Για το βιβλίο “Τα Παιδοπολίτικα” (Στ.Γ. Κλώρη). Γράφουν οι Χαράλαμπος ΒΑΛΕΡΑΣ, δάσκαλος και Κώστας ΜΠΟΤΣΙΚΑΣ, καθηγητής Ξ.Γ.
Posted on 12 Ιουν, 2023 in Τα Παιδοπολίτικα | 0 comments
ΑΠΟ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΔΟΠΟΛΙΤΕΣ και ΑΛΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΗΡΑΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΑΣ:
ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΚΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ
ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
=============================================================================================================
1.- ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΛΕΡΑΣ, δάσκαλος, Γιάννενα
(11 του Μάη 2023, Γιάννενα)
(απόσπασμα)
“…Γι αυτό -λόγω υγείας-σου ζητώ συγγνώμη που δεν θα μπορέσω να εκφράσω τη χαρά,
τον θαυμασμό, τη συγκίνηση αλλά και την υπερηφάνειά μου, όπως αξίζει για το
υπέροχο βιβλίο σου, με τίτλο “Τα Παιδοπολίτικα”
Αναφέρω και τη υπερηφάνειά μου γιατί ένα ομοτράπεζος παιδοπολίτης, με περίτεχνο
λογοτεχνικό ταλέντο, τροφοδοτεί
τον αναγνώστη με πολύτιμες πληροφορίες για τη ζωή των παιδιών στα βασιλικά ιδρύματα.
Χωρίς υπςεβολές και ακρότητες, δίχως να κρύψει και τις κακές στιγμές που πλήγων τη ζωή
μας από τις άστοχες και αντιπαιδαγωγικές ενέργειες των εξ Αθηνών υψηλά ισταμένων, ο αναγνώστης
συηχαίρει τον συγγραφέα για την αντικειμενικότητα του.
Παρουσιάζει την αλήθεια για την προσφορά των παιδοπόλεων στην ελληνική κοινωνία (…)
Τα ευαγή αυτά ιδρύματα μπόλιασαν την ελληνική κοινωνία με εκλεκτούς επιστήμονες: γιατρούς,
δικηγόρους, στρατηγούς, καθηγητές, δασκάλους, ανθρώπους που διακρίνονται για το ήθος και
την προσήλωσή τους στα ιδεώδη της πατρίδος μας, πολίτες όπως έτσι τους ήθελε κάποις γηραιός
πολιτικός από την περιοχή που ζεις…”
(Χαράλαμπος Βαλεράς, δάσκαλος, Γιάννενα)
======================================
Παλαιότερη επιστολή ΧΑΡΑΛ. ΒΑΛΕΡΑ για παιδοπόλεις στον Τύπο:
======================================
======================================
2.- ΜΠΟΤΣΙΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ, συμμαθητής, συμφοιτητής, συμπαιδοπολίτης, παιδικός φίλος
Σταύρε μου,
Σήμερα πήρα το βιβλίο σου και μόλις το τελείωσα. Μονορούφι, που λέει κι ο Θωμάς.
Κατασυγκινήθηκα μερικές στιγμές μέχρι δακρύων. Φαίνεται ότι σε σημάδεψαν τα μικράτα
σου και φυσικό είναι με ό,τι έζησες εκείνα τα χρόνια που κάποιοι τα λένε “πέτρινα”.
Όμως όλα όσα αναφέρεις για την κοινή ζωή μας και τις φιλίες μας είναι ζωντανό και
ειλικρινές μέρος της ύπαρξής μας.
Μια μικρή διευκρίνηση όσον αφορά τους γονείς μου: Πέθαναν στη διάρκεια της κατοχής.
Τότε που ήμουν βρέφος και δε θυμάμαι ούτε τα πρόσωπά τους. Όμως έμαθα ότι αρρώστησαν και
πέθαναν πρίν φουντώσει εκείνο το άγριο κύμα του ανταρτοπολέμου που το έζησα στο διπλανό
χωριό από το “ηρωικό Σκρά”, τον Αρχάγγελο, όπου είχα υιοθετηθεί από άτεκνη οικογένεια.
Άκουγα τον αχό του πολέμου και των μαχών γύρω από το χωριό αυτό. Φαντάζομαι ότι οι γονείς
μου δεν πρόλαβαν Ούτε καν να μάθουν τί είναι αριστερά και τι δεξιά.
Θαύμασα όμως την συγγραφική ικανότητα που την έχεις τελειοποιήσει σε αξιοθαύμαστο
βαθμό και θα τολμούσα να σε τοποθετήσω στους δόκιμους συγγραφείς της εποχής μας.
Το βιβλίο του Αργύρη θα του το δώσω σε μια προσεχή συνάντησή μας.
Σας χαιρετώ φίλε μου και σ’ευχαριστώ.
Κώστας Μπότσικας (3-5-23), Θεσσαλονίκη
==========================================
