Μίκης και Πολυτεχνείο (Χ.ν., 15-11-24)
Posted on 15 Νοε, 2024 in Σχόλια | 0 comments
ΩΡΙΜΗ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΗΤΑΝ, άραγε, απλά μια σπίθα αναλαμπής το Πολυτεχνείο μέσα στη σκοτεινή νύχτα της στρατιωτικής δικτατορίας; Σπίθα όμως, που δεν ήρκεσε για να ανάψει τη φλόγα του έρωτα ελευθερίας στο λαό; Το
γ ι α τ ί ναι ή όχι, αναλύει με λίγα, αλλά στοχαστικά λόγια, ο Μίκης Θεοδωράκης.
ΣΤΟ τρίτομο έργο του Πού να βρω την ψυχή μου (εκδ. Λιβάνη, 2003, γ’ τόμος), ο Μ.Θ. σχολιάζει το ιστορικό αντιστασιακό γεγονός του Πολυτεχνείου, με τους πρωτοπόρους φοιτητές και το αρνητικό ιστορικοπολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής, ως εξής:
“… (Οι φοιτητές) εγκατέλειψαν την αντίσταση της φράσης. Εγκαινίασαν και εφάρμοσαν μέσα στη ζωή την αντίσταση της πράξης. Μιλώντας για τα αιτήματα των φοιτητών, έφτασαν γρήγορα στα αιτήματα του λαού (…) Όταν βρέθηκαν κλεισμένοι όλοι μαζί μεσα στο Πολυτεχνείο, τότε λειτούργησαν ως γνήσιοι εκπρόσωποι του λαού και βάλθηκαν να ιεραρχήσουν και να προβάλουν τα ιδανικά τους. Όμως την ίδια στιγμή ένιωσαν παγιδευμένοι. Όχι φυσικά από τα τανκς, αλλά από την ίδια τη σκληρή ιστορική συγκυρία που τους καταδίκαζε να είναι οι εκφραστές ενός αντιστασιακού ιδανικού, που όμως δεν είχε θεμέλια και δυνατότητες για να επιβληθεί, και συγχρόνως οι προπαρασκευαστές μιας λύσης συμβιβασμού, που βρισκόταν πολύ μακριά από τον κόσμο των ιδανικών τους. Όμως, πολύ κοντά στην πραγματικότητα, που, μη υπαρχούσης πραγματικής αντιστασιακής δραστηριότητας, είχε μείνει αδιατάρακτη.
Γι αυτό το λόγο ακριβώς, τόσο η επίσημη αντίσταση, όσο και η συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία, όχι μόνο ήταν απούσες από το χώρο του Πολυτεχνείου, αλλά βρίσκονταν σε αντίθεση με την κυριαρχούσα ιδεολογία του (…) Για την αντίσταση, το Πολυτεχνείο ήρθε αργά. Γιατί εκείνη είχε χάσει το τραίνο. Για το Πολυτεχνείο, ήταν πολύ νωρίς να γίνει λαϊκή εξέγερση. Δεν υπήρχε καμιά πολιτική προετοιμασία και οργανωτική δυνατότητα. Όλα βρίσκονταν στα σπάργανα”.
Η ΕΥΚΟΛΙΑ με την οποία έκτοτε, όλα τα κόμματα (ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ κ.λπ.) θέλουν κάθε χρόνο να “καπελώνουν” το Πολυτεχνείο υποστηρίζοντας πως ήταν “δικό τους”, καταντά γελοία, αν αναλογιστεί και σκύψει κανείς ξανά και ξανά διαβάζοντας προσεκτικά το παραπάνω κείμενο του Μίκη. Που δεν ήταν ένας τυχαίος “ψευτοαγωνιστής” εκ των υστέρων, αλλά ένας άνθρωπος που πρόσφερε τα μέγιστα στην Ελλάδα. Το Πολυτεχνείο ήταν όλου του λαού και σχεδόν αυθόρμητο…(Στ.Γ.Κ.)