Περί του “εμφυλίου” και δυο βιβλίων σχετικών με τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης
Posted on 7 Μάι, 2025 in Τα Παιδοπολίτικα | 1 comment
{ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ –περί “ΕΜΦΥΛΙΟΥ” συζήτηση- με τη φιλόλογο, έγκυρη Χανιώτισσα ιστορικό
και ερευνήτρια, κα Στελλα ΑΛΙΓΙΖΑΚΗ, με μια μικρή και εκλεκτή συντροφιά εραστών
της Ιστορικής Αλήθειας...}
===============================================================================
Ι.-
ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ της Διακαινησίμου, συγκεκριμένα την 24-4-2025, βρεθήκαμε στο
“Δημοτικό Κήπο” Χανίων, σε μια πρώτη συνάντηση, μια παρέα 6 ατόμων ενδιαφερομένων
για ιστορικά θέματα: ιδιαίτερα για τον λεγόμενο “ελληνικό εμφύλιο” (1943-1949)
και τις συνέπειές του.
Η πρωτοβουλία ήταν της κας Στέλλας ΑΛΙΓΙΖΑΚΗ, σπουδαίας ιστορικού,
εξειδικευμένης κυρίως στην τοπική ιστορία (Κρήτη).
ΦΥΣΙΚΑ, η συζήτηση περιεστράφη στο καυτό θέμα, τί απέγιναν τα χιλιάδες
ορφανά κι απ' τις δυο πλευρές (παιδιά εθνικοφρόνων και αριστεροφρόνων)
που υπήρξαν τα θύματα με πολλές ανείπωτες τραυματικές εμπειρίες,
στα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Και εν πρώτοις, αν οι γονείς αυτών
των παιδιών, αμφοτέρων των πλευρών, έδωσαν τα παιδιά τους αυτοβούλως
ή τους τα “άρπαξαν”.
ΟΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ περισσότερες μαρτυρίες συμπαιδοπολιτών μου, όπως ανέφερα
(δες και σχετικά στην ιστοσελίδα “εφήμερος λόγος”) μιλούν
για αυτόβουλη συγκατάθεση των γονιών τους, τουλάχιστον για τις
παιδοπόλεις της Φρειδερίκης: έδωσαν τα παιδιά τους για να σωθούν,
γιατί στα καμένα χωριά από τους αντάρτες του Μάρκου (Μακεδονία και Ήπειρος)
ήταν αδύνατο να επιβιώσουν... Η αριστερά, το ΚΚΕ και οι υποτακτικοί του
("στρατευμένοι"), θα επιθυμούσαν το “αυτοβούλως” να είχε γίνει “βιαίως”,
ώστε να καλυφθούν οι δικές τους απάνθρωπες ενέργειες, ιδιαίτερα
στα μεθοριακά χωριά της Ηπείρου και της Μακεδονίας.
ΤΟ ΘΕΜΑ του “παιδομαζώματος” (παιδιών αριστερών και όχι μόνο)
με προορισμό τις κομμουνιστικές χώρες, αλλά και του “παιδοφυλάγματος”
(παιδιών αμφοτέρων των αντιμαχομένων παρατάξεων, από την “Βασιλική Πρόνοια”)
αποτελεί, εδώ και 77 χρόνια, πεδίο ασίγαστης και άγονης
διαμάχης, αντεγκλήσεων, ιστορικών αναληθειών, εύπεπτων
μυθοπλασιών από άσχετους, ή και ερευνητών της “κυριαρχούσας
ακαδημαϊκής-αριστερής προφανώς-κοινότητας”. Προκαλείται
-κατά τη γνώμη μας- επί τούτου σύγχυση, ώστε το ΚΚΕ, με
τον ανθρωποβόρο ανταρτοπόλεμό του για την αρπαγή της εξουσίας
στην Ελλάδα, να διατείνεται μεταπολιτευτικά πως αυτό και μόνο
υπήρξε θύμα τού, όπως ονομάζει τον τότε αντίπαλό του, “μοναρχοφασισμού”.
... ΌΛΟΙ της συντροφιά μας είχαν διαβάσει τα βιβλία
“Τα Παιδοπολίτικα-από την απώλεια στην καταλλαγή” (Στ.Γ. Κλώρη, Χανιά, 2023),
καθώς και το γνωστό “Θολός Βυθός” (Γιάννη Ατζακά, Άγρα, 2008).
Και τα δυο βιβλία γραμμένα από παιδοπολίτες που έζησαν στους
ίδιους χώρους (“Καλή Παναγιά”-Βέροια, “Άγιος Δημήτριος”-Θεσσαλονίκη),
έχουν διαφορετική αφετηρία εμπειριών: Ο “Θολός Βυθός” κατά
το ήμισυ αποτελεί μια γοητευτική αναπαράσταση των χρόνων 1950-1954
στην Καλή Παναγιά, ενώ κατά το υπόλοιπο είναι μια μυθοπλασία
με υποβόσκουσα την (υιοθετηθείσα;) κομμουνιστική ματιά των παιδοπόλεων
και του έργου τους. Αντίθετα, “Τα Παιδοπολίτικά” είναι μια ατόφια
αντικειμενική ιστορική αφήγηση, βασισμένη σε μαρτυρίες και
αδιάψευστα ντοκουμέντα του περίγυρου του συγγρφέα και της εποχής...
(έπονται, ελπίζουμε, συνέχειες, διότι το κυνήγι της ιστορικής αλήθειας
είναι επίπονο, αλλά γοητευτικό. Στ.Γ.Κ.)
Σταύρο ευχαριστώ για τα τιμητικά σου λόγια και την πάντα στοχαστική, μα και γόνιμη διάθεση, συζήτηση, και συνεύρεση.
Οι φίλοι μου κι εγώ είχαμε διαβάσει το βιβλίο σου αρχικά. Μερικοί είχαν διαβάσει το βιβλίο επίσης του Γιάννη Ατζακά και είχαν δει και τη σχετική ταινία στην Αθήνα. Εμείς στα καθ’ ημάς την ταινία δεν είχαμε την τύχη να τη δούμε, αλλά εσύ μας παρότρυνες να μελετήσουμε την ομόθεμη μυθοπλαστική επεξεργασία των βιωμάτων του φίλου σου Γιάννη Ατζακά. Με ανάλογο κίνητρο εντρύφησα και προσωπικά στα ζητήματα, αν και όπως πολλές φορές έχουμε πει προσωπικά, δεν είναι η περίοδος με την οποία ιστορικά έχω επιλέξει να ασχολούμαι. Όμορφη η συνεύρεση, γόνιμη η συζήτηση, κρίσιμα πολλές φορές τα συμπληρωματικά σχόλια της συντρόφου της ζωής σου, της Χριστίνης, που χωρίς εκείνην δεν θα διακρίναμε τόσο βαθιά σε ζητήματα ερμηνείας των προφορικά διατυπωμένων απόψεων και των γραπτά εκφρασμένων βιωμάτων.
Σας ευχαριστούμε και τους δυο όλοι από την συντροφιά μας! Μια αλησμόνητη προσφορά αγάπης λίγο μετά τη φετινή κορυφαία χριστιανική γιορτή. Να είμαστε καλά και γεροί να βρισκόμαστε σε αντίστοιχες στοχαστικές συζητήσεις.