Για τις παιδοπόλεις και τον Αστέριο Αργυρίου (Αντ. Βενέτης)
Posted on 12 Οκτ, 2023 in Τα Παιδοπολίτικα | 2 comments
Από τις παιδοπόλεις… στο Μπισβιλέρ της Γαλλίας
Στο κείμενο της κ. Ηλιάνας Μαγρά στην «Κ» της 21-9-22 για την μικρή ελληνική κοινότητα της Γαλλικής πόλης Μπισβιλέρ, γίνεται αναφορά στον Αστέριο Αργυρίου, ομότιμο καθηγητή της Νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, ο οποίος διετέλεσε και Πρόξενος της Ελλάδος στην ίδια πόλη, και στη συμβολή του να αποκτήσει η ελληνική κοινότητα του Μπισβιλέρ ελληνικό σχολείο.
Ο Α. Αργυρίου κατάγεται από την Ανατολική Ρωμυλία, γεννήθηκε όμως στο Μεγάλο Μοναστήρι της Θεσσαλίας. Ο πατέρας του, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, εξετελέσθη από τους Γερμανούς. Έτσι ο μικρός Αστέριος πέρασε, το 1948, τις φιλόξενες πύλες των παιδοπόλεων, για να βγει, μετά από 10 χρόνια περίπου, φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής, επιτυχών μάλιστα πρώτος. Μετά την αποφοίτησή του κατέληξε με υποτροφία στη Γαλλία.
Για την παραμονή του στις παιδοπόλεις παραθέτω μια συνέντευξή του στον «Αδέσμευτο Τύπο» της 10-9-2006, κατά την οποία: «Βρήκα (στην Παιδόπολη, το 1948) πολύ ανθρώπινες συνθήκες. Κατ’ αρχήν εξασφαλίσαμε ψωμί να φάμε, γλυτώσαμε από την δυστυχία και την πείνα. Άλλα παιδιά γλύτωσαν ακόμα και από τον θάνατο, καθώς ερχόταν από περιοχές όπου οι αιματηρές μάχες δεν είχαν σταματήσει… Δεν μας έκαναν πλύση εγκεφάλου, ούτε ήρθε κανένας να μας πει ότι οι αντάρτες, που ήταν έξω, είχαν ‘‘δόντια λύκου’’ και ‘‘μαχαίρια γεμάτα αίματα’’. Ποτέ δεν ασκήθηκε ψυχολογική βία ή άλλος επηρεασμός… οι καλές μου επιδόσεις στα γράμματα με οδήγησαν στο Πανεπιστήμιο και το 1959 στη Γαλλία».
Τον Α. Αργυρίου δεν τον γνώρισα προσωπικά. Τις πληροφορίες μου τις έδωσε ο συμμαθητής του στις Παιδοπόλεις και στη Φιλοσοφική σχολή, ο Λαρισαίος Φιλόλογος Κώστας Τσιάρας, συντάκτης του ογκώδους και μνημειώδους, θα έλεγα, εκ 1.420 σελίδων βιβλίου «Διεξοδικό Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας».
Την ίδια χρονιά -1948-, ο υποσημειούμενος, ηλικίας 4 ετών, μεταφέρεται βιαίως από τα βουνά της Μουργκάνας, στη «Λαϊκή Δημοκρατία» της Ουγγαρίας, όμηρος των ανταρτών του λεγόμενου Δ.Σ.Ε., για να επιστρέψει τελικά στην Ελλάδα το 1954. Το επόμενος έτος, με αίτηση του πατέρα μου βρέθηκα στης Παιδοπόλεις, όπου κυριαρχούσαν οι αρχές της αριστείας. Έτσι όσοι έρρεπαν προς τα γράμματα προωθούντο στο Γυμνάσιο με αυστηρά αλλά αντικειμενικά κριτήρια.
Τέλος για όσους θα ήθελαν να πληροφορηθούν περισσότερα για τον σωτήριο ρόλο των παιδοπόλεων, τους παραπέμπω σε πρόσφατα εκδοθέντα βιβλία. «Κεραύνια Όρη» του καρδιολόγου Χρήστου Βενέτη, εκδ. Ι. Σιδέρη, και στο βιβλίο του Καθηγητή Αγγλικής και Ελληνικής Φιλολογίας, Περικλή Λεύκα, «Σκόρπιες Μνήμες» εκδ. ΕΛΚΥΣΤΗΣ. Αλλά και στην ιστοσελίδα ΕΦΗΜΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ (ephimeros logos) του καθηγητή της Γαλλικής Φιλολογίας Σταύρου Καλαϊτζόγλου.
