Εκπαίδευση
Posted on 1 Φεβ, 2013 in Σχόλια | 0 comments
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, αντί να παίζει πρωταρχικό ρόλο στην προσαρμογή μας στα εκάστοτε νέα δεδομένα -κάτι που γίνεται στις άλλες χώρες- παραμένει, δυστυχώς και τώρα, στενά κομματική. Όχι εθνική. Άρα οπισθοδρομική.
ΚΙ ΟΜΩΣ, σύμφωνα με τον Στ. Ράμφο, ο κεντρικός και «ο μέγιστος στόχος της (Παιδείας) είναι η αλλαγή του τρόπου σκέπτεσθαι των νεοελλήνων». Θα προσθέταμε, σαν συνέπεια, και του τρόπου ζωής τους!
ΑΝΤΙ να έχουμε διαμορφώσει γενιές με συγκροτημένη σκέψη, με ανάλυση των πραγμάτων (κυρίως των παθών του παρελθόντος μας) εξάγοντας και τα ανάλογα συμπεράσματα, αντί να έχουμε λιγότερο συναισθηματισμό και περισσότερη λογική απέναντι σε ό,τι μας συμβαίνει, έχουμε μια Παιδεία που εξακολουθεί να παραμένει, δεκαετίες μετά τη Μεταπολίτευση, «λάφυρο» των εκάστοτε κυβερνήσεων.
ΠΑΡΤΕ, για παράδειγμα, τους νόμους που η ίδια η Βουλή-κατά πλειοψηφία- ψηφίζει (νόμος Διαμαντοπούλου). Έρχεται ο επόμενος (κομματικός) υπουργός και τον ακυρώνει, επειδή θέλει να ικανοποιήσει ορισμένους «φίλα κείμενους» προς την κυβέρνησή του εκπαιδευτικούς.
ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ μας οι Τούρκοι κατάφεραν, εδώ και χρόνια, να ξεπεράσουν τις εσωτερικές διαμάχες τους ως επί το πλείστον με την Παιδεία τους. κατάφεραν να συγκεράσουν «συναίσθημα και σκοπό» πάνω σε κάθε πρόβλημα. Σήμερα, η Τουρκία, είναι μια από τις πιο αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου!
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ πως ήλθε ο καιρός, όλα τα κόμματα και οι εκπαιδευτικοί φορείς να συσκεφθούν στο θέμα Παιδεία, να υποβάλλουν τις προτάσεις τους, να γίνει σύγκλιση απόψεων και να δημιουργηθεί σε μόνιμη βάση μια εθνική διακομματική επιτροπή Παιδείας που θα χαράσσει και θα δίνει κατευθυντήριες γραμμές, τουλάχιστον για την κάθε επόμενη δεκαετία.
ΕΠΕΙΔΗ δε η Παιδεία ενός έθνους είναι όχι μόνον ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει αλλά κι αυτό στο οποίο μπορεί να βασιστεί μια σωστή μελλοντική ανάπτυξη, νομίζουμε ότι η πολιτεία πρέπει να ξεκινήσει οπωσδήποτε από αυτήν. (Στ.Γ.K., www.stcloris.gr)
ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΧΡΥΣΟΥ
ΟΣΟ ΒΑΘΑΙΝΕ η κρίση, τόσο περισσότερο θα διαστρεβλώνονται οι κανόνες λειτουργίας μιας κοινωνίας.
ΔΙΟΤΙ, όταν καταρρέουν οι θεσμοί, ακόμη και τα στοιχειώδη που συνέχουν άτομα και ομάδες, είναι δυνατό να ακυρωθούν.
ΒΙΩΝΟΥΜΕ αυτή την κατάσταση κάθε μέρα, με το ανησυχητικό φαινόμενο της παγίωσης του φασισμού στην πολιτική και τη ζωή μας, με τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα σε πολυσύχναστα εμπορικά κέντρα, με την άγρια φορολόγηση των πάντων, με την εξανέμιση μισθών και συντάξεων, με την καταστροφή του κοινωνικού ιστού.
Η ΑΓΟΡΑ χρυσού ανέκαθεν υπήρξε μια επένδυση. Βέβαια, αυτό σε μια ευνομούμενη και ομαλά λειτουργούσα πολιτεία.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, σε περιόδους έκτακτης ανάγκης, πολέμου, ή οικονομικής «πολιορκίας» (όπως η ελληνική οικονομική κρίση), οπότε το χρήμα σπανίζει και η επιβίωση γίνεται πρώτη φροντίδα των ανθρώπων, το επάγγελμα που ανθίζει είναι αυτό του «σαράφη».
ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ χρυσού, με τα μορφή «γραφείων», έχουν ξεφυτρώσει σαν τα μανιτάρια σε όλη την επικράτεια. Όσοι βρίσκονται σε πολύ δυσχερή οικονομική κατάσταση «σκοτώνουν» κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί οικογενειακά κειμήλια και τιμαλφή προγενέστερων (παππούδων-γιαγιάδων) ή προικώα κοσμήματα.
ΒΕΒΑΙΑ, ένα απλός πολίτης, υπό τον πανικό του ξεχρεώματος κάποιου δανείου, χαρατσιού, φόρου κ.λπ., δεν φροντίζει να ενημερωθεί (επί αποδείξει) για την πραγματική αξία του χρυσού που πάει να πουλήσει.
Η ΔΕ ΠΟΛΙΤΕΙΑ έχει αφήσει μάλλον ανεξέλεγκτα αυτά τα γραφεία. Που πιθανόν να λειτουργούν μεν νόμιμα (αλήθεια, ποιος εκδίδει τέτοιες άδειες και με ποιες προϋποθέσεις;), αλλά σίγουρα η εκμετάλλευση ανθρώπων που βρίσκονται σε έσχατη ανάγκη αποτελεί πηγή θησαυρισμού τους.
ΤΟ ΟΛΟ θέμα ετέθη από τον περιφερειακό σύμβουλο και πρώην βουλευτή κ. Κ. Μπαντουβά στην Περιφέρεια Κρήτης. Ο ίδιος, σύμφωνα με την είδηση, μίλησε με βαριές εκφράσεις για τους τους ενεχυροδανειστές κάνοντας λόγο για «σύγχρονους μαυραγορίτες που πίνουν το αίμα του λαού»! Ζήτησε από το Σώμα των περιφερειακών συμβούλων να πάρουν θέση επί του προκειμένου. Δεν αποκλείεται δε, το θέμα να συζητηθεί εκτενέστερα σε επόμενη συνεδρίαση. (Στ.Γ.Κ.)
