Μετεκλογική ακτινογραφία της ΕΕ (Χ.ν., 14-6-24)
Posted on 14 Ιουν, 2024 in Κείμενα | 0 comments
ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΕ
Ι.-Η ΕΕ (27 κρατη-μέλη σήμερα) είχε σκοπό, όταν ιδρύθηκε (1950), να αποτελέσει σταδιακά έναν ισχυρό πόλο οικονομικό και αμυντικό, σε ατιστάθμισμα των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ. Έτσι πορεύτηκε ώσπου η εξ Αμερικής “εισαγώμενη” οικονομική κρίση (2009) έπληξε τόσο ορισμένα κράτη-μέλη (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ελλάδα κ.λπ.), όσο και το ευρώ της. Ήταν μια κρίση που κόντεψε να διαλύσει τη συνοχή της! Όμως, παρέμεινε άθικτη, ακόμη και μετά το βρετανικό Brexit (2020) Δεν υπήρχε τότε (2010) καμιά αντίστοιχη πρόβλεψη, ούτε κανένας σχεδιασμός για την αντιμετώπισή της. Η Γερμανία, “η ατμομηχανή” της ΕΕ, αποφάσιζε για τα πάντα…
Μετά ήλθαν η πανδημία (2019) και οι δυο πόλεμοι (Ρωσοουκρανικός, Ισραηλοπαλαιστινιακός) που φανέρωσαν περισσότερο τη γύμνια της. Εξάλλου, εδώ και 3 χρόνια ζούμε με την απειλή μιας πολεμικής σύρραξης (ΝΑΤΟ-Ρωσίας) αλλά και μιας ακρίβειας των πάντων. Όμως, η Ευρώπη συσκέπτεται περί “κοινής αμυντικής πολιτικής” χωρίς να παίρνει ουσιαστικές και εφικτές αποφάσεις.
Στις πρόσφατες ευρωεκλογές (9/6), πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις-και η ελληνική-υπέστησαν σοβαρές ήττες από το διαρκώς ανερχόμενο ακροδεξιό, συντηρητικό, εθνικιστικό και ξενοφοβικό πολιτικό ρεύμα: μια επείγουσα προειδοποίηση ότι ο κίνδυνος της κατάρρευσης της ευρωπαϊκής δημοκρατίας είναι προ των πυλών. Απέδειξαν επίσης, έστω και δια της μεγάλης αποχής, ότι οι κρίσεις που βιώνουμε είναι μεγαλύτερες από το μπόι των ηγετών μας!
ΙΙ.-ΑΝΕΚΑΘΕΝ σε κάθε νέο εγχείρημα υπάρχουν και εγγενείς αδυναμίες που τα αποτελέσματα αργά ή γρήγορα πλήττουν όλους. Κάτι που συμβαίνει και με την ΕΕ:
-(ΕΕ-ΗΠΑ) Το σπουδαιότερο μεταπολεμικό εγχείρημα ειρηνικής συνύπαρξης κρατών, η ΕΕ, ιδρύθηκε περίπου κατά προτροπή των ΗΠΑ. Ώστε από κοινού οι δυο συνασπισμοί, εν καιρώ “ψυχρού πολέμου”, να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα την ΕΣΣΔ. Η σημερινή δημοκρατική ΕΕ δημιουργήθηκε ως ανάχωμα στο σοβιετικό δικτατορικό σταλινικό καθεστώς. Έκτοτε προσδέθηκε στο άρμα των ΗΠΑ. Έτσι, δεν μπόρεσε να αντιδράσει, ως αυτόνομη οντότητα στις αντισοβιετικές εξεγέρσεις των ευρωπαϊκών χωρών του “Σιδηρούν Παραπετάσματος” (Πολωνία, Ουγγαρία 1956, Τσεχοσλοβακία 1968)· αντίθετα, παρασύρθηκε στον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας (1999) και τώρα στο Ρωσοουκρανικό και στον Ισραηλοπαλαιστινιακό..
-(Γλώσσα, Θρήσκευμα, Προοπτική) Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που έχουν κοινό θρήσκευμα και πολίτευμα, κοινό ομοσπονδιακό δίκαιο και Παιδεία, κοινή γλώσσα και εθνική συνείδηση, η ΕΕ βρίσκεται ακόμη στο δίλημμα αν θα μείνει πολυεθνική οντότητα ή θα γίνει κάτι το ενιαίο. Υπάρχει μια βραδύτητα στην εφαρμογή της μελλοντικής προοπτικής για κατάργηση των εθνικών συνόρων, για ενιαία οικονομία, ενιαία εξωτερική πολιτική και Άμυνα, για διαμόρφωση ευρωπαϊκής συνείδησης στους πολίτες της κ.λπ.
-(Αλληλεγγύη) Εδώ και 70 χρόνια, η ΕΕ δεν έχει οργανώσει μια δική της “ομπρέλα” αλληλεγγύης για τα κράτη μέλη της. Ως Έλληνες έχουμε πικρή εμπειρία αυτής της τρομακτικής έλλειψης, τόσο με την οικονομική κρίση που μας ταλαιπώρησε επί δέκαετία (2009-2019), όσο και με την τουρκική επιθετικότητα.
-(σημερινό status) Η ΕΕ ιδρύθηκε ως φιλελεύθερη δημοκρατική οντότητα, υιοθετώντας μια ποικιλία ιδεολογιών διακυβέρνησής της: χριστιανοδημοκράτες, συντηρητικοί, σοσιαλιστές, νεοφιλελεύθεροι, πράσινοι/οικολόγοι, ευρωπαϊκή Αριστερά κ.λπ. Η διαφορετικότητα της πολιτικής σκέψης είναι στο DNA της, όχι όμως και η διαφορετικότητα στο θρήσκευμα, το φύλο ή τη φυλή. Αυτό που φάνηκε από τις πρόσφατες ευρωεκλογές είναι ότι οι πολίτες της επιθυμούν:
- καταπολέμηση της φτώχειας με δικαιότερη κατανομή του πλούτου·
-
διατήρηση της ειρήνης στην ευρωπαϊκή ήπειρο-και όχι μόνο·
-
ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας και προώθηση της διεθνούς συνεργασίας·
-
προώθηση και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας καθώς και των ευρωπαϊκών αξιών.
Στην εποχή μας όλα μ ε τ α λ λ ά σ σ ο ν τ α ι. Οι ιδεολογίες και η ΕΕ γιατί μένουν πίσω; (Στ.Γ.Κ., stcloris@gmail.com)
