Ο σιωπηλός πρωταγωνιστής (Χ.ν., 28-6-24)
Posted on 28 Ιουν, 2024 in Σχόλια | 0 comments
Ο ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ
“(…) Μᾶς λείπει ἕνας ἀρχηγός;… πενῆντα ξεφυτρόνουν,
τὸ ἕνα κόμμα χάνεται;… θὰ ἔβγουν ἄλλα δέκα·
ὅλοι γιὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχηγοῦ μαλλόνουν,
κι᾿ ἴσως ἀργότερα μᾶς βγῇ ᾿ς τὴ μέση καὶ γυναῖκα.
Ἀλλὰ κι᾿ ἐγὼ ὁ ἀφανὴς τῶν Ἀθηνῶν πολίτης
ἐλπίζω πὼς καμμιὰ φορὰ θὰ γίνω Κυβερνήτης”. (Γ. Σουρής, Απ’ το “Ρωμηό”
ΟΤΑΝ εδώ και δεκαετίες η α π ο χ ή από την ιερότερη δημοκρατική διαδικασία, αυτή των εκλογών, αυξάνεται (60%, ευρωεκλογές, ’24), τότε κάτι δεν πάει καλά με το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Ο ορισμός θέλει την πολιτική ως την τέχνη του κυβερνάν και ταυτόχρονα του λύειν καυτά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. Αυτό το νόημα έχει η ψήφος: επιλέγεις παρέχοντας τη δυνατότητα στους εκπροσώπους σου να χειριστούν τα δημόσια πράγματα επιτυχώς.
ΜΙΑ τόσο υψηλή αποχή δεν δηλώνει επίσης την πλήρη απογοήτευση της σιωπηλής πλειονότητας των πολιτών; Σημειώναμε σε προηγούμενο σημείωμά μας πως αυτή η ηχηρή αμφισβήτηση σημαίνει την ήττα της πολιτικής! Κι αν είναι έτσι η κατάσταση, μετά τις τρομερές απογοητεύσεις (Οικονομική Κρίση, “Συμφωνία Πρεσπών”, Μάτι, Τέμπη, Θεσσαλία, Υποκλοπές, ανέλεγκτη ακρίβεια κ.λπ.), γιατί να υποστηριχθεί μια ε ν α λ λ α κ τ ι κ ή φτιαγμένη από παλαιά υλικά “ατάκτως ερριμμένα”; Τί το νέο μπορεί να προσφέρει ένας “αριστερός” δονκιχώτης Κασσελάκης που ζεί με λεκτικούς όρους που δεν έχουν καμιά σχέση με την ελληνική πραγματικότητα και τις διαδικασίες των κομμάτων; Συγκινείται από αποχωρήσεις βασικών στελεχών του ή από γραπτές διαμαρτυρίες άλλων; Τί άλλο μπορεί να προσφέρει ένας Ανδρουλάκης, από μια απλή διαχείριση ενός άλλοτε πανίσχυρου σοσιαλιστικού κόμματος; Πού είναι το πρόταγμα ενός νέου κοινωνικού οράματος;
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ο κόσμος από έναν Τσίπρα; Μήπως μια νέα συμφωνία σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο όμοια με τη “Συμφωνία των Πρεσπών” της οποίας τα αρνητικά αποτελέσματα βλέπουμε στα Σκόπια των ακραίων εθνικιστών; Η μήπως ο κ. Τσίπρας περιμένει να πέσει η φερόμενη ως Κεντροαριστερά πτέρυγα της Βουλής-ώριμο φρούτο-στα χέρια του; Μπορεί ο Μητσοτάκης να βγάλει τη χώρα από το τέλμα των ανισοτήτων παύοντας να υποστηρίζει-και να υποστηρίζεται από-το μεγάλο κεφάλαιο; Μπορεί η ΝΔ, που από το 41% έπεσε στο 28%, να συνεχίσει την ίδια οικονομική πολιτική κουράζοντας την κοινωνία με “μεταρρυθμίσεις”;
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ πολιτικοί αγνοούν επιδεικτικά τα “μηνύματα” που τους στέλνει μετεκλογικά ο λαός. Σπεύδουν δήθεν σε μια προσαρμογή στα νέα δεδομένα, αλλά κανείς τους δεν εμβαθύνει στα νούμερα της αποδοκιμασίας και του “ρήγματος εμπιστοσύνης” κατά του πολιτικού συστήματος. Με εκκλήσεις (πανεπιστημιακών) για συσπείρωση του “προοδευτικού” χώρου, δεν διορθώνεται μια τόσο βαθια απαξίωση της πολιτικης. Ναι! Η αυτοκριτική παραμένει άγνωστη λέξη για όλους. Αν, λοιπον, δεν αλλάξει κάτι θεαματικά, ο σιωπηλός πρωταγωνιστής των εκλογών θα παραμένει ως απειλή. Με τη δυσαρέσκεια του λαού να στρέφεται πιθανόν σε άλλες ατραπούς. (Στ.Γ.Κ., stcloris@gmail.com)
