Επιδοματική πολιτική και άλλα σχόλια (Χ.ν., 17-3-23)
Posted on 18 Μαρ, 2023 in Σχόλια | 0 comments
Η ΕΠΙΔΟΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΑΛΙΑ και υποβολιμαία ήταν -και είναι- η δήθεν “βοηθηματική” ευάλωτων ομάδων πολιτική όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων. Κομματική πολιτική που δεν αποσκοπεί, παρά μόνο στην άγρα ψήφων. Κάτι που βλέπουμε να γίνεται και τώρα σχεδόν σε καθημερινή βάση.
ΑΛΛΑ, τα προκλητικά επιδόματα που απολάμβαναν παλαιότερα οι υπάλληλοι κυρίως των ΔΕΚΟ, δεν αποτέλεσαν μια από τις κυριότερες αιτίες της οικονομικής κατάρρευσης (2009-2019) της χώρας; Ποια κυβέρνηση και πότε αποστόλμησε να το παραδεχθεί αυτό; Αγνοούμε βέβαια, αν ισχύουν και σήμερα κάτι παλιά επιδόματα (όπως για fax! ή για καυσοξύλα!), αλλά γιατί να μην ισχύουν;
ΑΓΝΟΟΥΜΕ επίσης αν υπάρχει ακόμη εκείνη η διαχρονική συναλλαγή μεταξύ κυβερνώντων και συνδικαλιστών του Δημοσίου: συναλλαγή που απέβλεπε στην ευνοϊκή αντιμετώπιση -πάντα εις βάρος ημών των άλλων φορολογουμένων- μιας κάστας “εκβιαστών” συνδικαλιστών. Οι οποίοι, με την απειλή ενός “κατεβάζουμε το διακόπτη” (ΔΕΗ) ή “κάνουμε απεργία διαρκείας στα ΜΜΜ”, δεν συνετέλεσαν άραγε, στην εδραίωση του ρουσφετιού και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος υπέρ του συναφιού τους και μόνο;
ΓΙΑ την ιστορία, ας θυμηθούμε μερικά από τα πολλά και ανήκουστα επιδόματα που δίνονταν, ας πούμε στον παλιό ΟΣΕ (“Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος”):
- Επίδομα πλυσίματος χεριών! Δινόταν, λέει, γιά να είναι καθαρά τα χέρια των υπαλλήλων του ΟΣΕ! Από τί άραγε; Λες και η καθαριότητα των χεριών… πληρώνεται ιδιαίτερα, λες και δεν είναι αυτονόητη υποχρέωση του κάθε υπαλλήλου.
- Επίδομα παράδοσης-παραλαβής λεωφορείου! Κι αυτό πάλι στον ΟΣΕ, κατά την αλλαγή βάρδιας! Ένα παράλογο, χωρίς καμιά βάση ύπαρξης, λες και έχουμε βάρδιες όπως στο στρατό!
ΤΩΡΑ η κυβέρνηση της ΝΔ και αύριο η επόμενη, θα πρέπει να κάτσουν σοβαρά, με την ευχή και τα υπόλοιπα κόμματα να συνδράμουν σ΄αυτό, πρώτα να γίνει κάθαρση σε όλο τον δημόσιο τομέα, δεύτερον να εκσυγχρονιστούν όλες οι ΔΕΚΟ με ανανέωση του προσωπικού τους, και τρίτον να αξιοποιηθούν στον υπέρτατο βαθμό οι σύγχρονες τεχνολογίες. Ώστε να μην έχουμε άλλα τραγικά πολύνεκρα συμβάντα. (Στ.Γ.Κ.)
==========================
Μικρά της πόλης και όχι μόνο
-(απόηχος ή πραγματικότητα;) Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν πρέπει κανείς μας να μείνει αδιάφορος. Σύμφωνα με την είδηση, η θέσπιση Ρυθμιστικής Αρχής για το νερό, μάλλον θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους του. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, από βασικό αγαθό να καταστεί το νερό αγαθό πολυτελείας, ενώ θα ελλοχεύουν και οι κίνδυνοι υποβάθμισης της ποιότητας του νερού, με κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Η εμπορευματοποίηση του νερού αντιβαίνει στο Σύνταγμα, ενώ αλλοιώνει τον κοινωνικό και δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισης του. Βέβαια, η κυβέρνηση (ΝΔ) έχει πεί ότι οι πάροχοι ύδατος στην Ελλάδα είναι δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις και ότι αυτό περιγράφεται με σαφήνεια στο σχέδιο νόμου (για τη ΡΑΕ). Αλλά επειδή σήμερα, όλα είναι στον αέρα και οι ιδιωτικοποιήσεις καιροφυλακτούν, ας έχουμε το νού μας. Διότι μετά το νερό ποιος ξέρει τι άλλο θα ιδιωτικοποιηθεί;
-(κενές κουβέντες): Ο Αντρέας υποσχόταν “αλλαγή” (που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ), ο Σημίτης υποστήριζε τον “εκσυγχρονισμό” (που σκόνταψε στο “Σάμινα Εξπρες”), ο Κώστας καραμανλής επαιρόταν για την “επανίδρυση του κράτους” (αλλά κάηκε τότε η μισή Πελοπόννησος), ο ΓΑΠ πρόβαλε την “ψηφιακή διακυβέρνηση” (που την έφαγε η οικονική κρίση) κι ο Τσίπρας επέμενε για “πρώτη φορά” αριστερά (που κόντεψε να μας διαλύσει ως κράτος στο “Μάτι”). Τώρα, μετά το τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπόσχεται “επανεκκίνηση” του κράτους: κάπου εδώ, νομίζω, ξαναρχίζουμε το ίδιο “παιχνίδι” και όντας για πάντα δέσμιοι λέξεων που εδώ και 41 χρόνια δεν έχουν πια κανένα αντίκρισμα με στην ελληνική παργματικότητα, αμφιβάλλουμε για τις προθέσεις του. (Στ.Γ.Κ.)
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
Μια νότα ελπίδας από ένα παλιό τραγούδι (1979) του Μανώλη Ρασούλη:
“…Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου “γιατί”.
Ποτέ δε λες η μοίρα πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία, στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία περνούσες γελαστός.”
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
