Κύπρος, το νησί του πόνου και του φθόνου (Χ.ν., 24-7-2024)
Posted on 24 Ιουλ, 2024 in Σχόλια | 0 comments
ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
ΚΥΠΡΟΣ, ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ
Η ΚΥΠΡΟΣ, το αγλάϊσμα της λεκάνης της Μεσογείου, “το χρυσοπράσινο φύλλο” των ποιητών, το ορμητήριο Ιπποτών και Σταυροφόρων, το “μάτι” της ανατολικής Μεσογείου, κουβαλάει τόσες “αιμάτινες” ιστορίες στις πλάτες της, όσες και η Κρήτη.
Η ΚΡΗΤΗ, με τη Μάλτα, την Κύπρο και το Γιβραλτάρ αποτελούν προγεφυρώματα/φρούρια ελέγχου των παράκτιων χωρών της Μεσογείου. Μάλιστα, κάτω από το βλέμμα του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ. Όποιος ελέγχει σήμερα την Κύπρο, ελέγχει τη Μέση Ανατολή.
ΤΟ ΝΗΣΙ της Αφροδίτης, τα τελευταία 70 χρόνια βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο της επικαιρότητας και στο στόχαστρο της καιροφυλακτούσας Τουρκίας. Δυστυχώς, η όλη υπόθεση Κύπρος αποτελεί μια επιτομή αρχηγικών εγωισμών, εθνικών διαγκωνισμών, προδοσιών, διχασμών (καρπός της γηραιάς Αλβιώνος), διπλωματικών αστοχιών, αλληλεξοντώσεων, αλλά και πολλών αγνών ηρωισμών.
ΜΙΑ από τις μεγάλες προδοσίες της, ίσως τη μεγαλύτερη, έζησα ως υπηρετών στην ΕΛΔΥΚ-Μ στο νησί: από το Μάρτη, μέχρι το Δεκέμβρη του 1967. Γράφαμε, πριν 7 χρόνια, μεταξύ άλλων (31-7-2017): (https://www.stcloris.gr/?p=13202 και “Χ.ν.”):
“… ΚΡΑΤΩ προσωπικά από την Κύπρο ζωηρές αναμνήσεις, όταν υπηρέτησα εκεί μέρος της στρατιωτικής θητείας μου. Από το Λουτράκι Κορινθίας, όπου μας συγκέντρωσαν αιφνιδιαστικά (Μάρτης, ’67), χωρίς καμιά ενημέρωση αλλά με αρκετές…λιποταξίες, και χωρίς να ξέρουμε πού θα πάμε, βρεθήκαμε να πλέουμε, δήθεν ως «τουρίστες», προς τη Μέση Ανατολή-στην πραγματικότητα προς την Κύπρο! Αφέγγαρες νύχτες, ξεγελώντας τους ΟΗΕδες, αποβιβαστήκαμε σε ορμίσκο της Αμμοχώστου. Με στρατιωτικά οχήματα και μεγάλες παρακάμψεις, για να αποφεύγουμε τους ΟΗΕδες, καταλήξαμε στο θέρετρο/στρατόπεδο του κάστρου της Καντάρας (Πενταδάκτυλος)-στην κορυφή της ραχοκοκαλιάς της χερσονήσου Καρπασίας (φωτό). Από εκεί, το τάγμα μας («Ισχυρός») έλεγχε την μακρόσυρτη χερσόνησο, μέχρι το Ακρωτήρι του Αγίου Ανδρέα. Συμμετείχαμε στην ΕΛΔΥΚ (Μυστικαί Ελληνικαί Δυνάμεις Κύπρου), την αντίστοιχη της ΤΟΥΡΔΥΚ. Η νόμιμη ΕΛΔΥΚ έδρευε στην Κυθραία, λίγο έξω από τη Λευκωσία. Εμείς (ΕΛΔΥΚ-Μ) αποτελούσαμε την ελληνική μυστική Μεραρχία. Υπαγόμασταν τυπικά στην Κυπριακή Εθνοφρουρά (Γρίβας Διγενής) και ήμασταν έτοιμοι, ειδικά μετά τα δραματικά γεγονότα της περιόδου 1964-1966, για κάθε ενδεχόμενη τουρκική απόβαση…” Ακολούθησαν τα τραγικά γεγονότα του Νοέμβρη του 1967 (Διγενής Γρίβας, Κοφινού-Άγ. Θεόδωροι) και η αισχίστη προδοσία της χούντας του Παπαδόπουλου να μας αποσύρει άρον άρον απο την Κύπρο απογυμνώνοντας έτσι το νησί στρατιωτικά.
…ΠΡΟΧΘΕΣ, λοιπόν, συναντηθήκαμε με ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι Κυπρίων φίλων, τη Λένια (καθηγήτρια Μ.Ε.) και τον Ευριπίδη (οδοντογιατρό). Τα είπαμε, ως άλλοι καβαφικοί Ποσειδωνιάται. Μετά από 50 χρόνια Κατοχής του 37% του νησιού από τους Τούρκους, με την ανοχή των ΗΠΑ και την ένοχη σιωπή του ΝΑΤΟ και της τότε ΕΟΚ (1974), αντιλαμβάνεται κανείς πως κάθε χρόνος που περνάει χωρίς μια νέα “ρεαλιστική” συμφωνία των δυο ενδιαφερομένων μερών (Ε/Κ και Τ/Κ), είναι εις βάρος της ακεραιότητας του νησιού. Μια λύση μέσα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, δεν γίνεται αποδεκτή από μια Τουρκία που τα θέλει όλα ή τίποτε. Η Κύπρος ανήκει πια στην ΕΕ που σήμερα απλά ψελλίζει ότι το-διαιρεμένο-νησί αποτελεί “ευρωπαϊκό έδαφος”. Όμως, η ίδια η ΕΕ, δεν διαθέτει μηχανισμούς (στρατιωτική δύναμη) υπεράσπισης των συνόρων της και επιβολής των δικαίων της. Μπορεί, άραγε, σε κάποιο αόριστο μέλλον, υπό την πίεση των γεγονότων γύρω της, να σταθεί αμυντικά στα πόδια της δίνοντας έτσι την ελπίδα για κάτι καλύτερο στην Κύπρο; Το ελπίζουμε. (Στ.Γ.Κ., stcloris@gmail.com και efimeros logos)
Υ.Γ. Ακούστε κι αυτό το σθεναρό πρόσφατο κυπριακό τραγούδι που μας έστειλε η κόρη της Λένιας και του Ευριπίδη, Μαρίνα. Και την οποία ευχαριστούμε ιδιαίτερα:
Το νέο τραγούδι που έγραψε ο Σταμάτης Μορφονιός για τα 50αχρονα της εισβολής. Το ερμηνεύει η Ευριδικη-είναι το παρακάτω:
https://www.youtube.com/watch?v=LU9Y7-oBmac&t=148s (Κύπρος, Ευρυδίκη)
