Στραγγαλισμοί οικονομιών
Posted on 26 Μαρ, 2013 in Σχόλια | 0 commentsΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΙ (“Χ.Ν.”, 26-3-13)
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ της Κύπρου δείχνει ότι ο οικονομικός πόλεμος στην Ε.Ε., μεταξύ «Βορείων» και «Νοτίων», καλά κρατεί! Και πως αυτό που μετράει σε μια Ένωση δεν είναι η αλληλεγγύη, αλλά η εκμετάλλευση των ασθενέστερων από τους ισχυρότερους. Στο όνομα δήθεν της οικονομικής εξυγίανσης…
ΣΤΗΝ περίπτωση της Κύπρου παίχθηκαν και παίζονται πολλών λογιών παιχνίδια. Οικονομικά και γεωπολιτικά: κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της, αλλά και κέντρο ξεπλύματος-κατά τους Γερμανογάλλους -βρόμικου χρήματος.
Η ΚΥΠΡΟΣ βρίσκεται στο σταυροδρόμι 3 ηπείρων. Η στρατηγική της θέση είναι αιτία πολλών συγκρούσεων, επιδρομών και πολέμων. Πολύπαθο νησί όπως η Κρήτη.
ΑΠΟΤΕΛΕΙ σήμερα το μήλον της έριδος ανάμεσα σε Ρωσία-Ε.Ε.-Αμερική. Από κοντά και η Τουρκία που σε τέτοιες ώρες «ξέρει» να προβάλλει παράλογες επιδιώξεις από τις οποίες, βοηθούντων και των «συμμάχων» (τώρα η Ρωσία) βγαίνει πάντα κερδισμένη.
ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ όπλο στις μέρες μας, για να κάμψεις τις αντιρρήσεις μιας χώρας της Ευρωζώνης, είναι ο οικονομικός αποκλεισμός/στραγκαλισμός της. Όχι με την μορφή embargo, αλλά με τη μορφή μη χρηματοδότησης από την ΕΚΤ ρευστού στις τράπεζές της.
Η ΚΥΠΡΟΣ, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, ανέκαθεν είχε υπερτροφικό τραπεζικό σύστημα. Οι καταθέσεις στις τράπεζές της ήταν κατά πολύ υψηλότερες από τις παραγωγικές και οικονομικές δυνατότητές της. Ας πούμε από τα 70 δισεκατομμύρια των καταθέσεών της, σήμερα, μόνο το 37% ανήκει σε Κυπρίους καταθέτες.
ΓΙ ΤΟ λόγο αυτό οι Γερμανογάλλοι μίλησαν για Κυπριακή «οικονομία-καζίνο», εννοώντας προφανώς το μεγάλο παιχνίδι με τους Ρώσους-και όχι μόνο- καταθέτες και τα υψηλά επιτόκια που οι κυπριακές τράπεζες χορηγούσαν για να προσελκύσουν χρήματα.
ΑΥΤΗ η προτεσταντική «τιμωρητική» διάθεση των Γερμανών που θεωρούν ότι εμείς οι Νότιοι είμαστε έκλυτοι και πρέπει να πληρώσουμε το ξεχαρβάλωμα των οικονομιών μας (αλήθεια ποιοι χορηγούσαν χρήματα για το… ξεχαρβάλωμα;) δηλώνει και τις πραγματικές προθέσεις τους: ή πάμε σε μια Γερμανική Ευρώπη ή το ευρώ θα περιοριστεί στις «φίλα κείμενες» προς τη Γερμανία χώρες.
ΟΣΟ για «εθνικές υπερηφάνειες» και αξιοπρέπειες για τους τροϊκανούς είναι «ψιλά γράμματα»! Και όσο οι χώρες του Νότου δεν αποκτούν οικονομική αυτάρκεια, ώστε να δανείζονται τόσα όσα θα μπορούν να ξεπληρώνουν, τόσο ο κλοιός των Βορειοευρωπαίων θα γίνεται βραχνάς για τους Νοτίους.
ΚΑΙ…, το χειρότερο θα γίνεται… χείριστο! (Στ.Γ.Κ, www.stcloris.gr)
ΜΗΝΥΜΑΤΑ
- «Η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι ημέρα μνήμης και έκφρασης σεβασμού και ευγνωμοσύνης σε εκείνους που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας μας». (Κ. Παπούλιας, ΠτΔ, 25η Μαρτίου 2913)
ΕΙΘΙΣΤΑΙ η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου στις εθνικές επετείους να εκφράζεται με μηνύματα. Άλλα είναι επίκαιρα και μέσα στο πνεύμα των ημερών και των καιρών και άλλα γενικόλογα και ανεπίκαιρα.
