"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Αναμονή…

 

 

 

 

 

 

ΑΝΑΜΟΝΗ, ΠΡΟΣΜΟΝΗ, ΑΝΑΝΕΩΣΗ (όπως δημοσιεύτκε στα “Χ.Ν.”, 10-11-11)

ΟΥΔΕΠΟΤΕ στα 30 χρόνια παραμονής μας στην Ε.Ε. και στα  10 χρόνια στην Ευρωζώνη, πέρασε ο ελληνικός λαός τόση αγωνία για το τι τέξεται πολιτικώς η επιούσα. Θα έχουμε, δεν θα έχουμε πρωθυπουργό; Θα έχουμε, δεν θα έχουμε νέα κυβέρνηση; Και ποτέ δεν ασκήθηκε τόσο ασφυκτική πίεση για να «συμμορφωθούμε» με τις απαιτήσεις των εταίρων μας. Η αναξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων που δίναμε, αλλά και οι πρόσφατες πολιτικές μπλόφες στις Βρυξέλλες-κατάλοιπα της κουτοπόνηρης διάθεσής μας, ή μήπως αποτελέσματα… πολιτικής ευφυΐας; -αποκαλύφθηκαν σε όλο τους το μεγαλείο! Όλα αυτά είναι να μη προκαλούν μια άνευ προηγουμένου «ανήκεστον βλάβη» στο εθνικό μας προφίλ, στην ατομική μας ύπαρξη, αλλά και στην παγκόσμια οικονομία;

ΣΗΜΕΡΑ τα μηνύματα από τους ισχυρούς της Ε.Ε. δεν επιτρέπουν περιθώρια παρανόησης. Απαιτούν «έγγραφες» δεσμεύσεις, όχι μόνον από την υπό εκκόλαψη κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, αλλά και από όλα τα συμμετέχοντα εμμέσως κόμματα σ΄ αυτήν. Δεν ξέρουμε, αν μέχρι αυτή τη στιγμή, οι παλαιοπολιτικοί μας έχουν κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αν έχουν αποβάλει το παλιό προσωπείο τους. Αν πιο απλά, μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν αποβλέπουν σε κομματικά οφέλη στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαγράφεται. Που όμως, εμείς θέλουμε να ελπίζουμε πως δεν θα έχει καμιά σχέση με το παρελθόν. Είναι τραγικό λάθος τα κομματικά στελέχη εκατέρωθεν να μετρούν κάθε βράδυ «απώλειες» ή «κέρδη» στις συμφωνίες τους, βυθίζοντας τη χώρα στην αδράνεια, την απελπισία και την οργή!

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ όχι κομματικούς ηγετίσκους -καταστροφικούς μέχρι τώρα για την πορεία της χώρας- αλλά μια  πραγματική κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, με ισχυρό πρωθυπουργό και άφθαρτα μέλη. Με ειλικρινή συμμετοχή όλων των κομμάτων, ώστε να ηρεμήσει ο τόπος. Για να πάμε μπροστά. Έναν πρωθυπουργό, δηλαδή, και ένα υπουργικό επιτελείο, με κύρος, διαλλακτικότητα και αποφασιστικότητα «στα δύσκολα», ώστε να ξελασπώσουμε. Η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη απέναντι στη χώρα μας είναι ανάγκη να επανέλθουν ως βασικά στοιχεία συνεννόησης με τους εταίρους μας. Δεν μπορεί μια χώρα και οι κάτοικοί της-εξαιτίας ορισμένων κακών ή άτυχων χειρισμών της πολιτικής  ηγεσίας- να απαξιώνεται, να γίνεται δακτυλοδεικτούμενη και να τίθεται σε «καραντίνα» σχέσεων.

Η ΝΕΑ πολιτική ηγεσία οφείλει να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση μη υπακούουσα στα κομματικά κελεύσματα: να κάνει τα πάντα για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι όχι μόνο κατώτερο των περιστάσεων, αλλά και απόλυτα καταστροφικό. (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr, www.stcloris.gr)


Σχολιάστε