Τα πιόνια
Posted on 23 Ιουλ, 2011 in Ποιηση | 0 comments
Τα πιόνια
[Εδώ που τα λέμε, με την τελευταία συμβιβαστική (;) λύση στο χρεός της χώρας που δόθηκε εξ ανάγκης από την Ε.Ε., αποδεικνύεται πιο ξεκάθαρα πως όλα σ΄αυτή τη ζωή είναι και παραμένουν παιχνίδι.
Είμαστε τα πιόνια μεγαλύτερων θεών που με τη σειρά τους είναι πιόνια άλλων πιο μεγάλων. Ακόμη και οι Αρχαίοι έθεταν πάνω απ΄τους θεούς του Δωδεκαθέου τους, τη Μοίρα, την Ειμαρμέμνη! Kαι κανείς δεν είναι σε θέση να μας διαβεβαιώσει από που ξεκινάει όλη η... φασαρία ή όλη η... ηρεμία στον πλανήτη που λέγεται γη.
Όμως σας αφήνω να απολαύσετε το ωραιότατο συμβολικό ποίημα του Μπόρχες που αφορμίζεται απ΄το σκάκι για να φιλοσοφήσει για τη ζωή. (Οι τονισμένοι στίχοι είναι δικοί μας)]:
ΤΟ ΣΚΑΚΙ
«Ασθενικός βασιλιάς, λοξός αξιωματικός, φρενιασμένη
βασίλισσα, πύργος ευθύς, πολυμήχανος στρατιώτης
απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία
ψάχνει ο ένας τον άλλο και συγκρούονται σ’ επίμονη μάχη.
Δεν ξέρουν πως το σίγουρο χέρι
του παίχτη τους ρυθμίζει τη μοίρα,
δεν ξέρουν πως μια τρομαχτική νομοτέλεια
ελέγχει τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους.
Αλλά κι ο ίδιος ο παίχτης είναι αιχμάλωτος
(η έκφραση είναι του Ομάρ) μιας άλλης σκακιέρας
με μαύρες νύχτες και άσπρες μέρες.
Ο Θεός κινάει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.
Μα άραγε ποιος Θεός, πίσω από το Θεό, κινάει το νήμα
της σκόνης και του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;»
(Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μετ. Δημήτρης Καλοκύρης)
Στ.Γ.Κ.
