Ποίηση των ημερών…
Posted on 14 Φεβ, 2012 in Ποιηση | 0 comments
[ Λατρεύω την ποίησή της. Είναι δυνατή, είναι συναρπαστική σαν τον άνεμο που ξεσηκώνει. Δεν σε αφήνει σε ήσυχο κλαρί. Είναι γοητευτική και κάθε της λέξη μετράει. Στο τώρα, στο αύριο, στο πάντα... Αθάνατη Έμιλυ]
XCIX
“Εκείνο που φοβόμουνα μην έρθει κι αγωνιούσα,
ήρθε, μα με λιγότερο φόβο που είχα σκιαχτεί,
γιατί η τρομάρα που καιρό μαζί μου κουβαλούσα,
του ΄κανε λευκορόδινο το χρώμα το σταχτί.
Βρίσκεται μια προσαρμογή, το βίωνα, το ζούσα,
στον τρόμο, στην απελπισιά μόλις ξεπεταχτεί.
Είναι πολύ χειρότερο να ξέρεις πως θα φτάσει,
παρά να δεις πως έφτασε, πως βρίσκεται κοντά,
στου πανικού τα σύνορα τα νεύρα σου έχουν σπάσει,
και το πρωί καινούργιος τρόμος πάλι σε κεντά.
Φρικτότερο, μα πιο καλά σαν έχει πια ξεσπάσει,
παρά ο φόβος μια ζωή δέσμιο να σε κρατά.”
Έμιλυ Ντίκινσον (Μετάφραση)
Emily Dickinson: Από τη συλλογή “Το μοναχικό λαγωνικό” (The Single Hound)
————————————————————————–
Έμιλυ Ντίκινσον: Η Έμιλι Ελίζαμπεθ Ντίκινσον, Αμερικανίδα ποιήτρια του 19ου αιώνα (10 Δεκεμβρίου 1830-15 Μαΐου 1886), είναι από τις πιο “ρομαντικές” σκοτεινές ποιήτριες. Αν και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, σήμερα θεωρείται, μαζί με τον Ουώλτ Ουίτμαν (“Φύλλα Χλόης”), από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς Αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας στο σπίτι των γονιών της, στο Άμχερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη, κρυμμένη μέχρι και το θάνατό της. (από Wikipedia)