Αντώνης Ν. Βενέτης,
Μοναστηράκι Δωρίδος
Αγαπητέ Σταύρο,
Πρώτον σου εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου.
Παρακολουθώ την ιστοσελίδα σου με ενδιαφέρον εδώ και πολλά χρόνια .Επίσης τα σχόλια των αναγνωστών σου. Ιδιαίτερα αυτών των παλιών Παιδοπολιτών.
Στην ιστοσελίδα σου 12/10 /23 υπάρχει ένα κείμενο του Αντώνη Βενέτη για έναν παιδοπολήτη τον Αστέριο Αργυρίου που σε μια συνέντευξή του […………] λέει ότι στις παιδουπόλεις δεν ήρθε κανένας να μας πεί ότι οι αντάρτες είχαν δόντια λύκου και μαχαίρια γεμάτα αίματα και ποτέ δεν ασκήθικε κανένας επιρεασμός. Ακόμη υπάρχει ένα άρθρο από τις 4/9/23 του ΠΡΩΪΝΟΥ ΛΟΓΟΥ το οποίο φιλοξενείς στην ιστοσελίδα σου που κατά την ταπεινή μου γνώμη έχει πολλές ανακρίβειες. Ο αρθρογράφος προφανώς είναι στην ηλικία μας και κανείς δεν έχει την απαίτηση μετά από τόσα χρόνια να θυμάται γεγονότα, αλλά και πράγματα που έζησε η νομίζει ότι έζησε .
Γράφει λοιπόν π.χ. ότι στις Παιδουπόλεις φιλοξενούνταν παιδιά πάντοτε με αίτηση των κηδεμόνων η των ίδιων των παιδιών [……………..] χωρίς να μας δηλητηριάζουν με ανώφελα μίση και μάταιους διχασμούς. Αυτό ισχύει για όλα τα παιδιά και όλους τους κηδεμόνες¦ Δηλαδή τι μας λέει ο αρθρογράφος ότι 1500 παιδιά ανταρτών που τα μαζέψαν από όλα τα στρατόπεδα της Πελοποννήσου πήγαν με την θέληση των γονιών τους στην Λέρο¦
΄Η, εκατοντάδες παιδιά από τους τόπους εξορίας Χίος ,Μακρόνησο, Τρίκερι Αι Στράτη και τις φυλακές Αβέρωφ υπογράψαν οι μανάδες τους να πάνε στις Παιδουπόλεις ¦
Τώρα όσο αφορά ότι δεν μας δηλητηρίαζαν με ανώφελα μίση και μάταιους διχασμούς΄
Ευτυχώς υπάρχουν τα γραφτά των παιδιών στο περιοδικό Παιδόπολης όπου παρακάτω διαβάζοντάς ένα μικρό δείγμα μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.
α] στο . αρ φυλ. 6 . Οι συμμορίτες για τρίτη φορά είχαν επιτεθεί στον στρατό μας [………………] Αθανασία Μιχοπούλου ετών 12
β] αρ.φυλ.47 Στο χωριό μου που πριν δύο χρόνια αλώνιζε τα πάντα ο άθεος συμμορίτης τώρα επικρατή απόλυτη τάξη. Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που οι αιμοχαρής συμμορίτες λεηλατούσαν τα χωριά της βορείου Ελλάδος. Απόστολος Καρανίκας Παιδόπολη Ζηρού.
