Για να μη ξεχνιόμαστε (Χ.ν., 17-1-23)
Posted on 17 Ιαν, 2023 in Κείμενα | 0 comments
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ
Ι.-ΧΘΕΣ, 16/1/23, λαός, πολιτικοί και πολλοί ξένοι εστεμμένοι αποχαιρέτισαν τον πρώην βασιλιά Κωνσταντίνο (1940-2023): τον τελευταίο και έκπτωτο μονάρχη, εκπρόσωπο μιας δυναστείας που άφησε πίσω της λιγότερα καλά και περισσότερα δεινά στη χώρα. Ο Κωνσταντίνος ο Β’ (φωτό, 1), δεν στάθηκε στο ύψος του αξιώματός του, ούτε των δύσκολων περιστάσεων που είχε να αντιμετωπίσει σε μια θυελλώδη περίοδο, μετά το θάνατο του πατέρα του, Παύλου (1964): τριγμοί στους δημοκρατικούς θεσμούς, τήρηση του Συντάγματος, Ιουλιανά και “αποστασία” (1965), στρατιωτική δικτατορία (χούντα, 1967-1974)), άνευρο κι ανέτοιμο αντικίνημα (1967)… Ανεκαθεν οι Ελληνες σεβόμαστε κάθε νεκρό, ακόμη και τους έκπτωτους απ’ την πατρίδα ηγέτες. Μπορεί ο ελληνικός λαός να συγχωρεί, όμως δεν λησμονεί το “βίο και την πολιτεία” κάθε πολιτικού ή πολιτειακού ανδρός. Και ευτυχώς που κύλησαν αρκετές δεκαετίες από το καταλυτικό δημοψηφισμα (1975) του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το οποίο και έθεσε τέλος στο βασιλικό θεσμό στην Ελλάδα. Μάλιστα, με απόλυτες δημοκρατικές διαδικασίες και με ποσοστό 69% κατά της βασιλείας.
ΙΙ.-Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ δυναστεία, με όλους τους εκπροσώπους της, ευθύς εξαρχής δεν έγινε αποδεκτή απ’ τον ελληνικό λαό, τουλάχιστον από όλο. Ειδικά, επί εποχής Ελ. Βενιζέλου, η σύγκρουση πρωτα με τον πρίγκιπα αρμοστή στην Κρήτη, Γεώργιο (φωτό, 2), έπειτα με το διάδοχο Κωνσταντίνο Α’, μάλιστα σε μια εκρηκτική ιστορική περίοδο (1910-1920) για τη χώρα κατά την οποία η Ευρώπη άλλαζε μορφή με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν τόσο σφοδρή που ως διχασμός, κυριάρχησε σε όλο τον 20ο αιώνα, ενώ υπάρχει ακόμη ο απόηχός της στις μέρες μας!
ΙΙΙ.- Η σοφή και μετρημένη λύση του Κυριάκου Μητσοτάκη για το τελετουργικό της κηδείας του τέως, έστειλε μήνυμα εγκράτειας όχι μόνο στους φανατικούς της βασιλείας, αλλά και στους αριστερούς που καραδοκούν, εν μέσω κρίσιμης προεκλογικής περιόδου, να βρούν θέμα για σύγκρουση. Είναι όμως γνωστό πως το θεσμό της βασιλείας δεν τον απέπεμψε καμιά Αριστερά με τους “αγώνες” της, αλλά η Δεξιά του ανανεωμένου και πολλά παθόντος από το Παλάτι Κωνσταντίνου Καραμανλή.
IV.-Δυστυχώς ή ευτυχώς, η βασιλική δυναστεία στην Ελλάδα δεν ευδοκίμησε, διότι από την αρχή θεωρήθηκε “ξένο σώμα”: όλοι οι μονάρχες ήσαν “δοτοί” από τις “μεγάλες δυνάμεις” και κατάγονταν από αγγλοσαξονικές βασιλικές Αυλές, άσχετες με την ελληνική πραγματικότητα. Παρέμειναν μέχρι τέλος «ξένοι», επειδή τα μέλη της -αν και ελάμβαναν ελληνική παιδεία (Σχολη Αναβρύτων)- δεν κατανόησαν εις βάθος τον ελληνικό λαό και τα όνειρά του, την ιστορία, τη νοοτροπία και τη δημοκρατικότητά του. (Στ.Γ.Κ.)
====================
ΠΟΙΑ ΠΟΛΗ ΘΕΛΟΥΜΕ;
ΣΤΟ κατατοπιστικό, λιτά γραμμένο και με υποβόσκον χιούμορ, μικρό οδοιπορικό/σχόλιο πάνω στα παλιά και τα νέα Χανιά, του δημοσιογράφου Γ. Κώνστα, (“Η επιστροφή του… ασώτου στα Χανιά”, Σάββατο 14-1-2023), έχουμε μια σύντομη ρεαλιστική περιγραφή της πόλης όπως ήταν εδώ και δεκαετίες κι όπως εξελίσσεται, με τη ματιά ενός ξενιτεμένου Χανιώτη που τα επισκέπτεται μετά από πολλά έτη. Δυστυχώς, η πόλη αλλάζει με ασυγχώρητη βραδύτητα κι ό,τι αλλάζει δεν είναι πάντα προς το καλύτερο…
ΤΑ ΕΡΓΑ στο κέντρο (Δημοτική Αγορά, Δημοτικός Κήπος, οδικά έργα κλπ.) μπήκαν στο δεύτερο χρόνο τους, με άγνωστη την τελική αισθητική εικόνα τους, αλλά και πιο άγνωστη την ημερομηνία κατάληξής τους! Για την ώρα, όποιος εποχείται και αποπειράται να διασχίσει το κέντρο της πόλης, δεινοπαθεί αφάνταστα κινδυνεύοντας μάλιστα να προκαλέσει με το αμάξι του, ή να του προκαλέσουν, κάποιο ατύχημα. Ένα αλαλούμ δηλαδή, με “τσιτωμένη” την υπομονή των περιξ καταστηματαρχών και ανείπωτη την οργή των πεζών. Θα ήταν τόσο δύσκολο να αλλάξει μερικώς η ροή της κυκλοφοριας, ή να υπάρχει κάποιος τροχονόμος, ώστε να μη “φορτώνεται” τόσο πολύ το κέντρο; (Στ.Γ.Κ.)
