηση της Κυριακής, δεν θα έχουμε, άραγε,αύξηση του κόστος λειτουργίας των ήδη χειμαζόμενων μικρομεσαίων επιχειρήσεων; Οπότε και αυτές με τη σειρά τους δεν θα αυξήσουν ωράρια εργασίας των υπαλλήλων τους και τιμές; Ή, δεν θα αρχίσουν τις απολύσεις;
Δεν θα έχουμε αθέμιτο ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρήσεων (σούπερ μάρκετ, πολυεθνικές κ.λπ.) σε βάρος των μικρών, αφού οι μεγάλες επιχειρήσεις, αργά ή γρήγορα, θα διεκδικήσουν νομικά και το δικό τους «κυριακάτικο» άνοιγμα/μερτικό;
Κι ακόμη, καταστρατήγηση τελείως του θεσμού της οικογένειας, αφού οι εργαζόμενοι γονείς τις Κυριακές, δεν θα μπορούν πια να βλέπουν τα παιδιά τους. Ούτε πού θα θα αφήνουν τα παιδιά τους, αν είναι μικρά;
ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ, όμως, επιχείρημα, για το μη άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είναι η έλλειψη ρευστού. Όποιος έχει χρήματα, κάνει «τα ψώνια της εβδομάδας» τις άλλες μέρες. Δεν περιμένει την Κυριακή.
ΤΟ ΜΟΝΟ που αφθονεί στην κοινωνία μας, με τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και απολύσεις, αλλά και τους «μερικώς» απασχολούμενους νέους, είναι ο νεκρός χρόνος. Ο λεγόμενος «ελεύθερος»… Όχι το χρήμα.
ΟΤΑΝ μάλιστα είναι σίγουρο ότι οι «κυριακάτικες τιμές» των αγορών θα είναι και «τσιμπημένες», άντε να κάνουν τζίρο οι μικρομεσαίοι, ή να πλησιάσουν οι πολίτες.
ΑΣ αφήσουμε, λοιπόν, ήσυχη την Κυριακή, έτσι όπως την ξέρουμε… (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
«ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 39»
Ο ΠΑΡΑΠΑΝΩ ειρωνικός χαρακτηρισμός αφορούσε, σε παλαιότερες δεκαετίες, στις μεγαλοκοπέλες που σε μια προχωρημένη ηλικία έμεναν ανύπαντρες…
ΕΙΝΑΙ άραγε, «γεροντοκόρη» η δημοκρατία μας;
ΣΙΓΟΥΡΑ όχι! Όμως, έπαψε να διατηρεί τη σφριγηλότατα και την ομορφιά των πρώτων χρόνων της.
ΣΗΜΕΡΑ, 39 χρόνια μετά την αποκατάστασή της, το πρόσωπό της έχει ξεφτίσει, αμφισβητείται η παρουσία της, αναιρούνται τα δικαιώματά που αυτή παρέχει στους πολίτες και αφαιρούνται τα βασικά στοιχεία της.
…ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ και επίκαιρες είναι οι φράσεις του ΠτΔ, για την 39η επέτειό της:
»Η κρίση κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να αναγνωρίζουμε την αξία της Δημοκρατίας, όχι ως αυτονόητης πραγματικότητας, αλλά ως κατάκτησης που χρειάζεται διαρκή προστασία και εμβάθυνση.
Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης είχαμε μια ανοδική πορεία σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα, που σταμάτησε με βίαιο τρόπο επειδή ήταν ασταθές το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε. Η οικονομική κατάρρευση έγινε γρήγορα πολιτική, θεσμική και πολιτισμική κρίση, ένας ανεμοστρόβιλος που συμπαρέσυρε τα πάντα.»
ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ πως στις πονηρές μνημονιακές εποχές που ζούμε το μόνο που μας σώζει είναι η πάση θυσία διατήρηση, διαφύλαξη και «διαρκής προστασία» της Δημοκρατίας από πολλούς επίδοξους «βιαστές» της: εσωτερικούς και εξωτερικούς… (Στ.Γ.Κ.)
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΙΑ
ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ του παραλόγου, τη σημερινή Ελλάδα, όλα είναι δυνατά. Όπως το να μειώνεις δραστικά μισθούς και συντάξεις και να αυξάνεις θεαματικά τους… φόρους!
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ των μνημονίων ζούμε, στην οποία υποτίθεται πως, κάτω από την οικονομική πίεση, γίνεται… εξορθολογισμός των πάντων με πρώτο και καλύτερο το φορολογικό σύστημα! Αμ δε…
ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ, λοιπόν, είναι η αντίθεση που προκύπτει από την άδικη φορολόγηση των αιώνιων υποζυγίων, των μισθωτών και συνταξιούχων, δηλαδή. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή» (23/7) και μετά την επεξεργασία των πρώτων φορολογικών δηλώσεων που υποβλήθηκαν για το 2012 (εισοδήματα του 2011), τα 4,8 εκατομμύρια μισθωτοί και συνταξιούχοι βλέπουν τα εισοδήματά τους μεν να μειώνονται δραστικά (κατά 18% σε σχέση με το 2010), το εκκαθαριστικό δε της εφορίας να τους φέρνει φόρους, κατά 52% διογκωμένους!
ΟΣΟ για τους ελεύθερους επαγγελματίες, έ, αυτοί κατάφεραν και πάλι να μειώσουν τους φόρους των εισοδημάτων του 2011. Πώς; Σύμφωνα πάντα με την είδηση, οι 6 στους 10 ελεύθερους επαγγελματίες εμφανίζονται με ετήσια εισοδήματα έως… 6.000 ευρώ! Όσο δηλαδή το εισόδημα για να χαρακτηρισθεί κανείς νεόπτωχος (κάτω από το όριο της φτώχειας) στις χώρες της Ε.Ε.
ΚΙ ΟΣΟ θα παραμένει αδύνατη η πραγματική φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, όσο η φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου θα είναι ασύλληπτη, ούτε «κράτος δικαίου» θα έχουμε, ούτε κοινωνική γαλήνη… (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Σε απλά μαθηματικά βασίζεται η «σοφή» οικονομική πολιτική των εγκεφάλων που μας κυβερνούν:
Θέλεις να καλύψεις ένα κρατικό έλλειμμα; Μειώνεις οριζόντια δραστικά μισθούς και συντάξεις μισθωτών και συνταξιούχων, ενώ αυξάνεις ταυτόχρονα τους φόρους τους!
Πώς να το κάνουμε; Έχουμε πολλούς μισθωτούς και συνταξιούχους στη χώρα. Και μόνο με ένα τέτοιο… σατανικό σχέδιο μπορείς να τους εξοντώσεις/ελαττώσεις.
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