γ ] αρ. φυλ. 47 […………….]Φοβάται κανένα νυχτερινό αιφνιδιασμό από τους κατσαπλιάδες που πλημμυρούν τον Γράμμο . Πολλές φορές πάλεψε με τους ληστές αυτούς , αλλά πάντοτε νίκησε .Νικόλαος Μπλάνος ετών 11
δ] αρ. φυλ. 47 Σαν παραμύθι .Μια φορά και ένα καιρό σε μια χώρα που οι άνθρωποι ζούσαν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι ξεσηκώθηκαν όλοι οι εγκληματίες και τα αποβράσματα της κοινωνίας και αφού συνεννοήθηκαν με ξένους εχθρούς της χώρας των θέλησαν να την υποδουλώσουν Αυτοί ανέβηκαν στα βουνά και λέγονταν αντάρτες και όταν τους κυνηγούσε ο στρατός ,αυτοί κατέβαιναν από τα βουνά και λεηλατούσαν, έκαιγαν και ρήμαζαν τα χωριά .Τιμολέων Ματσούκας Παιδ. Αγ, Ανδρέας Αττικής .
ε] αρ φυλ.16 [……………] Οι προδότες της πατρίδας μας οι συμμορίτες αγωνίζονται να ανοίξουν ακόμη ένα πελώριο τάφο και να θάψουν μέσα το αθώο χωριό μου . Ανδρέας Ζουμπουλάκης μαθητής ετών 12
ΣΤ’] αρ. φυλ.4 [Γράμμα προς στους συμμάχους ] Σύμμαχοι. Σας βεβαιώ πως τα παιδιά που πήραν με το στανιό οι συμμορίτες μέσα από της γλυκές αγκαλιές των μανάδων τους δεν έγιναν ακόμη γενίτσαροι . Σας το βεβαιώνω εγώ .Όταν τα σέρνανε οι ληστοσυμμορίτες μακριά από τα χωριά τους ,τότε ένιωθαν πως μέσα στην ψυχή τους δίνανε όρκο πως δεν θα ξεχάσουν ποτέ την Ελλάδα . Μα πρέπει να τα φέρετε πίσω γρηγορότερα.
ζ] αρ. φυλ. […………………] Ο κουμμουνισμός τα σάρωσε όλα παιδιά και ζώα και τα πάνε στο αιώνιο σκοτάδι .
η] αρ. φυλ.17[……………]Εκτός από όλες τις καταστροφές που σκορπίζουν στην αιματοβαμμένη μας πατρίδα ,αρπάζουν από την αγκαλιά των Ελληνίδων μητέρων τα παιδιά και τα οδηγούν σε βάρβαρα έθνη όπου μορφώνονται με σλαβικό σύστημα Παναγιώτης Δανιήλ ετών 11
θ] αρ. φυλ. 9 Ο αρχισυντάκτης απαντά σε ένα γράμμα. Αλέξανδρε Μακρυλάκη διαβάσαμε με ευχαρίστηση το γράμμα σου . Πολύ καλά τα λες κατά των Εαμοσλάυων στον χαιρετισμό σου στα παιδιά της Λήμνου.
Ι] αρ. φύλ.17 .Τι κρίμα τα αδελφάκια μας τα πολυαγαπημένα, εκεί στους βάρβαρους λαούς να είναι σκλαβωμένα .Ποίημα του Βασίλειου Βαβά ετων 11 Ιωάννινα
κ] αρ. φυλ.[ ……………]Πόσα παιδιά σαν και εμάς βρήκανε προστασία και πόσα βρίσκονται κλεισμένα σε στρατόπεδα, δηλητηριασμένα και ποτισμένα πως θα εκδικηθούν την πατρίδα τους. Βασίλειος Παντελή Νίκου Παιδόπολη Καστρί ετών 13
λ] αρ. φύλ.127 Το δίδαγμα της 25ης Μαρτίου, ομιλία [ …………………..] Οι συμμορίτες ήταν έτοιμοι να μας παραδώσουν στην δουλεία και στην σκλαβιά του διεθνούς κουμμουνισμού .Είναι τρομερό να φανταστεί κανείς τι μας περιμένει από μια τέτοια υποδούλωση. Θα ήταν προτιμότερος ο θάνατος από την ζωή. Θα βλέπαμε τις εκκλησίες μας μεταμορφωμένες σε στάβλους ,τους παπάδες κρεμασμένους, και εμείς αληθινά ανδράποδα ,σκλάβοι του πιο αιμοβόρου αφέντη, πιο άγριου και πιο αδυσώπητου και από αυτόν τον Τούρκο .
