Μικροπολιτικά των Χανίων και όχι μόνο (Χ.ν., 6-7-23)
Posted on 6 Ιουλ, 2023 in Σχόλια | 0 comments
Μικροπολιτικά των Χανίων και όχι μόνο
-(ένα διαμουσειακό mini-bus του δήμου) Επί δημαρχίας Βιρβιδάκη στα Χανιά, είχε καθιερωθεί μια λεωφορειακή γραμμή
με ένα mini-bus (φωτό, 1) που ξεκινούσε από την κύρια είσοδο του δημοτικού κήπου και μετέφερε δωρεάν πολίτες στην
παλιά πόλη και αλλού. Αυτό γινόταν για να υπάρξει αποσυμφόρηση των αυτοκινήτων που τότε γέμιζαν τις παρυφές της
παλιάς πόλης… Σήμερα με το “δώξιμο” -και πολύ καλώς- των αυτοκινήτων από την παλιά πόλη, αλλά κυρίως με τη δημιουργία
νέων μουσείων (“Ελευθέριος Βενιζέλος”-Χαλέπα, Μουσείο Τυπογραφίας-Βιοπαχ, Μουσείο Καμπελόπουλος-παλιά πόλη, νέο
Αρχαιολογικό Μουσείο (Σκρα 15) κ.λπ., νομίζουμε πως ο δήμος Χανίων θα έπρεπε προ πολλού να σχεδιάσει μια
-δωρεάν- μουσειακή διαδρομή που να περιλαμβάνει όλους τους παραπάνω προς επίσκεψη χώρους.
Όπως υπάρχει και σε άλλες πόλεις.
Μάλιστα καλό θα ήταν να υπήρχε και μια ηλεκτρονική εφαρμογή για κινητά με τη διαδρομή και μια στοιχεώδη ενημέρωση
πάνω στα Μουσεία. Αν θέλουμε να έχουμε ποιοτικό και διαρκείας τουρισμό, κι αν θέλουμε να παρέχουμε διευκόλυνση στην
επίσκεψη των πολιτισμικών χώρων της πόλης, τα παραπάνω είναι υποχρεέωσή μας…
-(570 χρόνια μετά:1453-2023) Συμπληρώνονται φέτος 570 χρόνια από την εφεύρεση της Τυπογραφίας (φωτό, 2).
Μιας επινόησης που άλλαξε άρδην τον κόσμο πληροφόρησης, έδωσε βάθος στη γνώση, εκλαϊκευσε το βιβλίο,
δημιούργησε λέξεις όπως βιβλιοθήκη, βιβλιοπωλείο, βιβιοθηκονόμος, βιβλιοπώλης, εκδοτικός οίκος, οπως
γραφή-Τυπογραφία, τυπογραφείο, τυπογράφος κ.λπ. Επιπλέον προκάλεσε έκρηξη στην τεχνική έκτύπωσης,
στις γραμματοσειρές, στην απεικονιστική τέχνη (λιθογραφία, χαρακτική κ.λπ.)
Το “Μουσείο Τυπογραφίας”
των Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη που υπάρχει στα Χανιά (ΒΙΟΠΑΧ) εδώ και 18 χρόνια είναι ένας μαγευτικός
χώρος που, κάθε επισκέπτης των Χανίων, Έλληνας ή ξενός οφείλει να επισκεφθεί-έστω και από περιεργεια!
-(από τα αξιοπερίεργα της ελληνικής πολιτικής) Η κυβέρνηση της ΝΔ κλήθηκε να διαχειριστεί μια σειρά από
κρίσεις που έτσι κι αλλιώς είχαν και έχουν αρνητικό πρόσημο. Κι όμως την άρνηση δεν την καρπώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ
ο οποίος καθόλη την τετραετία (2019-2023) δεν μετακινήθηκε από το 25%, έστω με μικρές δημοσκοπικές αναλαμπές.
Εμφατικά αυτό αποτυπώθηκε αμέσως μετά το δυστύχημα των Τεμπών, ένα ιδιαίτερα κρίσιμο γεγονός. Οι απώλειες
της κυβέρνησης ούτε τότε πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό συμβαίνει διότι ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνείδηση του κόσμου έχει
γίνει συστημικό κόμμα. Η ηγεσία του, όμως, επιμένει -και τώρα ακόμη- σε σημαντικό βαθμό να επενδύει στον α
ντισυστημισμό! (Στ.Γ.Κ)
=========================
ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ-1923
ΟΣΟ κι αν λέμε πως η Ευρώπη είναι δημοκρατική και αγαπά τους πρόσφυγες, το παρελθόν της αποδεικνύει άλλα. Ο ερχομός
των προσφύγων στην Ελλάδα, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, και η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ των εμπολέμων
(σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνη) υπήρξαν γεγονότα χωρίς προηγούμενο. Ας δούμε πως ο ελληνικός λαός του 1923 υποδέχτηκε
τους πρόσφυγες του Πόντου. Περιγράφει, με θαυμαστό τρόπο ο γνωστος μας λαϊκός μουσικοσυνθέτης Μάρκος Βαμβακάρης,
Συριανός στην καταγωγή, την τότε τραγική κατάσταση (Αυτοβιογραφία, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 1978, σελ. 94.): “Έμενε ο κόσμος
στα βαγόνια των σιδηροδρόμων. Έμενε εκεί που είχε καμιά αποθήκη εγκαταλειμμένη. Τσαντήρια (φωτό, 3) κάνανε. Καταστροφή,
μεγάλη καταστροφή. Να μην ξαναδούν τα μάτια μας τέτοια πράγματα. Το τι τραβήξανε αυτοί οι άνθρωποι δεν λέγεται. Ατιμαστήκανε.
Γίνανε χάλια, χάλια, χάλια. Άσε που ήταν ατιμασμένοι από κει με τους Τούρκους που τους καταδιώκανε. Και κατόπιν εδώ που ήρθανε
τα ίδια. Προσπαθήσανε, κάνανε χίλια δυό να βρίσκουνε το ψωμί τους, μέχρι να βρουν ένα σπίτι να κάτσουνε. Αν ένας πατέρας είχε
πέντε-έξη παιδιά και κορίτσια, άλλα άρπαγε ο ένας από δω, άλλα ο άλλος από κει. Καταστροφή μάνα μου… Και οι ντόπιοι δεν τους
έβλεπαν με καλό μάτι. Αλλά τους βρίζανε. Χίλια δυό. Φύγετε από δω ρε! Πηγαίνετε παρά πέρα. Δεν τους κοιτάζανε. Δεν είχαν την
αγάπη να πουν για στάσου, συγγενείς μας είναι, Έλληνες πραγματικοί. Να τους αγκαλιάσουμε. Δεν έγινε αυτό το πράμα, εγώ δηλαδή
τι είδα. Μπορεί αλλού. Ήθελαν να τους κλέψουνε οι κλεφταράδες που ήταν εδώ πέρα. Ν’ αρπάξουν ό,τι είχαν. Να τους κλέψουνε,
να τους γελάσουνε. Απατεώνες.”
Ο ρατσισμός στη χώρα καλά κρατεί εδώ και… αιώνες. (Στ.Γ.Κ.)
