"Ο λόγος ο εφήμερος βαστά μόνο μια μέρα
το άρωμά του όμως κρατεί και νύχτα και ημέρα"
Στ.Γ.Κ., Νοε. 2010

Η συνήθης μιντιακή ανθρωποφαγία (Χ.ν., 24-11-22)

 

 

 

 

Η ΣΥΝΗΘΗΣ ΜΙΝΤΙΑΚΗ “ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ”

 

ΜΕΤΑ τους βιασμούς γυναικών και τις γυναικοκτονίες, τους ποικίλους παιδεραστές και τις απεχθείς δολοφονίες ηλικιωμένων “δι’ ασήμαντον αφορμήν”, έχουμε τώρα το ξέσπασμα ενός σκανδάλου που αφορά στην ηθική, συμπεριφορική και οικονομική πλευρά της γνωστής ανά το πανελλήνιο δομής (ΜΚΟ) “Η Κιβωτός του Κόσμου” του πατέρα-Αντωνίου.

ΑΓΝΟΟΥΜΕ ως πού οι καταγγελίες έχουν βάση, αλλά κι από πού ξεκινούν οι φαντασιοπληξίες. Θα μου πείτε “καπνός χωρίς φωτιά δεν γίνεται”. Γι αυτό, ας αφήσουμε πρώτα τη Δικαιοσύνη να διαλευκάνει τα όρια αλήθειας και μυθεύματος, αποδίδοντας τις ενοχές και τις ευθύνες εκεί που πρέπει και αθωώνοντας άτομα.

 

ΑΥΤΟ που μας εκπλήσσει αφάνταστα και μας κάνει να είμαστε καχύποπτοι στην ομοβροντία των καταγγελιών, είναι η τόση ευκολία με την οποία όλα σχεδόν τα κανάλια -εν ονόματι της αδιαμφισβήτητης μεν αλλά αμφιλεγόμενης αύξησης της τηλεθέασής τους- βάλλουν ομοθυμαδόν κατά της δομής και των εργαζομένων σ’ αυτή. Δε είναι, άραγε, τα ίδια κανάλια που παλαιότερα υποδέχονταν “μετά φανών και λαμπάδων” τον πατέρα-Αντώνιο σε “Μαραθώνιους” εράνους, με μουσικές, τραγουδιστές, πολιτικούς, δηλώσεις και… διαφημίσεις;

 

ΑΙΦΝΗΣ, ο πατήρ-Αντώνιος έγινε εξουσιομανής και διεφθαρμένος; Έγινε παιδεραστής (αν όχι ο ίδιος, κάποιοι συνεργάτες του) και εκμεταλλευτής ανηλίκων; Και το κράτος που ήταν τόσα χρόνια; Πού είναι οι έλεγχοι του αρμόδιου Υπουργείου; Υπάρχουν δομές που είναι “κράτος εν κράτει” και δεν το ξέρουμε;

 

ΑΥΤΗ η ευκολία με την οποία υιοθετούνται κάθε είδους καταγγελίες (τις είδαμε και αλλού), δεν θα έπρεπε να θέσουν σε συναγερμό το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο; Αρκεί, άραγε, μια απλή καταγγελία ενός ανωνύμου, ώστε να βρίσκεσαι ξαφνικά υπόδικος, και άντε να αποδείξεις το ανυπόστατο ή το ψευδές της καταγγελίας;

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, στα κανάλια έχουμε να κάνουμε με τους λεγόμενους “επαγγελματίες της ενημέρωσης” που είναι ικανοί να δικάσουν και να καταδικάσουν κυνικότατα ένα άτομο, πριν ακόμη αποφανθεί η ελληνική δικαιοσύνη περί της ενοχής του! Πρόκειται για τηλεπερσόνες που κυνηγούν τα ψηλά τηλεοπτικά νούμερα ή και για ψηφοθήρες πολιτικάντηδες που συμπλέουν με την κοινή γνώμη για μερικά συγκυριακά ψηφαλάκια. Και φυσικά ποτέ καμιά συγγνώμη εκ των υστέρων…

 

ΕΜΜΕΝΟΥΜΕ στο του Μιλήσιου Φωκυλίδη “Μηδέ δίκην δικάσης πριν άμφω μύθον ακούσης” (=Μη καταδικάσεις κανένα, πριν ακούσεις και τους δυο διαδίκους). Ή πιο απλά “Μην ακούς ένα και κρίνεις δυο”! (Στ.Γ.Κ.)