μ] αρ. φυλ. 14 […………….] Ο συμμορίτης με το λεπίδι του μίσους στο στόμα ορμά και καίει, σφάζει, λεηλατεί τα πάντα . Έτσι ένα βροχερό βράδυ όρμησε στο ήσυχο χωριό μας και ρίχτηκε στην σφαγή .Το τι έγινε δεν περιγράφεται .Την άλλη μέρα η καμπάνα χτύπησε. Μασιγγούλα Πέηδω ετών 11, Κομοτηνή
Όπως αντιλαμβάνεσαι αγαπητέ Σταύρο αυτά που γράφουν τα παιδιά δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους κάποιος τους τα δίδαξε το πιο πιθανόν είναι οι δάσκαλοι, γιατί ολόκληρα τα κείμενα είναι μικρές εκθέσεις και εν πάση περίπτωση η είσοδος και η έξοδος της αλληλογραφίας ήταν ελεγχόμενη θα μπορούσαν να τα αποτρέψουν ,αντί αυτού τα επιβράβευε όπως είδες ο κ. Α. ΜΕΤΑΞΑΣ Ο αρχισυντάκτης και πρώην διευθυντής της Φασιστικής Ε.Ο.Ν του Μεταξά .
Και κάτι ακόμα, αυτές τις επιστολές τις διάβαζαν και τα παιδιά των ανταρτών όπως ο Γ. Ατζακάς Ο Τραγανός στην Καλή Παναγιά ,τα 98 παιδιά ανταρτών της Παιδόπολης Στυλίδας και τα 1500 παιδιά ανταρτών της Λέρου.
Μια κινέζικη παροιμία λέει μια φωτογραφία ήσσον χίλιες λέξεις, στην συγκεκριμένη φωτογραφία μία έφηβη υποδέχεται σε ένα σπίτι του παιδιού, με ναζιστικό χαιρετισμό την Μανούλα μας η οποία χαμογελά ικανοποιημένη.
Δυστυχώς στο πλαίσιο αυτό του σχολιασμού δεν παίρνει και τη φωτογραφία.
Αγαπητέ μου Βαγγέλη,
Δεν αμφισβητώ τις αντιρρήσεις σου. Ούτε τα διαβάσματά σου.
ΟΛΑ είναι σεβαστά και γι αυτό δημοσιεύονται.
Αν και καλό θα ήταν να μας έστελνες σκαναρισμένα αυτά ώστε να τα δημοσιοποιήσουμε…
Εγώ προσωπικά, όντας στην παιδόπολη 14 χρόνια (1947-1961), δεν διεπίστωσα ποτέ,
έστω και την ελάχιστη προπαγάνδα, υπέρ ή κατά δεξιών και αριστερών.
Μόνο μια φορά στο β’ μισό της δεκαετίας του 1950, ένας ενωματάρχης έφεδρος αξιωματικός,
ονόματι Ξανθός (στην κάτω παιδόπολη του “Αγίου Δημητρίου” Θεσσαλονίκης),
αποκάλεσε ένα συμπαιδοπολίτη μας, τον Αργύρη Καραπαναγιώτη, πολύ αγαπητό μέλος της παρέας μας
- του οποίου οι γονείς ήταν αριστεροί-, “παλιοκομμουνιστή!”. Σε πληροφορώ πως, λίγο έλλειψε εμείς
οι υπόλοιποι της παρέας, να λιντσάρουμε τον ανόητο ενωμοτάρχη!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ μας -το τονίζω κα στο βιβλίο μου, το τονίζουν
σχεδόν όλοι οι συμπαιδοπολίτες που μου γράφουν, το τονίζει κι ο αγαπητός μου φίλος
Γ. ΑΤΖΑΚΑΣ (διάβασε τα σχετικά με το βιβλίο του “Η σπηλιά” στην ιστοσελίδα μου)
ήταν και παραμένει η ακλόνητη φιλία μας.
Πάνω από ιδεολογίες και εμπειρίες ζωής, αυτό που μας ενώνει σήμερα-και το
ΤΟΝΙΖΩ πάλι περίτρανα-είναι οι φιλίες μας.
Πάντα καλά.
Υ.Γ. Αν ενδιαφέρεσαι για το βιβλίο μου “Τα παιδοπολίτικα-από την απώλεια στην καταλλαγή” πες μου το.
Στ.Γ.Κ.