Έννοια πολιτικής (κατά τον Καραμανλή, τον πρεσβύτερο)
Posted on 9 Ιουλ, 2013 in Σχόλια | 0 comments
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ Ελλάδα οι παλαιοί πολιτικοί, όταν αποσυρθούν από την ενεργό δράση, δεν γράφουν «Απομνημονεύματα». Κάτι που για τους ξένους ηγέτες (Ντε Γκόλ, Τσόρτσιλ κ. ά.) θεωρείται αυτονόητο: μέσω των αυτοβιογραφιών τους οι ξένοι πολιτικοί διδάσκουν τους νεότερους πώς να αποφεύγουν μοιραία σφάλματα…
ΠΛΗΝ του αυτοβιογραφικού έργου του Γ. Ράλλη «Ώρες Ευθύνης» (επανέκδοση από το Βήμα, 2010), δεν έχουμε άλλες προσωπικές γραφές. Έχουμε όμως, έμμεσες «καταγραφές» των πεπραγμένων του βίου και της πολιτείας σημαντικών πολιτικών μας από άλλους!
ΜΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ (2013) το έργο «Το πορτραίτο ενός ηγέτη. Από την ιστορία του Μητσοτάκη στον Μητσοτάκη της Ιστορίας», του Θ. Διαμαντόπουλου, η παράδοση αυτή συνεχίζεται.
ΤΕΤΟΙΕΣ προσπάθειες μάλλον κατατείνουν στην «αγιοποίηση» των περί ου ο λόγος πολιτικών, πιθανόν καθ΄ υπαγόρευση ή προτροπή των ιδίων πολιτικών. Διακρίνουμε μια εξύμνηση και μεγέθυνση τω θετικών πλευρών ενός πολιτικού, που συνήθως αποβαίνει εις βάρος των αρνητικών τους.
… ΣΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ έργο, λοιπόν, του ακαδημαϊκού Κ. Σβολόπουλου, «Η Ελλάδα του Κ. Καραμανλή» (2012)διαβάζουμε τις παρακάτω επίκαιρες σκέψεις που αποδίδονται στον Μακεδόνα πολιτικό. Λέει σχετικά με την έννοια της πολιτικής στην Ελλάδα:
«…Η έννοια της πολιτικής για εμένα είναι η θέλησι και η ικανότης να θυσιάζεσαι για τον τόπο σου. Όταν κατέχης αυτή τη δύναμι μπορεί να είσαι χρήσιμος στον τόπο σου και στην εποχή σου. Φαίνεται όμως πως αυτή η αρετή λείπει χαρακτηριστικά από τη ζωή μας. Λέμε πολλές φορές ότι μας λείπουν τα πρόσωπα. Αυτό όμως, όσο κι αν είναι αληθές, δεν δίνει την εξήγησι της πολιτικής μας κακοδαιμονίας. Το κακό βρίσκεται στην αδυναμία του λαού μας να συνταχθή πολιτικά. Ο Ελληνισμός έζησε πάντα μέσα στο πρόσκαιρο και το υπερβολικό. Μπορεί να κάμη θαύματα για μια στιγμή, μα δεν μπορεί να κάμη καμμιά προσπάθεια διαρκείας. Αλλά η πολιτική είναι κατ’ εξοχήν προσπάθεια διαρκείας. Ο λαός μας, που είναι νοήμων και συνεπώς ικανός να βρη το ορθό, είναι ανίκανος να το πραγματοποιήση από ψυχική αδυναμία. Κανένας μας δεν συγχωρεί στον εαυτό του να γίνη αφορμή να προαχθή κάποιος άλλος. Ο πολιτικός έχει ανάγκη από τη δύναμι που του δίνει η πίστις του κόσμου».
ΩΡΑΙΕΣ ελληνικές αλήθειες τις οποίες φυσικά αγνοούν (;) οι περισσότεροι πολιτικοί της χώρας μας. Δυστυχώς, όσοι έχουν την ευκαιρία να μας κυβερνήσουν παρέρχονται τα… δύσκολα, διότι αυτό που προέχει είναι η διατήρηση του πελατειακού τους κόσμου, άρα και της θέσης τους… Όσο για την πατρίδα, ε, αυτή ας τα βγάλει πέρα… μόνη της, ή ας περιμένει άλλους! (Στ.Γ.Κ.,stcloris@yahoo.gr)