 

 

 

=====================

Μικροπολιτικά Μονότονα

 

-(τουρκικό “δίκαιο”) Στην ετήσια έκθεση του, το τουρκικό ΥΠΕΞ, μεταξύ άλλων αναφέρεται στο Αιγαίο και στις σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας: “στοχεύουμε -λέει- σε μια δίκαιη λύση όλων των αλληλένδετων προβλημάτων μεταξύ της Ελλάδας και της χώρας μας στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και σύμφωνα με τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας μας” (!)… Προσέξτε τις λέξεις “αλληλένδετα προβλήματα” (δημιουργημένα από την ίδια εις βάρος μας), την επίκληση του “διεθνούς δικαίου” (δίκαιο α λα καρτ) και φυσικά “τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας μας” (Τουρκίας). Αλλά, η εισπήδηση σε ξένα “δικαιώματα” (Αιγαίο, Κύπρος) και ετσιθελικά δημιουργημένα “συμφέροντα”, δεν κατακτώνται μόνο με πόλεμο;

 

-(τί σημαίνει σύμμαχος;) Μιλάμε συνεχώς για “συμμαχίες” (“Ελάς-Γαλλία, Συμμαχία“, ένα παλιό σλόγκαν), αλλά τι ακριβώς εννοουμε, γιατί “σύμμαχος” είναι και η Τουρκία! Το να είσαι ή να γίνεσαι σύμμαχος κάποιου, κατά την άποψή μας, αυτό σημαίνει ότι συμφωνείτε οι δυο στο ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι οι κοινοί σας εχθροί. Τουλάχισον αυτό διδάσκει η Ιστορία. Διαφορετικά, δεν υφίσταται η έννοια της συμμαχίας… Αυτός ο στοιχειώδης ορισμός της συμμαχίας είναι αδύνατο να ισχύει για την Τουρκία η οποία συστηματικά καλλιεργεί εδώ και καιρό τη θεωρία της “εχθρικής” Ελλάδας! Προσπαθεί μάλιστα, εκτός από το εσωτερικό ακροατήριό της, να πείσει γι αυτό -την “ελληνική επιθετικότητα”- και τη διεθνή κοινότητα! Ευτυχώς μάταια…

 

-(ένα πολύ θερμό και αντικλιματικό παγκόσμιο πρωτάθλημα) Την περασμένη Κυριακή (20/11/22) ξεκίνησαν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες για το πρωτάθλημα του Παγκοσμίου Κυπέλου (World Cup). Η εναρκτήρια τελετή έγινε στη Doha, πρωτεύουσα του Qatar, όπου και διεξάγονται καθημερινά οι αγώνες των ομίλων. Αλλά, εδώ και πολλούς μήνες, ένα σεβαστό τμήμα της δυτικής κοινής γνώμης διαμαρτύρεται βίαια για την επιλογή αυτού του, κατά τα άλλα πλουσιότατου εμιράτου, ως κέντρου διεξαγωγής του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος: ο λόγος είναι ότι το Κατάρ βρίσκεται σε μια απόλυτα ερημική περιοχή, με υψηλότατες ατμοσφαιρικές θερμοκρασίες… Κι ενώ όλος ο πλανήτης πασχίζει να βρει λύσεις για την “κλιματική αλλαγή”, λόγω των συνεπειών που βιώνουμε, στο εμιράτο, εκτός από την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το καθεστώς, προστίθεται επιπλέον και η κατασπατάληση ενέργειας με τις τεράστιες αθλητικές εγκαταστάσεις και τα διαρκώς αναμμένα κλιματιστικά! (Στ.Γ.Κ.)

 


Σχολιάστε