"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Καλοκαιρινοί στίχοι/καλοκαιρινή δροσιά

ΠΟΛΛΟΙ με ρωτούν «γιατί η ποίηση…;»

Μα, επειδή είναι ό,τι ωραιότερο έχουμε να προσφέρουμε στους άλλους. Επιπλέον της ομορφιάς των λουλουδιών που σε λίγο μαραίνεται, η ποίηση διαρκεί και μιλάει διαφορετικά στα άτομα, τη χρονιά που τη διαβάζεις…

ΚΑΠΟΥ λέει ο Λειβαδίτης, αν δεν απατώμαι, πόσο ευτυχισμένος αισθάνεται ο συγγραφέας κάθε φορά που βλέπει από ένα του βιβλίο να έχουν… κλαπεί (αφαιρεθεί) σελίδες!

ΕΤΣΙ δεν είναι και η ζωή; Κλεμμένες στιγμές ευτυχίας!

——————————————————————

ΠΡΟΣΕΞΤΕ τη δύναμη-χρονική και νοηματική των παρακάτω στίχων

  • Η δύναμή σου πέλαγος, η θέλησή μου βράχος”
  • “Δεν το ξερα να΄ ναι η ζωή μέγα καλό και πρώτο”
  • “Τρέμει η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της”

(Διον. Σολομός)


  • “Νάρκης του άλγους δοκιμές εν Φαντασία και Λόγω

(Κ.Π. Καβάφης)


  • “…καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
    μονάχος στη δόξα και στο θάνατο” (Γ. Ρίτσος, Σερενάτα του Σεληνόφωτος)

 

  • Eίναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη” (Κ. Καρυωτάκης)

 

  • “τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στ’ ακρογιάλια κι η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό”

 

  • “Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε,
    αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα,
    θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου,
    θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας”

 

… Να έχετε πάντα κοντά σας  λίγη ποίηση: «δροσίζει» στις κάψες της εποχής

 

Στ.Γ.Κ.


Σχολιάστε