Μια λησμονημένη έννοια…
Posted on 28 Νοε, 2011 in Ημερολόγιο, Κείμενα | 0 comments
Μια λησμονημένη έννοια και πράξη:
Στα τόσα που παρασέρνει η δίνη της κρίσης και αφανίζει η ανάγκη για επιβίωση, ας κρατήσουμε τουλάχιστον στη ζωή αυτή μια λέξη: αγάπη
Όπως τη ορίζουν η φύση και η ζωή, όπως την αισθανόμαστε, όχι όπως μας την επιβάλλουν.
Με αμοιβαιότητα ή χωρίς ανταπόδοση, προσφερόμενη από το περίσσευμα της καρδιάς και όχι από υστεροβουλία, με απλότητα και χωρίς πολλούς ήχους, με απαλές μουσικές και τρυφερές λέξεις… Το κύμα αλληλεγγύης που έχει ξεπηδήσει απ΄τις καρδιές λίγων και γίνεται κίνημα στις πόλεις, είναι μια παρήγορη ελπίδα για τη μοίρα του ανθρώπου και του τόπου.
Μια αγάπη όπως ορίστηκε εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ανυπόκριτη, αληθινή, αποδοτική, σιωπηλή.
Έτσι όπως τη θέλει κι ο Απόστολος των Εθνών, ο Παύλος:
Ο ΚΑΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ «ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»
«Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη. (Απ. Παύλου Α΄ Κορ. ιγ΄)
Τα ίδια λόγια απολαύστε τα στην συγκλονιστική ταινία του Κισλόφσκι ” Trois couleurs: BLEU”, με την καταπληκτική Μπινός, στην υποβλητική μουσική του Ζμ. Πράισνερ:
