Η ανεργία (κατά Μπρεχτ)
Posted on 21 Νοε, 2011 in Ποιηση | 0 comments
ΣΥΜΦΩΝΑ με τη “Ναυτεμπορική” (19/11/11):
“Σε επίπεδο άνω του 19,5% αναμένεται η ανεργία το Δεκέμβριο και στο 17,2% το 2011 κατά μέσο όρο ενώ για το 2012, το μέσο ποσοστό ανεργίας εκτιμάται τώρα στο 18,5%. Οπως επισημαίνει η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank , η μηνιαία έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει μείωση της απασχόλησης κατά 126.600 άτομα στο δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου 2011 ενώ τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για το ίδιο διάστημα, δείχνουν μείωση κατά 7.490 άτομα.
Η μόνη εξήγηση, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, είναι ότι η τεράστια μείωση στο διάστημα αυτό, μέσα στην τουριστική περίοδο και τις εκπτώσεις των καταστημάτων, προέρχεται από το δημόσιο τομέα…”.
ΤΟ ΠΟΣΟ οξύ είναι το πρόβλημα και διαχρονικά το περιγράφει με καυτικότητα ο Μπέρτολντ Μπρεχτ στο παρακάτω ποίημα.
Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε:
Ο αριθμός των ανέργων με βάση την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, αυξήθηκε σε 908.000 άτομα τον Αύγουστο, με αποτέλεσμα το ποσοστό ανεργίας να αυξηθεί δραματικά στο 18,4% του εργατικού δυναμικού, από 16,5% τον Ιούλιο. Σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι που ζητούν εργασία μειώθηκαν τον Αύγουστο στα 693.330 άτομα έναντι 699.660 τον Ιούλιο…”
AYTH Η ΑΝΕΡΓΙΑ
[Dièse Arbeitslosigkeit!]
Κύριοι συνάδελφοι, ή ανεργία
πρόβλημα είναι ακανθώδες.
Εφ’ ώ καί είναι ευκαιρία
το Συμβούλιόν μας το εργώδες
να τής αφιέρωση μίαν… συζήτησιν
εφ’ όσον ή εργασία δεν έχει ζήτησιν.
Διότι είναι καθαρά θεομηνία
διά τό έθνος ή ανεργία.
Αίνιγμα αποτελεί διά πάντα τίμιον
πολίτην και ύγιώς σκεπτόμενον
της ανεργίας τό φαινόμενον.
Και επιπλέον, εξόχως έπιζήμιον.
Κύριοι, οι καιροί ού μενετοί!
θά άπετέλει δέ άδυναμίαν μας θανάσιμον,
εάν ημείς, του έθνους οι εκλεκτοί,
δέν εύρωμεν μίαν δικαιολογίαν βάσιμον,
καί τήν έμπιστοσύνην ουτω χάσωμεν
του λαοΰ, ήτις μας είναι λίαν χρήσιμος.
Πρέπει, λοιπόν, δεόντως ν’ άντιδράσωμεν.
Διότι θά είναι συμφορά μοιραία καί κρίσιμος
εάν κρούσματα κοινωνικής έχωμεν αναταραχής,
ενώ ευρισκόμεθα επί ξηροϋ ακμής!
θά ήτο διά τό έ’θνος απειλή όλεθρία,
που τό μαστίζει τόση ανεργία!
Δέν συμφωνείτε, κύριοι μου;
Τό συμφερότερον, κατά τήν άποψίν μου,
είναι ν’ άποφασίσωμεν οτι τό πρόβλημα έλύθη,
καί νά τό παραδώσωμεν στήν λήθη.
Τήν άποψη σας, να τή βράσουμε! Ή ανεργία,
πληγή καί παιδεμός τοϋ τόπου,
θά λείψει μοναχά τή μέρα οπού
θά μπείτε εσείς σέ ανεργία!
(1930)
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ – Ποιήματα – μετάφρ. Μάριου Πλωρίτη- ΕΚΔ.ΘΕΜΕΛΙΟ, ε’ έκδοση, σελ. 30-31, 1983)