"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Σχόλια (13-11-12, “Χ.Ν.”, Στ.Γ.Κ.)

Ο ΚΑΤΑ ΣΗΜΙΤΗ «ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΜΟΣ» (Ελληνικός και Ευρωπαϊκός).

ΜΕ ΤΟΝ ευρηματικό τίτλο «Ο Εκτροχιασμός», ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης, προσπαθεί, μέσα σ΄ έναν ογκώδη τόμο, να «ακτινογραφήσει» και να καταγράψει τα αίτια της οικονομικής κρίσης (ελληνικής και ευρωπαϊκής), επιρρίπτοντας ευθύνες στους πολιτικούς που τον διαδέχθηκαν στην πρωθυπουργία (Κ. Καραμανλής -Γ. Παπανδρέου), ή απονέμοντας τα εύσημα (Λ. Παπαδήμος):

ΣΥΜΦΩΝΑ με τον Τύπο -το βιβλίο κυκλοφόρησε χθες (12/11)-για τον κ. Κ. Σημίτη,

-«Η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, υπό τον Γ. Παπανδρέου (2009-2011), απέτυχε στην προσπάθειά της να ελέγξει την οικονομική κρίση στη χώρα και να δρομολογήσει την πορεία προς την ανάπτυξη»

ΣΩΣΤΑ! Αλλά, το… δακτυλίδι της εξουσίας ποιος παρέδωσε στον κ. Γ. Παπανδρέου; Και για ποιο λόγο, άραγε, τόσο εσπευσμένα, χωρίς καν, δηλαδή, να διατηρηθούν οι κομματικές διαδικασίες; Μήπως ο κ. Σημίτης ήξερε πολύ καλύτερα τι (θα) συνέβαινε και δεν ήθελε στα χέρια του τη «βόμβα»;

ΟΣΟ για την… συμβολή της Ε.Ε. στο γιγάντωμα της ελληνικής κρίσης, ο ίδιος αναφέρει: «Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το μνημόνιο συνετέλεσαν σημαντικά σ’ αυτή την εξέλιξη με την αναποφασιστικότητά τους και τον εσφαλμένο σχεδιασμό που επέβαλαν. Αλλά η κυβέρνηση (Γ. Παπανδρέου) φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων»… Δηλαδή, τι θα μπορούσε να κάνει μια κυβέρνηση ευρισκόμενη στον κυκεώνα της κρίσης και της άτακτης χρεοκοπίας, ώστε να άρει την… αναποφασιστικότητα των Ευρωπαίων; Να εκβιάσει; Πώς;

-ΓΙΑ τον κ. Κ. Καραμανλή και την κυβέρνησή του (2004-2009) γράφει: «Κυβερνούσε με την ουτοπική ελπίδα ότι τα προβλήματα τακτοποιούνται από μόνα τους, αυτόματα, χάρη σε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, πλατιά χαμόγελα και καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις»… Εντάξει, τον κ. Καραμανλή τον γνώριζε «παιδιόθεν» και δεν θα περίμενε περισσότερα από αυτόν. Μήπως όμως εξισώνει όλους τους μεταγενέστερούς του, ώστε να… ανυψώσει τη δική του ψυχρή «λογιστική» λογική;

… ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ, αν και ο ίδιος στην 8ετία που κυβέρνησε τη χώρα, δεν έχει μέρος ευθύνης; Ας πούμε για κάτι λαμόγια του στιλ Τσουκάτος, Μαντέλης, Τσοχατζόπουλος κ.λπ., ουδόλως ευθύνεται; Μπορεί, ο κ. Σημίτης, να συμμάζεψε τα οικονομικά της χώρας, μπορεί να έλεγξε τα ελλείμματα και το χρέος, αλλά δεν μπόρεσε να αλλάξει ούτε τη χώρα («Αυτή είναι η Ελλάδα», υπόθεση Σάμινα), ούτε και το παραγωγικό μοντέλο (ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις). Ποιος λησμονεί το Χρηματιστήριο (1999) ή ότι το ΑΕΠ της χώρας στηριζόταν κατά 75% περίπου στην κατανάλωση; Γι αυτόν τον ηθικό και υλικό… εκτροχιασμό δεν φταίνε οι κυβερνήσεις του; (Στ.Γ.Κ.www.stcloris.gr)

Η… ΦΟΥΣΚΑ!