Ο ΚΥΡΙΟΣ Κάρολος Παπούλιας, ο ΠτΔ, στο επετειακό του μήνυμα για την 25η Μαρτίου είπε μεταξύ πολλών άλλων: «πολλά συμβαίνουν χωρίς να εξαρτώνται από τις δικές μας προσπάθειες». Και πρόσθεσε πως μπορούμε να τα οδηγήσουμε με τις δικές μας αποφάσεις και τις δικές μας δράσεις.
ΜΟΝΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ, όπως τόνισε, «για να υλοποιηθούν (αυτές οι δράσεις), είναι η ενότητα πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο που θα μας επιτρέψει να αμβλύνουμε τις επιπτώσεις της κρίσης, να προστατεύσουμε τους πιο αδύναμους και να κοιτάξουμε με αισιοδοξία μπροστά».
ΩΣ Νέστορας της πολιτικής, ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι άριστος γνώστης των παραμέτρων και των συγκυριών που δημιουργούνται σε κάθε ιστορική περίοδο. Και δυστυχώς η χώρα μας, αλλά κι όλος ο Ελληνισμός, δοκιμάζεται αφόρητα στις μέρες μας από μια φοβερή οικονομική κρίση.
ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε εθνικό σχέδιο με εναλλακτικές λύσεις για οποιαδήποτε περίπτωση. Το είδαμε με τα μνημόνια, το ζήσαμε με την Κύπρο. Η ενότητα του Ελληνισμού είναι απατηλό όνειρο, αφού «η διχόνοια η δολερή» βασιλεύει ακόμη και στις κρισιμότερες φάσεις της Ιστορίας μας. «Έλληνες εσμέν…», και το αποδεικνύουμε! (Στ.Γ.Κ.)
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο ΟΣΚΑΡ Ουάϊλντ στο ερώτημα «ποια είναι η διαφορά μεταξύ δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας», απάντησε με πολύ σκωπτικό τρόπο λέγοντας: «Ώ! Η δημοσιογραφία δεν διαβάζεται με τίποτα, ενώ η λογοτεχνία απλώς δεν διαβάζεται. Αυτό είναι όλο!»
ΑΝ ΖΟΥΣΕ στην εποχή μας, ίσως να μην ήταν τόσο αφοριστικός και σκωπτικός, αφού πολλοί λογοτέχνες δημοσιογραφούν επιτυχημένα στον Τύπο, όπως και πολλοί δημοσιογράφοι γράφουν -και εκδίδουν- υπέροχα λογοτεχνήματα.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ επιβεβαιώνονται από πολλές περιπτώσεις τόσο στον αθηναϊκό Τύπο (παλαιότερα και τώρα), όσο και στον περιφερειακό.
ΤΑ «Χανιώτικα Νέα» δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση στον κανόνα δημοσιογραφία-λογοτεχνία, με την εμβέλεια και το κύρος που διαθέτουν. Τόσο ο Μιχ. Γρηγοράκης κι ο Γ. Μανουσάκης, όσο κι ο Σταμάτης Αποστολάκης, με τους Β. Χαρωνίτη, Δ. Κακαβελάκη, Β. Κακατσάκη και άλλους πολλούς, «υπηρετούν» με επιτυχία δημοσιογραφία και λογοτεχνία.
ΒΕΒΑΙΑ ο αείμνηστος Μιχ. Γρηγοράκης επέμενε να υποστηρίζει πως η δημοσιογραφία «καταβροχθίζει» τη λογοτεχνία, αν και ο ίδιος έγραψε παράλληλα πολλά και αξιόλογα λογοτεχνικά έργα.
ΕΤΣΙ, όταν η πολιτεία ομού με άλλους φορείς, τιμά αυτές τις «δίπτυχες» δημιουργικές προσωπικότητες της κοινωνίας (όπως συνέβη πρόσφατα με τον κ. Β. Κακατσάκη στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων), μόνο όφελος μπορεί να προκύψει για όλους μας. (Στ.Γ.Κ.)
