"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

δίλημμα

 

 

 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ (“X.N.”, 3-11-11)

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ενασχόληση είναι ένα πολύπλοκο παιχνίδι για όσους διαθέτουν γερά νεύρα, είναι ριψοκίνδυνοι και δυνατοί λύτες. Όπως λέγεται, η πολιτική είναι η μόνη επιστήμη που -σε αντίθεση με τις άλλες που παράγουν θαύματα- δημιουργεί τέρατα! Απόδειξη; Οι πόλεμοι στον πλανήτη που σταματημό δεν έχουν, οι τρόποι εξόντωσης των αντιπάλων και οι οικονομικοί αποκλεισμοί «ανυπάκουων» χωρών. Η ουσία της πολιτικής είναι να παρουσιάζεται το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο. Αυτή η τάση αναιρεί το πραγματικό περιεχόμενο ενός πολιτικού διλήμματος, όταν το ερώτημα είναι… γκρίζο.

ΑΝ ΤΟ καλοσκεφθούμε, η πολιτική στη νεότερη Ελλάδα βρίθει διλημμάτων: «Βενιζέλος ή Κωνσταντίνος», «Δημοκρατία ή Βασιλεία», «Ανήκομεν εις την Δύσιν» ή στην Ανατολή,  «Καραμανλής ή τανκς», «Παπανδρέου ή Καραμανλής», «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα»… Και τώρα, ένα απ΄ το πιο κρίσιμα διλήμματα της μεταπολεμικής μας ιστορίας: «ευρώ ή δραχμή»…

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ μας, όπως διαμορφώθηκε ο κόσμος τον 21ο αιώνα, δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιούνται μόνο τα κλασικά όπλα για να κατακτηθεί μια χώρα: την γονατίζεις οικονομικά (με  δυσβάστακτα δάνεια), την εξανδραποδίζεις  (με τη φτώχεια, την ανεργία και την πείνα), την αποστερείς από τα ενεργειακά πλούτη της. Στο τέλος, διαπραγματεύεσαι και τα κυριαρχικά της δικαιώματα!

ΑΥΤΟ συμβαίνει και με τη χώρα μας. Μπορεί να μην υπάρχουν ερείπια και θύματα μιας πολεμικής σύρραξης, υπάρχουν όμως «ερείπια» και «θύματα» στην αγορά, στην κοινωνία, στον ψυχισμό των ανθρώπων. Ακόμη και οι αυτοκτονίες, αυτά τα «θύματα ειρήνης», είναι θέμα αδιέξοδων διλημμάτων που η πολιτική και η οικονομία θέτουν σε ατομικό επίπεδο.

ΟΧΙ, η εποχή μας δεν διαθέτει πολιτικούς ηγέτες ολκής που να λύνουν προβλήματα. Δεν είναι καν σωστοί διαχειριστές των καταστάσεων. Η δε προσφυγή σε δημοψήφισμα-δίλημμα, ως έσχατη λύση σε μια σχιζοφρενική κατάσταση, δεν μπορεί να θεωρείται… δημοκρατική προσφυγή στο λαό. Οι σωστοί ηγέτες δεν αφήνουν περιθώρια για διλήμματα: λύνουν τα θέματα ουσίας εξ αρχής, με δημοψήφισμα. Δεν αποξενώνονται από τους λαούς τους, είναι δίκαιοι με όλους, αντιλαμβάνονται άμεσα την απόγνωσή των συμπολιτών τους, δεν τους ξαναφορτώνουν με άδικα βάρη. Σε τέτοια περίπτωση ένα διλημματικό δημοψήφισμα αποτελεί ενίσχυση των ηγετών. Όχι  πρόφαση για «ηρωική έξοδο»!

ΣΤΗΝ πολιτική, δεν αρκούν μόνον οι καλές προθέσεις. Η σημαντικότερη παράμετρος για την επιτυχία μιας σκληρής πολιτικής -και φυσικά ενός αμφιλεγόμενου (διλημματικού) δημοψηφίσματος- είναι το έργο που ήδη έχει συντελεστεί, οι διεθνείς συγκυρίες και η πρόβλεψη για το μέλλον. Τα διαθέτουν αυτά οι πολιτικοί μας ή παίζουν ζαριές με τη μοίρα μας; (Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)


Σχολιάστε