"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Η ‘περίεργη’ συμπεριφορά των ψηφοφόρων (21/5)

 

 

 

 

Η “ΠΕΡΙΕΡΓΗ” ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ

 

ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ αλλεπάλληλων κρίσεων, όπως αυτές που περάσμε από το 2008 και εντεύθεν, αυτό που αλλάζει δεν είναι μόνο το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο μιας χώρας, αλλά και ολόκληρη η ιδεολογική και αξιακή συμπεριφορά των πολιτών της.

 

ΕΤΣΙ, σήμερα έχουμε μια μετατόπιση του κέντρου βάρους της άλλοτε τριάδας δεξιά-κέντρο-αριστερά σε εντελώς διαφορετικά ιδεολογικά προτάγματα. Όπως και μια αυξανόμενη αμφισβήτηση της ελληνικής-και όχι μόνο- αριστεράς, με ό,τι σημαίνει αυτή η λέξη.

 

ΤΟ ΧΑΟΣ της προηγούμενης δεκαετίας καταβαράθρωσε σταθερές πολιτικές ιδεολογίες (σοσιαλισμός, νεοφιλελευθερισμός, κομμουνισμός, άκρα δεξιά/αριστερά) και ανέδειξε την επιθυμία του κουρασμένου καπ’ την πανδημία πολίτη για μια κάποια σταθερότητα. Επιθυμία για μια κανονικότητα που του έλειψε.

 

Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ στα νέα δεδομένα, με τις παγκόσμιες αλλά και περιφερειακές ανακατατάξεις, απαιτεί ετοιμότητα…

 

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ περιβάλλον αποσταθεροποίησης (ρωσοουκρανικός πόλεμος, αυξανόμενη ενεργειακή ακρίβεια) και ο κίνδυνος εμπλοκής μας στο αναπάντεχο, απομάκρυναν από τον ψηφοφόρο κάθε διάθεση για περιττούς πειραματισμούς (κυβερνήσεις ”ηττημμένων”, μειοψηφίας ή ειδικού σκοπού κ.λπ.), δηλαδή κυβερνητικής αβεβαιότητας. Είναι δε περίεργο που η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει στο να επενδύει σε μια αδιέξοδη πόλωση, αγνοώντας την απτή πραγματικότητα. Που είναι τα καυτά προβλήματά μας και ο τρόπος επίλυσής τους.

 

ΑΛΛΑ, και η υποτίμηση της νοημοσύνης του εκλογικού σώματος μέσα από την καλλιέργεια μιας συλλογικής αυταπάτης (“δεν κατάλαβαν τί ψήφισαν, όσοι ψήφισαν ΝΔ”!) δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση μέθοδο πειθούς. Ποιος μπορεί σήμερα να πείσει έναν οποιονδήποτε νέο ότι, αν μπει, Ας πούμε σε μια σχολή με βαθμό κάτω από τη βάση στις εξετάσεις, αυτό θα είναι για το καλό του; Ποιος μπορεί να πειστεί σήμερα πως η χώρα μας είναι ολοκληρωτική (!), ανασφαλής, πλήρως διεφθαρμένη κ.λπ.; Δυστυχώς, καλώς ή κακώς, ο παλιός καιροσκοπικός ριζοσπαστισμός δεν συγκινεί… (Στ.Γ.Κ.)

=========================

Μικροπολιτικά των ημερών

-(ενισχυμένη αναλογική) Η εφαρμογή της απλής αναλογικής στην Ελλάδα, ιστορικά συμβαίνει κάθε φορά που ένα κόμμα εξουσίας θέλει να βάλει τρικλοποδιά στον αντίπαλό του. Έτσι, η απλή αναλογική που θέσπισε ως εκλογικό σύστημα ο ΣΥΡΙΖΑ (21/5/23), αντί να παγιδεύσει τη ΝΔ, τώρα οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ στο να αγωνιά για τη δεύτερη θέση στις εκλογές του Ιούνη (25/6). Που θα γίνουν με ενισχυμένη αναλογική. Είναι κι αυτό μια αιτία που οδήγησε πολλούς ψηφοφόρους στο να ψηφίσουν άλλο κόμμα… (Αλλά, με την παγίδα της απλής αναλογικής δεν είχε παγιδεύσει κι ο Ανδρέας Παπανδρέου στα τέλη της δεκαετίας του ’80 τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη;) Το υπερδιπλάσιο ποσοστό που έλαβε η ΝΔ, έναντι του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ουρανοκατέβατο. Έχει την αιτία του, κι αυτή ακούει στο όνομα “σταθερότητα απόψεων, ενιαία έκφραση, κανονικό κόμμα”.

 


-(γιατί τέτοια υποτίμηση των ψηφοφόρων;) Πόσο πολιτικά αλλά και ηθικά “ορθό” είναι, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου προεκλογικού αγώνα να έχουν αποσταλεί, εντός φακέλων σε ανυποψίαστους (ως επί το πλείστον μη κομματικούς “φίλους”) πολίτες, ψηφοδέλτια υποψηφίου/ας βουλευτή με «σταυρωμένο» το όνομά του/της; Δεν είναι καθόλου αθώα κίνηση! Εκτός από κυνισμό, κάτι τέτοιο δεν θεωρείται κι αθέμιτος ανταγωνισμός, αλλά και έμμεση εξαγορά ψήφου; Αφήνουμε κατά μέρος την υποτίμηση της νοημοσύνης καθώς και την προσβολή της προσωπικότητας του ψηφοφόρου και πάμε στο κόμμα: υπάρχουν κόμματα του λεγόμενου “δημοκρατικού τόξου”, που εγκρίνουν τέτοιους τακτικισμούς σε μια δημοκρατία που υποτίθεται ότι επιδιώκουμε τη διεύρυνσή της; Κι αν αυτό μεν μπορεί να συμβαίνει στην Τουρκία, όπου το κράτος βρίσκεται στα χέρια του “ενός” (δημοκτάτορα), θα επιτρέψουμε να συμβαίνουν κι εδώ; (Στ.Γ.Κ.)

=====================

 

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ

 

Κύριε πρόεδρε,

 

Ωστε θα έχουμε πάλι μπροστά μας τον Ερντογάν και την νεο-σουλτανική πολιτική του!

 

Αλλά, μου επισημαίνει κάποιος φίλος, με νόημα:

 

Καλλιά έχω να κάνω με ένα διάβολο που ξέρω, παρά με έναν άγγελο που δεν ξέρω!”

 

ΕΡΜΟΛΑΟΣ

 

 

 

 

 


Σχολιάστε