"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

…Και τί είναι η πολιτική;

 

 

 

 

 

… Και τί είναι τέλος πάντων η πολιτική;

 

Ι.-ΑΝΕΚΑΘΕΝ υπήρχαν τρείς κατηγορίες ψηφοφόρων:

-οι κομματικοί (τα “κομματόσκυλα”) που συμπεριφέρονται και ως “παράγοντες” ψηφοθηρίας,

-οι φιλήσυχοι κι αμέτοχοι στα γρανάζια των κομμάτων ψηφοφόροι (η πλειονότητα των πολιτών), και

-οι αδιάφοροι, τυχάρπαστοι, ή “όπου φυσάει ο άνεμος”, ή “αναποφάσιστοι”- που όμως αποφασίζουν πάνω

από την κάλπη.

 

ΚΑΘΕ πολίτης- και πολιτευτής- ασκεί με τον τρόπο του “πολιτική”. Από τον έμπορο μέχρι το δάσκαλο,

τον Μητσοτάκη μέχρι την Κωνσταντοπούλου, τον Τσίπρα μέχρι τον Βελόπουλο, τον Πολάκη μέχρι τον

Κουτσούμπα κι από τον Ανδρουλάκη μέχρι τον Κασιδιάρη, όλοι ασκούν πολιτική. Διακριτή ή αδιάκριτη…

 

ΙΙ.-ΑΛΛΑ, τι είναι η π ο λ ι τ ι κ ή; Η πιο συνηθισμένη απάντηση στο ερώτημα είναι “η ενεργός

συμμετοχή του πολίτη στα κοινά”. Όμως, ως γενικότερος ορισμός,

-Πολιτική είναι η επιλογή ενός μέσου (κόμμα) για την επιτυχία ενός σκοπού.

-Για τους πολιτειολόγους, πολιτική είναι “η τέχνη και η επιστήμη της διακυβέρνησης”.

-Για τους έμπειρους παλαιοπολιτικούς είναι “η τέχνη του εφικτού και όχι του επιθυμητού”.

-Για πολλές ομάδες “ανένταχτων”, πολιτική είναι η κοινή και συντονισμένη δράση μεμονωμένων ατόμων

ή ομάδων με σκοπό την επιτυχία στόχων που αφορούν, έτσι ισχυρίζονται, το κοινωνικό σύνολο ή ομάδα ατόμων.

-Για τους πολιτικάντηδες-έχουμε πολλούς από δαύτους στη χώρα- πολιτική είναι “η πάση θυσία κατάκτηση της εξουσίας”.

Έτσι, “πολιτική είναι ο αγώνας για την απόκτηση (με υφαρπαγή, απάτη, κυνισμό, ψευδοϋποσχέσεις κ.λπ.) της εξουσίας.

Έπειτα, ο τρόπος άσκησής της, η κατανομή της κατά το δοκούν και η παρουσίασή της στο λαό έτσι ώστε να δείχνει πως,

ό,τι γίνεται, γίνεται για “το συμφέρον του λαού” (Ερντογάν-Τουρκία, Πούτιν-Ρωσία).

 

Γενικότερα μιλώντας περί σοβαρής πολιτικής, αυτή αφορά οτιδήποτε σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με την ορθή

οργάνωση και τη λειτουργία της κοινωνίας.

 

ΙΙΙ.-ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ πρόβλημα της πολιτικής στην Ελλάδα ήταν και παραμένει το αν πρέπει να παρέχεται στο λαό περισσότερη ισότητα (“δικαιοσύνη παντού”) ή να υπάρχει αποτελεσματικότητα (“οικονομική ικανοποίηση περισσότερων κοινωνικών στρωμάτων”(…)

 

ΤΙ αραγε εξυπηρετεί η πολιτική σήμερα; Αξίες ή συμφέροντα; Το ερώτημα ανάγεται στην αρχαιότητα και

συνεχίζει να υφίσταται ταλανίζοντας πολιτικούς και πολίτες. Αποτελεί η πολιτική μέσο πραγμάτωσης αξιών

που οδηγούν την “πόλη” (κράτος) σε πρόοδο, ή είναι πεδίο σύγκρουσης ομάδων με διαφορετικά συμφέροντα;

Πόσα από τα παραπάνω ερωτήματα απασχολούν τους υποψηφίους μας αλλά και τους ψηφοφόρους; Πόσοι από τους

υποψηφίους στέκονται υπεράνω στενών κομματικών ιδεολογιών/αγκυλώσεων, ώστε να μπορούν να προσφέρουν

ό,τι είναι εφικτό σε όλους και όχι μόνο στους ημέτερους; Οψόμεθα… (Στ.Γ.Κ.)

==================================================================================================

Μικροπολιτικά των ημερών

-(τουρισμός και βιβλίο) Στα Χανιά που βρίθουν σημερα τουρισμού παντός καιρού, η δημιουργία ενός σοβαρού

φεστιβάλ βιβλίου (2η χρονιά φέτος) αποτελεί εχέγγυο για τη διάδοση του καλού βιβλίου. Η εμπορευματοποίηση

του βιβλίου ως “πολιτισμικού αγαθού” δεν είναι άσχημη, όταν αυτή έχει και ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως είναι,

ας πούμε η παρουσία της κας ΠτΔ μας στα εγκαίνια, η επιτυχημένη προεδρία του από έναν άνθρωπο του βιβλίου

τον γνωστό μας Μανώλη Πιμπλή, αλλά κι από πλήθος άλλων σχετικών με το βιβλίο εκδηλώσεων.

 

-(Έλληνες και διακοπές) Με βάση τα πρώτα φετινά στοιχεία της τουριστικής κίνησης στη χώρα, ένας στους

δύο Ελληνες δεν θα κάνει διακοπές, ενώ ακόμα και κι εκείνοι που θα ταξιδέψουν σε κάποιον προορισμό,

θα αναγκαστούν να μειώσουν τα έξοδά τους και τις ημέρες παραμονής. Η ακρίβεια που δεν τιθασεύεται με τίποτε,

το ενεργειακό αλλά και το αυξανόμενο κόστος επιβίωσης, συρρικνώνουν τις επιθυμίες του Έλληνα.

 

-(ΚΕΠ και διορθώσεις λαθών άλλων υπηρεσιών) Ευτυχώς, λέμε, που υπάρχουν τα ΚΕΠ για να διορθώνουν

“χοντροειδή” σφάλματα των διάφορων δημοτικών ή άλλων υπαλλήλων των ποικίλων δημόσιων υπηρεσιών!

Διότι, δεν είναι δυνατόν να έχεις γεννηθεί, ας πούμε σε χωριό της Μακεδονίας, στην ταυτότητά σου

να είναι σωστά γραμμένος ο τόπος γέννησής σου και ξαφνικά να βλέπεις σε κάποιο Πιστοποιητικό που

ζητάς από το gov.gr, άλλο τόπο γέννησης-αυτή τη φορά Κρητικό! Έτσι, στα καλά καθούμενα βρίσκεσαι

μπλεγμένος στα γρανάζια της περίφημης ελληνικής γραφειοκρατίας που είναι ικανή -πού είσαι Πιερρακάκη!-

να σε στείλει στη Μακεδονία για μια επιβεβαίωση της αστυνομικής σου ταυτότητας! (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

 


Σχολιάστε