"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Ευρωεκλογές κι εμείς (Χ.ν., 18-5-24)

 

 

 

 

 

 

 

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

ΑΝΑ πενταετία, αρχής γενομένης από το 1979, οι Ευρωπαίοι πολίτες της ΕΕ (που αριθμεί 27 κράτη-μέλη) έχουν την ευκαιρία, ευρισκόμενοι ή μη στη “γηραιά ήπειρο”, να ψηφίζουν για το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Parlement Européen).

ΜΠΟΡΟΥΝ έτσι, εκλέγοντας τους ευρωβουλευτές τους, να βαυκαλίζονται ότι θα “ακούγεται” η φωνή τους στο Ευρωκοινοβούλιο. Όσο για τα εθνικά ή ατομικά συμφέροντα, έ, εκεί οι ισορροπίες εξαρτώνται κυρίως από τις πιέσεις των ισχυρότερων συμφερόντων. Οι ευρωβουλευτές που εκλέγονται (720 τον αριθμό) συσκέπτονται στο Ευρωκοινοβούλιο: ένα αδιαμφισβήτητο όργανο πολιτικών διαβουλεύσεων και αποφάσεων, έστω κι αν αυτές λαμβάνονται με βραδύτητα. Μέσω αυτών ασκούνται σημαντικές νομοθετικές, δημοσιονομικές και εποπτικές μεταρρυθμίσεις για όλα τα κράτη μέλη. Η εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο είναι (όχι πάντα) το ζητούμενο.

ΘΕΛΟΥΜΕ ένα “ισχυρό” και δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αν και η στάση του κατά την ελληνική οικονομική κρίση (2009-2019)-τώρα με τον ρωσοουκρανικό πόλεμο και το Παλαιστινιακό- κάθε άλλο παρά ισχυρή αποδεικνύεται. Ένα Κοινοβούλιο, υποτίθεται αλληλέγγυο προς τα άλλα μέλη του, δεν θα άφηνε μια οικονομική κρίση να διαρκέσει μια… δεκαετία (2010-2019), ούτε θα επέτρεπε σε ένα γειτονικό κράτος (Τουρκία) να απειλεί ασύστολα μέλη της ΕΕ (Ελλάδα, Κύπρο), χωρίς κυρώσεις.

ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ στην Ελλάδα δεν είναι πρόκριμα για τις εθνικές. Στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, όση οξύτητα και τοξικότητα κι αν εμπεριέχουν αυτές, δύσκολα μπορεί να ανατραπεί η παγιωμένη χαώδης διαφορά ανάμεσα σε μια σταθερή κυβέρνηση και μια απροσανατόλιστη, υβριδικής υφής, αντιπολίτευση. Εξάλλου, οι κομματικοί υποψήφιοι όλων των παρατάξεων δεν επιλέγονται με κριτήριο την ικανότητά τους να προσφέρουν στην “ευρωπαϊκή ιδέα” (οργάνωση και βελτίωση των συνθηκών ζωής μας), αλλά από το πόσο είναι ψηφοσυλλεκτικά άτομα (αθλητές, καλλιτέχνες κ.λπ.). Ή, αν εξυπηρετείται κάποια σκοπιμότητα (Μπελέρης). Η Ευρώπη εξακολουθεί να απέχει πολύ από την Ελλάδα. Αντίθετα, τα Βαλκάνια, με τις νοοτροπίες τους (εθνικιστικές εξάρσεις-Σκόπια) είναι πάντα δίπλα μας. Ο κ. Στουρνάρας ορίζει την απόσταση εξευρωπαϊσμού της χώρας μας, στα… 20 χρόνια! Μάλλον είναι πολύ αισιόδοξος! (Στ.Γ.Κ.)

 

 


Σχολιάστε