"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

«……Ες γην εναλίαν Κύπρον, ου μ’ εθέσπισεν…» (Χ.ν.,

 

 

 

 

 

 

 

 

«…..Ες γην εναλίαν Κύπρον, ου μ’ εθέσπισεν…» *

ΕΖΗΣΑ την Κύπρο “από μέσα” υπηρετώντας μέρος της στρατιωτικής θητείας μου εκεί, σε μια κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της. Επί δεκάμηνο (Μάρτιος 1967-Δεκέμβριος 1967) βιώσαμε στο νησί της Αφροδίτης όλα τα προβλήματα που υποδαυλίζονταν ανάμεσα στις δυο κοινότητες. Τόσο από τους Άγγλους όσο και από τους Αμερικανούς διπλωμάτες που προλείαναν έτσι το έδαφος για τον τουρκικό Αττίλα Ι και ΙΙ (1974). Ακολούθησε ο πόλεμος των 6 ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και τον αραβικό κόσμο, με τα γνωστά αποτελέσματα και την αλλαγή των ισορροπιών στη Μέση Ανατολή. Αλλά το “συμμαχικό σχέδιο” απέβλεπε κι αλλού που ολοκληρώθηκε αργότερα…

 

ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ με την μυστική κωδική ονομασία “Ισχυρός” στο οποίο υπηρετούσαμε βρισκόταν σε θέρετρο της Αμμοχώστου, πάνω στην κορυφογραμμή της Καντάρας, στον Πενταδάκτυλο, κοντά στο κάστρο του Οθέλλου (φωτό, 1).

 

 

 

Από εκεί ελέγχαμε, ως ΕΛΔΥΚ, όλη την Καρπασία με τα τουρκοκυπριακά και ελληνοκυπριακά χωριά της. Ήμασταν ένα από τα προκεχωρημένα τάγματα της ελληνικής Μεραρχίας στην Κύπρο.

 

ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ γεγονότα σε Κοφινού και Αγίους Θεοδώρους (Νοέμβρης, 1967), έγιναν αφορμή, με τη συναίνεση της χούντας των συνταγματαρχών, να εκδιωχθούμε βίαια από την Κύπρο (ΕΛΔΥΚ) “για να μη γίνει απόβαση των Τούρκων”! Έγιναν δε καταλυτικά για την επίσπευση της διχοτόμησης της Κύπρου, με τις ευλογίες των “συμμάχων” μας: η τουρκική εισβολή (1974) δεν άργησε, στο ουσιαστικά ανυπεράσπιστο νησί, ο δε τουρκικός στρατός κατοχής παραμένει αμετακίνητος παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ!

 

Η ΦΕΤΙΝΗ 49η επέτειος της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο έχει το πρόσημό της: χούντα, ΗΠΑ και προδοσία, με την αποχώρηση από το νησί Κύπρο της Ελληνικής Μεραρχίας που είχε εγκαταστήσει ο Γεωργιος Παπανδρέου το 1964.

 

ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ τόμο “Η κατεχόμενη Γη μας” που εξέδωσε το Κυπριακό Υπουργείο Παιδείας, πριν από 30 χρόνια (1993) καταγράφηκαν μνήμες, δραματικές αφηγήσεις από την εισβολή, φωτογραφίες, ποιήματα για το διωγμό και τους αγνοούμενους, το θάνατο, την καταστροφή, την παράνομη κατοχή: μπροστά μας εδώ και πέντε δεκαετίες, διαδραματίζεται η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

 

ΠΟΙΟΣ, λοιπόν, να διαφωνήσει με τον κ. πρωθυπουργό στο ότι οι χαρακτηρισμοί «εισβολή», «στρατός κατοχής», «Δεν Ξεχνώ» (με την εικόνα με το βόρειο τμήμα της Κύπρου να «αιμορραγεί» (φωτό, 2) δεν είναι οι πρέποντες; Είναι και παραείναι απολύτως οι ενδεδειγμένοι και μάλιστα σε ήπια διπλωματική γλώσσα. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί θα πρέπει να τονίζονται ανά πάσα στιγμή και σε κάθε συνάντησή του κ. Μητσοτάκη (ή οποιουδήποτε άλλου εντεταλμένου) οπουδήποτε και με οποιονδήποτε τυχαίνει να γίνεται συνομιλία. Η ιστορία δεν παραχαράσσεται, ούτε λησμονείται. (Στ.Γ.Κ.)

——————————————————————

  • ο στίχος είναι του Ευριπίδη΄ από την τραγωδία Ἑλένη, όπου ομιλεί ο τρωικός ήρωας Τεύκρος ο Τελαμώνιος, από το ελληνικό νησί της Σαλαμίνος, λέγοντας:

…Ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ’ ἐθέσπισεν/ οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικόν/ Σαλαμῖνα θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας…” [=..Στην Κύπρο την θαλασσοφίλητη, όπου μου όρισε/ να κατοικήσω ο Απόλλων, χτίζοντας πόλη/ την Σαλαμίνα, με τ’ όνομα του πατρικού νησιού μου..]

====================================================================

 

Αιώνας αυτοκαταστροφής;

 

ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ χρόνια, η ανθρωπότητα συμβιώνει με πολέμους, ”λιμούς, λοιμούς, καταποντισμούς” και τεράστιες κατστροφές από τις κλιματικές αλλαγές. Εδώ και δυο αιώνες περίπου, με τις λεγόμενες βιομηχανικές επαναστάσεις, ο άνθρωπος εκτός από την αμφιλεγόμενη “ανάπτυξη”, άρχισε να καταστρέφει συνειδητά ή ασυνείδητα, το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει (φωτό, 3). Βιομηχανική επανάσταση και απληστία πάνε μαζί.

 

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ τεχνολογία, ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο σε θέματα περιβάλλοντος όσο και σε θέματα βίαιης κλιματικής αλλαγής που βιώνουμε ήδη. Αυτοί που δεν αποδέχονται την επιστημονική εξήγηση της ραγδαίας επιδείνωσης του κλίματος παραμένοντες “κλιματοσκεπτικιστές”, θα αναγκαστούν αργά ή γρήγορα να προσαρμοστούν στις επερχόμενες δυστοπικές συνθήκες.

 

ΠΙΘΑΝΟΝ, ο Ιούλιος του 2023 να καταγραφεί ως ο πιο θερμός μήνας που έχει υπάρξει εδώ και «εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες χρόνια στον πλανήτη Γη”. Την εκτίμηση έκανε ο επικεφαλής κλιματολόγος της NASA. Με δεδομένο δε ότι έχουν ήδη καταρριφθεί πολλά προηγούμενα ρεκόρ ζέστης για το μήνα Ιούλιο, σύμφωνα με μελέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Πανεπιστημίου Μέιν των ΗΠΑ, το μέλλον προβλέπεται ζοφερό, ενώ καμιά κυβέρνηση δεν αντιδρά αποτελεσματικά, αλλά μοιρολατρικά. Δυστυχώς, η ερημοποίηση της Νότιας Ευρώπης, με τους κλιματικούς πρόσφυγες δεν θα αργήσει να εμφανιστεί, ενώ και οι μετακινήσεις προς τα βόρεια ίσως σημάνουν νέες δυσοίωνες καταστάσεις για όλους μας. Προλαβαίνει να κάνει κάτι η ΕΕ ή θα αφεθούμε έρμαια της τύχης μας; (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 


Σχολιάστε