Ο ΣΤΕΝΟΣ συνεργάτης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και υπεύθυνος/συντονιστής του τομέα Επικοινωνίας του κόμματος, κ. Γιάννης Δατσέρης, υπέβαλε την παραίτησή του μετά τον σάλο που ξέσπασε από τη δήλωσή του (στον Βήμα FM) πως «υπήρξε στη Μεταπολίτευση μια περίοδος γενικευμένης φούσκας στη χώρα». Και πως «το ΠΑΣΟΚ ήταν μια φούσκα της μεταπολίτευσης»!

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ είχαν μια παροιμία που έλεγε πως «δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται». Ήθελαν να πουν πως όταν πέσει κάποιος από ένα μεγάλο αξίωμα, δέχεται την κάθε είδους κριτική και επίθεση, δίκαιη ή άδικη.

ΘΕΩΡΟΥΜΕ ότι είναι επιπόλαιη μεγαλοστομία από έναν άνθρωπο του ΠΑΣΟΚ να εκμηδενίζει έτσι την μακροχρόνια προσφορά ενός κινήματος στην ελληνική κοινωνία και Ιστορία. Δεν είναι ώρα να απαριθμήσουμε τα θετικά αυτού του κόμματος. Θα τα κρίνει, θα τα ταξινομήσει και θα τα καταγράψει η Ιστορία. Όπως και τα αρνητικά του…

ΤΟ ΝΑ ταυτίζουμε, όμως, την φούσκα της ελληνικής και όχι μόνο οικονομίας (στην οποία έχει πράγματι μεγάλο μέρος ευθύνης και το ΠΑΣΟΚ) με  την ιδεολογία και την προσφορά του άλλοτε μεγάλου κόμματος, αν μη τι άλλο, δηλώνει άγνοια της διαδρομής μιας παράταξης. Μια τέτοια άγνοια δεν δικαιολογείται από έναν τόσο στενό συνεργάτη του προέδρου του κόμματος του κ. Ευ. Βενιζέλου.  (Στ.Γ.Κ.)

 

ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

ΜΙΑ ΚΑΛΗ είδηση είναι αυτή που λέει πως από τις αρχές του μήνα (Νοέμβριος) άρχισαν να λειτουργούν και στη χώρα μας, παράλληλα με τις λεγόμενες «λαϊκές» αγορές, οι «αγροτικές». Δηλαδή οι χωρίς μεσάζοντες αγορές που οργανώνονται κυρίως από νέους αγρότες και τα προϊόντα τους, αλλά και αγροτικούς συνεταιρισμούς. Έτσι, μεμονωμένοι παραγωγοί και συνεταιρισμοί (όσοι πια έμειναν), διαθέτουν οι ίδιοι τα προϊόντα τους μια φορά την εβδομάδα, σε πολύ χαμηλότερες τιμές, και σε ειδικούς χώρους που καθορίζουν οι Δήμοι.

ΗΔΗ στην Πρέβεζα άρχισε να λειτουργεί η πρώτη τέτοιου είδους πιλοτική αγορά, όπου 30-35 παραγωγοί της περιοχής πωλούν από νωπά κηπευτικά, όπως ντομάτες και άλλα λαχανικά, μέχρι τυποποιημένα αγροτικά προϊόντα (ελαιόλαδο κ.λπ.), σε τιμές που φθάνουν να είναι ακόμη και 50%  χαμηλότερα από τις αντίστοιχες των σουπερμάρκετ της περιοχής.

ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ από τις παραδοσιακές  «λαϊκές»; Ναι: σ’ αυτές κατά πρώτον επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται μόνο παραγωγοί, συνεταιρισμοί ή και ολόκληρες ομάδες νέων παραγωγών, «ενώ στις συνηθισμένες λαϊκές υπάρχουν και πολλοί έμποροι» (όπως διευκρίνισε  ο πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αγροτών Πρέβεζας, Λεωνίδας Ραβανός, Τα Νέα, 5/11).  Επίσης, στις Farmers’ Market (αμερικανός όρος για τις αγροτικές αγορές) ενεργό ρόλο έχει και ο δήμος της περιοχής, τόσο για τον εντοπισμό και οριοθέτηση του χώρου της αγοράς, όσο και στην οργάνωσή του.

ΣΤΗΝ εποχή μας που μισθοί και συντάξεις περικόπτονται αγρίως και επανειλημμένα, το να υπάρχουν φθηνές αγορές και μάλιστα σε είδη πρώτης ανάγκης-όπως αυτά που πωλούνται στις λαϊκές ή τα σούπερ μάρκετ- νομίζουμε ότι είναι μια σωστή κίνηση: τόσο για την ενδυνάμωση του πρωτογενούς τομέα, όσο και για την ικανοποίηση των αναγκών των ολοένα και περισσότερο χειμαζόμενων λαϊκών στρωμάτων από την κρίση. (Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε