"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Κοινός νους!

 

 

 

 

ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ!  ΥΠΑΡΧΕΙ…; (Χ.Ν., 18-2-13)

ΛΕΜΕ πως η “κοινή λογική” λείπει προπαντός από τους πολιτικούς μας! Τα όσα έγιναν εδώ και δεκαετίες στη χώρα, αλλά κι αυτά που συντελούνται με τα μνημόνια, επιβεβαιώνουν ότι η απλή λογική για την χωρίς περιστροφές  επίλυση ενός προβλήματος, αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία. Ίσως αυτό να εδράζεται στο ότι είμαστε λαός με οξυμένο θυμικό!

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ, ο κοινός νους αντιλαμβάνεται πως

-δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα απ΄ όσα  παράγουμε· ούτε μπορούμε να ζούμε δανειζόμενοι συνεχώς από τους ξένους («αγορές»).

-κάθε γενιά εργάζεται σκληρά για να ζήσει η επόμενη καλύτερα ∙ όχι χειρότερα και χρεωμένη!

-η παιδεία, η υγεία, η δημόσια ασφάλεια, η εργασία…, είναι κοινωνικά αγαθά προστατευόμενα από το κράτος.

-όταν προσφεύγει ένας πολίτης στη Δικαιοσύνη, η κοινή λογική λέει ότι μια υπόθεση κλοπής να μην εκδικάζεται επί 7 (!)  χρόνια (προσωπική πείρα).

-σε περίοδο εξοντωτικής οικονομικής κρίσης τα κόμματα της Βουλής οφείλουν να συνεργαστούν πάνω σε τρία-τέσσερα βασικά θέματα, με μοναδικό στόχο τη σωτηρία της χώρας.

-το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα λιτότητας, αν και αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων λανθασμένο (ανεργία στο 30%, ύφεση στο 6,5%), δεν πρέπει να συνεχίζεται απαρέγκλιτα το ίδιο: μας οδηγεί στην πλήρη καταστροφή.

-σε μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία, οι νόμοι θεσπίζονται για να τηρούνται· οποιαδήποτε καταστρατήγησή τους (παρα-νομία) συνεπάγεται αυστηρότατες ποινές. Στην Ελλάδα η εφαρμογή των νόμων είναι light: το παράνομο θεωρείται «νόμιμο», το δε νόμιμο κρίνεται ασύμφορο! Το δε «ηθικό» μέρος της συνήθως άνωθεν «νόμιμης» παρανομίας, επισφραγίζεται από την περίφημη ρήση του κ. Γ. Βουλγαράκη (πρώην υπουργού της περιόδου Κ. Καραμανλή, του μικρού): «το νόμιμο είναι και ηθικό»! Αλλά, τα καθημερινά παραδείγματα έλλειψης κοινής λογικής είναι τόσα πολλά που δεν τα χωράει ο… νους!

…ΓΙΑ το λεξικό «Μπαμπινιώτη», λέγοντας «κοινή λογική»  υπονοούμε τον τρόπο σκέψης που προκύπτει από την  καθημερινή ζωή. Και «είναι ο συνηθισμένος και κοινώς αποδεκτός τρόπος σκέψης· για κάτι που ο καθένας μπορεί να το καταλάβει χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία».

ΤΗΝ ΟΝΑΜΑΖΟΥΜΕ «κοινή» επειδή η πλειονότητα των  ανθρώπων (κοινός νους) την αναγνωρίζει ως παραδεκτή αξία σκέψης και ειρηνικής συμβίωσης. Είναι, κατά κάποιο τρόπο, η κοινή- περί δικαίου- αίσθηση (1) που έχουμε ως δείκτη ζωής. Αυτή μπορεί να γίνει οδηγός και modus vivendi για τους περισσότερούς μας. Ταυτίζεται περίπου με τη μέση λογική συμπεριφορά της κοινωνίας. Εμπεριέχεται σ΄αυτή και η επικρατούσα ηθική, αφού το παράλογο (αναξιοκρατία, φοροαποφυγή, ρουσφέτι, διαπλοκή, διαφθορά, ατιμωρησία, παρανομία κ.ά), για τον απλό πολίτη είναι και ανήθικο.

ΣΤΗΝ ελληνική πολιτική σκηνή έχουμε πληθώρα παραδειγμάτων πράξεων παράνομων και ανήθικων· έστω κι αν καλύπτονται από νομιμοφάνεια… Πιο απλά, κατά την άποψή μας, η κοινή λογική είναι η συνισταμένη των αναρίθμητων ατομικών λογικών. Αποτελεί  ένα «κοινό τόπο» όπου λίγο-πολύ  συναντιόμαστε όλοι. Αλλάζει δε ενίοτε σταθερές ανάλογα με το πνεύμα της εποχής και τη χώρα.

***

ΑΦΟΡΜΗ για τις παραπάνω σκέψεις υπήρξε μια… νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου (και κυκλοφορεί  στο διαδίκτυο). Δυστυχώς δεν διατίθενται περισσότερα στοιχεία για αυτή. Εκείνο όμως που έχει ενδιαφέρον είναι το επίκαιρο περιεχόμενό της, έστω κι αν αναφέρεται στην βρετανική κοινωνία (2). Λέει:

«Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της, αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. (…)

«Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές, όπως «Μην ξοδεύετε περισσότερα απ’ αυτά που κερδίζετε» και αξιόπιστες στρατηγικές, όπως «Υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες και όχι τα παιδιά».

«Η υγεία της Κοινής Λογικής άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι, αλλά αυταρχικοί κανονισμοί (…). Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν σχετικά με την πειθάρχηση των ανυπάκουων παιδιών τους.

«Η υγεία της Κοινής Λογικής επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό τα παιδιά ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ’ ένα μαθητή, αλλά δεν είχαν το δικαίωμα να ενημερώσουν τους γονείς, όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

«Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.

«Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία! (…)

«Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της: της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των δίδυμων παιδιών της, Ευθύνης και Λογικής.

«Έχουν επιζήσει μόνο τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της: «Ξέρω τα δικαιώματά μου», «Το Θέλω τώρα», «Κάποιος άλλος φταίει», «Είμαι θύμα».

…Στην κηδεία της Κοινής Λογικής δεν πήγαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε».

ΕΤΣΙ, η «κοινή λογική» φαίνεται ότι είναι τόσο σπάνια στις μέρες μας, ώστε, αυτό που είπε ο Voltaire ότι «η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή», να είναι η μόνη πραγματικότητα!

ΟΤΑΝ κάποτε αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι η υιοθέτηση της κοινής λογικής στη ζωή μας είναι απολύτως αναγκαία για να φτιάξουμε μια άλλη κοινωνία, ίσως τότε η ανάκαμψη της οικονομίας και η επιστροφή των πραγματικών αξιών της ζωής αρχίσουν να επανεμφανίζονται στη χώρα. Μέχρι τότε η βουλγαράκειος πεποίθηση θα δυναστεύει την κοινή …λογική μας!

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

_(1) η «κοινή αίσθηση» (common sense, le sens commun): με αυτή την αριστοτέλεια έκφραση, οι ξένοι υπονοούν την κοινή λογική.

-(2) Μπορείτε να βρείτε τη νεκρολογία και στην ιστοσελίδα http://www.eglimatikotita.gr/


Σχολιάστε