"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Lignes

Γραμμές

γραμμένες από θεό ή δαίμονα δεν ξέρω…

Γραμμές

στο πιο ωραίο χρώμα του γυναικείου σώματος…

Με το στητό κορμί όλο πεποίθηση

Να ατενίζει…

Να τη χαϊδεύει το άπλετο φως

Να τη λούζει ο ίμερος της νιότης…

Μαλλί αγέρωχο

Καμπύλες  τέλειες

Το σύνολο

έτοιμο να βγάλει ήχους μιας μυστικής ερωτικής μελωδίας

Αλαβάστρινα τα χέρια

ακουμπισμένα στους μηρούς

και το πρόσωπο στραμμένο δεξιά

να δείχνει άραγε την προσμονή

ή μήπως κάποιο τέλος;

Από κάπου το φως αρχίζει το τραγούδι της ημέρας

το πιο όμορφο τραγούδι της ζωής.

Ιαν. 2011

(Στ.Γ.Κ.)


Σχολιάστε