Σχόλια (27-11-12, “Χ.Ν., Στ.Γ.Κ.)
Posted on 27 Νοε, 2012 in Σχόλια | 0 commentsΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ (από “Χ.Ν.”, 27-11-12)
AΠΟ ΤΙΣ πιο σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, είναι η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου (25-11-1942).
ΥΠΗΡΞΕ το κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού στη Νεότερη Ιστορία του. Για πρώτη φορά ενωμένες οι τότε αντιστασιακές οργανώσεις (Ε.Α.Μ και Ε.Δ.Ε.Σ), τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942, κατάφεραν ένα ισχυρότατο πλήγμα στον Ιταλογερμανικό Άξονα.
ΜΕ ΜΙΑ σπάνια σύμπνοια και σε πνεύμα ομόνοιας, οι ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις, με ομάδα Άγγλων σαμποτέρ, πραγματοποίησαν το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην κατεχόμενη από τον Άξονα Ευρώπη.
ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ του 1942 Aγγλικό κλιμάκιο με αρχηγό το συνταγματάρχη Μάγιερς αποβιβάζεται κρυφά στην Ελλάδα, έρχεται σε επαφή με τις αντάρτικες ομάδες και συντονίζει τις ενέργειες τους, για κοινή δράση. Αποτέλεσμα του συντονισμού αυτού ήταν η ανατίναξη της γέφυρας.
ΚΥΡΙΟΙ συντελεστές του εγχειρήματος ήταν οι 120 άνδρες του Ε.Α.Μ., οι 65 του Ε.Δ.Ε.Σ (μεταξύ αυτών και 3 Κρητικοί) και 12 Άγγλοι (μεταξύ τους κι ο Κρις Γουντχάουζ), κάτω από την καθοδήγηση του οργανωτικού Άρη Βελουχιώτη (ΕΛΑΣ) και του σκληροτράχηλου Ναπολέοντα Ζέρβα (ΕΔΕΣ).
ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ της νευραλγικής, για τις μεταφορές εφοδίων, γέφυρας του Γοργοπόταμου (έξω από τη Λαμία), για ένα τουλάχιστον μήνα ανεκόπη ο ανεφοδιασμός των ναζιστικών δυνάμεων στη Β. Αφρική: με τις τραγικές συνέπειες για τη στρατιά του Ρόμελ, που γνωρίζουμε.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ αυτό αποτέλεσε και το έναυσμα για να φουντώσει το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης, να ανυψωθεί το ηθικό φρόνημα των Ελλήνων και να καταξιωθεί η ελληνική αντίσταση στη συνείδηση των συμμάχων.
…ΚΙ ΟΜΩΣ! Εβδομήντα χρόνια μετά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση απουσίασαν από τον ετήσιο εορτασμό! Εκπροσωπήθηκαν μόνο η Προεδρία της Δημοκρατίας, της Βουλής και των κομμάτων… Εβδομήντα χρόνια μετά, «η γέφυρα που ένωσε τους Έλληνες απέναντι στο φασισμό» μας βρίσκει βαθιά διχασμένους, σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Επιπλέον, βλέπει το φασισμό, με το προσωπείο της «Χρυσής Αυγής», να ξανασηκώνει κεφάλι σε έναν τόπο μάλλον ανιστόρητο και με κοντή μνήμη: ακόμη και για την πρόσφατη οδυνηρή ιστορία του… (Στ.Γ.Κ.)
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
-ΚΑΙ ΜΕ ήλιο και με σύννεφα, και με χιόνι και με βροχή τα Χανιά είναι πανέμορφα. Αποτελούν μια καρυωτακική «ζουγραφιά»: «σα γλώσσα» που απλώνεται φανταχτερή στο παλιό λιμάνι, σε πείσμα του μελαγχολικού φθινοπώρου (φωτό, 1). Τα χρώματα ζωής, το κόκκινο, το ελαφρό μπλέ, το κίτρινο, το τυρκουάζ, το λευκό…, όσο κι πλησιάζει βαρύς ο χειμώνας, πάντα θα προσδίδουν μια μαγεία, μια ιδιαίτερη γοητεία στο ανεπανάληπτο κι ονειρικό λιμάνι των Χανιών…
-ΓΙΑ ΤΟ νυχτοφύλακα των σχολείων της οδού Κοραή είχε φτιαχτεί το «σπιτάκι-καμπίνα» (φωτό, 2). Για να ελέγχει αυτούς που περνούσαν από το δρόμο και για να προστατεύει τα σχολεία από διαρρήξεις ή άλλες ζημίες. Η τωρινή κατάσταση του «σπιτιού» μάλλον θυμίζει δημόσιο… απόπατο! Από τους αρμόδιους του Δήμου, κανείς δεν περνάει να δει την κατάσταση και το χάλι ενός «υπολείμματος» θεσμού που μαζί με τόσους άλλους έπεσε κι αυτός θύμα της οικονομικής κρίσης; Τόσο δύσκολο είναι να αφαιρεθεί η καμπίνα, ώστε να μη δίνεται αυτή η καθόλου ευχάριστη για το Δήμο εικόνα; (Στ.Γ.Κ.)
ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΚΟΜΜΑΤΑ, ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
ΤΡΙΑ χρόνια τώρα ολοένα και περισσότερος κόσμος βγαίνει στην ανεργία, ολοένα και περισσότεροι αυτοκτονούν, άλλοι μεταναστεύουν, άλλοι παθαίνουν κατάθλιψη… Όλοι βιώνουμε μια ατελείωτη ψυχολογική βία προσπαθώντας, με τη σειρά μας να ξεσπάσουμε στους πιο αδύναμους. Έτσι ανεχθήκαμε να αντρωθεί ο νεοναζισμός. Ο κόσμος, οι αδύναμοι της κοινωνίας μας, καταρρακώνονται, πεινούν στο όνομα του να μη συμβεί… το Μεγάλο Κακό. Μα ποιο να είναι άραγε, το χειρότερο κακό απ΄αυτό που μας συμβαίνει;
ΟΧΙ για όλους αυτά. Πολλοί από μας όμως επέτρεψαν, στους μεταπολιτευτικούς «ευδαίμονες» καιρούς, να ταφεί η κριτική τους σκέψη, να αφεθούν στον καιροσκοπισμό των πολιτικών και να εγκλωβισθούν σε μια νοοτροπία «ωχαδερφισμού», ερμητικά επιδερμική για ό,τι συνέβαινε γύρω. Έτσι, όσοι ακολούθησαν την αριστερή ιδεολογία πίστευαν «μονολιθικά» τους δικούς τους… αλάθητους «ιστορικούς» κανόνες. Όσοι τον σοσιαλισμό άλλους ιδεολόγους, και όσοι τη δεξιά «δεξιούς» ταγούς. Δεν ήταν κακό αυτό, όταν υπήρχε σύνθεση και διάλογος… Ουδέποτε όμως υπήρξε σύνθεση. Ή, αν υπήρξε, αυτή αφορούσε στενά διακομματικά συμφέροντα..
ΠΟΤΕ στη ζωή μας δεν αντικρίσαμε τόση χλεύη και λοιδορία των ποικίλων ιδεολογιών. Όχι μόνο των πολιτικών. Μια πολιτική ιδεολογία, έτσι κι αλλιώς διαφέρει από τις φιλοσοφικές θεωρίες, ως προς το ότι η φιλοσοφία είναι ένας τρόπος να ζήσεις τη ζωή σου (modus vivendi), ενώ η (πολιτική) ιδεολογία είναι ένας (σχεδόν ιδανικός) τρόπος ζωής για μια κοινωνία! Φαντασθείτε το τι ζούμε από τα λάθη των πολιτικών μας…
ΣΗΜΕΡΑ, μακριά από κόμματα και πολιτικές «μνημονιακές», ακόμη και οι πιο επώδυνες δοκιμασίες αντιμετωπίζονται με μαχητική διάθεση. Αρκεί να έχουμε τη βεβαιότητα πως μπορούμε να ελέγξουμε αυτές τις δοκιμασίες και πως «η μαχητική διάθεση» θα μας οδηγήσει σε μια σίγουρη διέξοδο. (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Αναφερόμενος στην παρούσα κατάσταση στη χώρα, ο ένας επιζών της «χουντικής τρόικας», ο κ. Στ. Παττακός, υποστήριξε αμετανόητα, πως «Αν κάποιος κάνει κάτι (για να «σωθεί» η Ελλάδα), αυτός είναι μόνο η Χρυσή Αυγή»!
… Φυσικά, με το γνωστό μας επταετή «γύψο», με τα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες των αντιφρονούντων, τις εξορίες στα ξερονήσια, τις αδιευκρίνιστες «αυτοκτονίες» κ.λπ., κ.λπ.
Ναι, δυστυχώς η ιστορία «επιστρέφει». Αλλά, αλίμονο σε όσους ανιστόρητους την ξαναζήσουν.
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
