Ιστορική γνώση και επίγνωση…
Posted on 5 Νοε, 2012 in Δοκιμές, Τα Παιδοπολίτικα | 0 comments
Ιστορική γνώση και επίγνωση… (“Χ.Ν.”, 5-11-12, απόσπασμα από ευρύτερο κείμενο)
- «Όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον. Όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν» [Τζορτζ Όργουελ (1903-1950), στο "1984" (1948)]
«… ΟΤΑΝ έμπαινε στην αίθουσα, ο κ. Φυσέκης ο «ιστορικός μας», δεν ακουγόταν τσιμουδιά! Κι αυτό δεν γινόταν από φόβο, αλλά από σεβασμό. Καθόμασταν ήσυχα στα παλιά ξύλινα θρανία, βγάζαμε το πρόχειρο για σημειώσεις και περιμέναμε να ξεκινήσει το «ταξίδι»: μια μαγευτική μυσταγωγία ανάμεσα σε λέξεις, πρόσωπα, στρατηγικές, πολιτιστικά, αφηγήσεις, παραθέματα και κριτικές για τα γεγονότα του μαθήματος…
ΗΜΑΣΤΑΝ στις μεγάλες τάξεις του (εξαταξίου) Γυμνασίου και η Ιστορία ήταν ένα από τα πιο ευχάριστα μαθήματα. Το βιβλίο, στριφνό και γραμμένο στην καθαρεύουσα, ήταν διαποτισμένο από το πνεύμα της κυρίαρχης ιδεολογίας… Με πολλές χρονολογίες, ονόματα και άπειρα γεγονότα.
«Όμως, ο κ. Φυσέκης δεν επέτρεπε να χάνεται η ουσία του μαθήματος σε ασήμαντες λεπτομέρειες/χρονολογίες, ή στην αναφορά δευτερευόντων γεγονότων. Τα παρέλειπε… Κρατούσε πάντα μια μεγάλη φθαρμένη πέτσινη τσάντα, απ΄ αυτές των πλασιέ. Ξέραμε το περιεχόμενό της! Την άφηνε στην έδρα, μας χαιρετούσε ευγενικά, έβγαζε από μέσα 4-5 διαφορετικά βιβλία, τα αράδιαζε στην έδρα και, αφού ρωτούσε μερικά πράγματα για να δει αν θυμόμασταν τα «προηγούμενα», άρχιζε… Παρακαλούσαμε να μη τελειώσει η ώρα του. Με την ευφράδεια που τον διέκρινε και κατέχοντας σε βάθος το αντικείμενό του, ζωντάνευε μπροστά μας την Ιστορία, με ονόματα Ελλήνων και Ευρωπαίων συγγραφέων… Τι λέει ο τάδε ιστορικός, πώς περιγράφει ο δείνα λογοτέχνης το γεγονός, τι λέμε εμείς, τι λέει ο… χάρτης! Ακολουθούσαν ερωτήσεις και διάλογος… Μαθαίναμε ιστορία… Μαθαίναμε τι είναι η ιστορική αλήθεια, πώς διερευνάται, τι είναι η μάθηση!»
…ΣΤΗ ΖΩΗ αργότερα, αντιληφθήκαμε πως η ιστορική γνώση, δηλαδή η βαθιά και από πολλές πλευρές διασταυρωμένη κι επιστημονικά αποδεδειγμένη παράθεση των γεγονότων, συνιστούσε μια δύναμη: δύναμη επιχειρημάτων στις πολιτικές ή κομματικές συζητήσεις, δύναμη γνώσης πάνω από την κάλπη. Αλλά και επίγνωση της σπουδαιότητας της ψήφου.
ΚΑΘΕ ΒΑΘΙΑ ιστορική γνώση αποτελεί το θεμέλιο για την ανατροπή ή την αλλαγή μιας κατάστασης. Έτσι βαδίζει ο κόσμος. Σήμερα στη χώρα συμβαίνει το παράδοξο να ψηφίζεται «τυφλά» ένα ακροδεξιό κόμμα, η «Χρυσή Αυγή». Πιθανόν από μια τάση αόριστης… εκδίκησης εναντίον των πολιτικών που μας έφεραν εδώ, ή ως μια διέξοδος της ανέκφραστης βίας που ενυπάρχει σε ορισμένους μας!
Ένας επιπλέον λόγος της αυξητικής τάσης του φαινομένου είναι η παντελής άγνοια της πρόσφατης Ιστορίας μας από μερίδα νέων. Ξέρετε, κάθε παρόν μεταφράζει το παρελθόν αυθαίρετα επιδιώκοντας να δικαιολογήσει έτσι και το μέλλον! Οδηγός ενός έθνους θα έπρεπε να είναι η ιστορική μνήμη. Όχι η παραχάραξη της ιστορίας του. Ας πούμε, ποιος από όσους ψηφίζουν την ακροδεξιά έχει ενημερωθεί για το τι είναι ο ναζισμός, τι σημαίνει ο φασιστικός χαιρετισμός, ποια εγκλήματα διέπραξε ο χιτλερισμός στη χώρα μας, πόσα εκατομμύρια νεκρούς άφησε πίσω του κ.λπ.;
…ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι, γι αυτή την άγνοια, μαζί με άλλες αρνητικές παραμέτρους «παιδείας», φταίει και το «μάθημα» της Ιστορίας το οποίο, δυστυχώς, δεν διδάσκεται επαρκώς στα σχολεία. Στοιχειώδης αδυναμία του εκπ/κού συστήματος, ή μήπως συνειδητή επιλογή του; Μα, το ίδιο δεν συμβαίνει και με τον τρόπο εξέτασής του στη Μ.Ε. και στα Πανεπιστήμια;
Η «ΙΣΤΟΡΙΑ» στην ελληνική εκπαίδευση (και στα Βαλκάνια γενικότερα) αποτελεί ένα ευαίσθητο μάθημα! Σκεφθείτε πόσες φορές έχει απασχολήσει την ελληνική κοινή γνώμη και την πολιτεία το θέμα των σχολικών εγχειριδίων Ιστορίας. Που, ατυχώς, συγγράφονται από ομάδες ημετέρων επιστημόνων «φίλα προσκείμενων» προς την εκάστοτε κυβέρνηση, εξυπηρετώντας έτσι μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Έτσι όμως θάβεται η ιστορική «α-λήθεια» και επικρατεί η λήθη… (Στ.Γ.Κ.)
