"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Λέξεις, φταίχτες

 

 

Οι Μεταμνημονιακοί πολιτικοί ύστερα θα πουν πως:

«…Οι λέξεις είν΄ οι φταίχτες

που τα πράγματα στραβώσαν

Αυτές σκλαβώσαν τις ειδήσεις των οκτώ…

Σ΄ αυτές χρεώθηκ’ η πορεία της ημέρας…»


Οι λέξεις ειν΄ θηλιές θανάτου

στις οκτώ το βράδυ,

ναρκισσισμού είναι καθρέφτες

των τηλεπαρουσιαστών…

 

Φωνητική  λατρεία η ηχώ τους

κούφιες περιεχομένου…

 

Οι λέξεις των πολιτικών,

ένας «παρωχημένος» τρόπος

να επιβάλλεις απατηλά ιδεολογήματα

διαζεύξεις και διλήμματα…

 

«Ψεγάδια» αιώνια, οι λέξεις:

αδόκιμες ή

«υπόδικες» συμβιβασμών,

φορτώνονται ευθύνες

μα τις πληρώνουμε εμείς…

 

Είναι ιδιωτείας μέτρηση,

υπόδουλες πολιτικής α-παιδευσίας…

 

Είναι  ριπές “θυμώδεις”,

μελετημένες,

στα στόματα πολιτικών του Μνημονίου

που άλλο

δεν έχουν τρόπο

να αιτιολογήσουν το παρόν τους

μέσα στην απουσία τους…

Μην τις ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ…”

[Στ.Γ.Κ., 24/6/11, Λίγο πριν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου (λέξη κι αυτή!)]

Les mots:

Μνημόνιο (αντί για Υποταγή)

Μεσοπρόθεσμο (αντί για Πάντα)

εργασιακή εφεδρεία (αντί για … ελεγχόμενη λιμοκτονία)

“σωτηρία της πατρίδας” (αντί για σωτηρία της… πάρτης τους)

δίκαιη κατανομή βαρών (αντί για “πλήρωνε λαέ, αιώνιο κορόιδο”!)

ανάκαμψη (αντί για … ευκαιρίες σε ημέτερους)

“όχι ναι, σε λάθος πολιτική” (αντί για… “εμπρός να σκοτωθείτε, για να δοξαστούμε”!), κ.λπ., κ.λπ.

—————————————————————————————————————–

Επωδός: Θα την πληρώσει κανείς τους;

 

 

Στ.Γ.Κ.

 


Σχολιάστε