La valeur d’ un cafe (francais/grec)
Posted on 5 Ιουλ, 2011 in En français | 0 comments
Plus qu’un café…
Un employé (=υπάλληλος) avait l’habitude (=συνήθεια), chaque matin, avant de prendre son poste (=πριν παει στη δουλειά του), d’entrer dans un café, face à l’entreprise (=απέναντι από την επιχείρηση). Ses collègues (=συνάδελφοι) y prêtaient peu d’attention (=λίγη σημασία έδιναν).
« Après tout (=στο κάτω κάτω), chacun fait ce qu’il veut », pensaient-ils. Mais leur patron (=αφεντικό) n’était pas de cet avis (=δεν ήταν της ίδιας άποψης).
Voir son employé, depuis des années, entrer chaque jour dans le bistrot d’en face (=στο απέναντι μαγαζί), l’exaspérait (=τον εξόργιζε):
«-Je ne supporte (=δεν ανέχομαι) pas les types qui passent leur temps au café ! C’est une très mauvaise image (=κάκιστη εικόνα) pour l’entreprise!»
Il convoqua (=κάλεσε) le responsable du service (=τον υπεύθυνο της υπηρεσίας):
«-Ça suffit (=Αρκετά)! Ou cet individu (=άτομο) abandonne sa fâcheuse habitude (=εξοργιστική συνήθεια) ou nous nous séparons de lui (=τον απολύουμε) ! Son comportement (=συμπεριφορά) n’est pas digne (=αντάξια) des valeurs de notre société (=των αξιών της εταιρείας μας). Convoquez-le, et mettez-lui ça dans la tête (=δώστε του να το καταλάβει), sinon, c’est la porte (=διαφορετικά, απολύεται)!»
Le chef de service convoqua l’employé et lui fit part de l’ultimatum du patron (=του γνωστοποίησε το τελεσίγραφο του αφεντικού). Ne plus aller au café ou être licencié (=Να μην ξαναπατήσει στο καφενείο, διαφορετικά απολύεται).
«- C’est impossible (=Αδύνατο), répondit l’employé, je ne pourrais pas m’en passer» (=δεν θα μπορούσα να το ξεπεράσω)
«– Mais pourquoi? s’exclama le chef de service, ce n’est quand même pas un effort insurmontable (=εμπόδιο αξεπέραστο).»
«– Si, répondit l’employé, c’est le seul endroit où l’on me dit bonjour chaque matin. (=είναι ο μόνος τόπος όπου μου λένε καλημέρα κάθε πρωί) »
—————————————————————————————————————————————–
Ο ΧΩΡΟΣ δουλειάς και οι συνθήκες που προσφέρει είναι ό,τι καλύτερο για ένα εργαζόμενο. Ειδικά όταν έχει ανθρώπους ε τους οποίους μπορεί και λέει δυο κουβέντες, μια καλημέρα…
ΔΥΣΥΧΩΣ η εποχή μας συρρικνώνει τις επαφές μας και μας κλείνει στους εαυτούς μας: ό,τι χεορότερο σε μια τόσο δύσκολη περίοδο κατά την οποία όλοι έχουμε την ανάγκη του άλλου, για να την ξεπεράσουμε…
ΤΟ ΛΕΙ και ο Σαμφορ, έστω και πριν τρεις σχεδόν αιώνες!
- «La société serait une chose charmante si l’on s’intéressait les uns aux autres. » (Chamfort)
- (=Η κοινωνία θα ήταν κάτι το θαυμάσιο, αν ενδιαφερόμασταν ο ένας για τον άλλο)
… Για την απόδοση στα ελληνικά: Στ.Γ.Κ.
