Μικροπολιτικά και πολιτιστικά μονότονα (Χ.ν., 15-11-22)
Posted on 15 Νοε, 2022 in Σχόλια | 0 comments
Μικροπολιτικά και πολιτιστικά μονότονα
-(το “Μοναστήρι του Καρόλου”) Επί της Χατζημιχάλη Νταλιάνη βρίσκεται το γνωστό σε Χανιώτες, Έλληνες και ξένους «Μοναστήρι του Καρόλου». Ένα σπίτι-το σπίτι καταφύγιο του μεγάλου καλλιτέχνη Καρόλου Καμπελόπουλου (1931-2019). Μέσα του κλείνει μια ζωή (φωτό, 1) αλλά και μια ανεκτίμητη κρυφή προσφορά για τα Χανιά και την Κρήτη.
Ο Κ¨αρολος σε εκδήλωση του Ελληνογλλικού Συνδέσμου
Για την αγορά του κτίσματος αυτού, παλαιότερα ο Κάρολος Καμπελόπουλος είχε πει σε συνέντευξή του: «Αυτό το κτίριο το αγόρασα πριν από 15 χρόνια. Ήταν ένα ερείπιο. Ήθελα, όμως, γυρίζοντας από το εξωτερικό (Γαλλία) να κάνω κάτι για την πατρίδα μου. Έφτιαξα μέσα σ’ αυτό το κτίριο το εργαστήρι μου, το θέατρο της Μαρίας Κάλλας, το κομμωτήριό μου, μία αίθουσα εκθέσεων και το σπιτικό μου»! Πράγματι, όταν το σπίτι-Μουσείο του Καρόλου καταστεί επισκέψιμο για το κοινό, θα έχει να προσφέρει στον κόσμο των Χανίων -και όχι μόνο- μια εκπληκτική συλλογή ποικίλων καλλιτεχνημάτων που θα αφηγούνται τα στάδια της ζωής και της δημιουργίας ενός παθιασμένου ανθρώπου με την τέχνη και την ομορφιά. Ως γνωστόν, από τα χέρια του Καρόλου (κορυφαίου κομμωτή στο Παρίσι), πέρασαν μεγάλες προσωπικότητες του παγκόσμιου καλλιτεχνικού κόσμου: Μαρία Κάλλας, Μπριζίτ Μπαρντό, Κατρίν Ντενέβ κ.λπ. Εραστής του ωραίου ο Κάρολος έλεγε: «Την ομορφιά τη βλέπω στα μάτια. Όταν ένας άνθρωπος σου μιλάει και δεν σε κοιτάζει, είναι άσχημος στα μάτια μου. Από εκεί βλέπω την αλήθεια της ψυχής». Λόγια τόσο αναγκαία σε μια εποχή που βρίθει από μιζέρια και ασχήμια…
-(προς το τέλος του πολέμου;) Βαρύς χειμώνας έρχεται, καιρός για συνθηκολόγηση! Μετά την ανακατάληψη από τις ουκρανικές δυνάμεις της Χερσώνας -χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη ρωσική ήττα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- όλα δείχνουν πως ο συμβιβασμός των δυο εμπολέμων είναι αναπόφευκτος. Ο ουκρανικός χειμώνας θα είναι βαρύτατος για το ρωσικό στρατό, η ενεργειακή ένδεια ως παγκόσμιο φαινόμενο δεν συμφέρει κανένα- πολύ περισσότερο τη Ρωσία. Άρα, κάτι πρέπει να γίνει στο πεδίο της ειρήνης. Ο “στρατηγός χειμώνας”, για τρίτη φορά στη Ρωσική Ιστορία (Ναπολέων, Χίτλερ, Πούτιν) θα έλθει άραγε να επιβάλλει τους δικούς του αμείλικτους όρους; Μακάρι.
-(εικόνα που θυμίζει παλιά λιθογραφία!) Σκανδαλώδης ο κρητικός καιρός! Πάμε για το δεύτερο 15νθήμερο του Νοέμβρη και “σοβαρό” κρύο δε νιώσαμε ακόμη. Οι βόλτες στην παλιά πόλη πληθαίνουν, με το παλιό λιμάνι να είναι καθημερινά γεμάτο από τουρίστες, ενώ και στις κοντινές παραλίες οι χειμερινοί και όχι μόνο κολυμβητές απολαμβάνουν τη θάλασσα! Στοιχεία που ενισχύουν το τουριστικό ρεύμα και μακάρι ο καιρός να συνεχίσει τη γενναιοδωρία του.
Αλλά και μια βόλτα στους Αγίους Αποστόλους, ανταμείβει με υπέροχες εικόνες (φωτό, 2), με τα επίπεδα των τριών θαλασσών, το εκκλησάκι πάντα κάτασπρο, τη μεγάλη ηλιοφάνεια και την ευδία, τη φθινοπωρινή γλυκύτητα. (Στ.Γ.Κ.)
==================
“ΕΙΔΗΣΕΙΣ” ΚΑΙ ΝΕΟΙ
Ι.-ΑΠΟ το καθημερινό δελτίο ειδήσεων, ειδικά στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα (ΜΜΕ) και το Διαδίκτυο, δεν λείπουν οι εγκληματικές ειδήσεις. Με θύματα συνήθως τρυφερές παιδικές ηλικίες, γυναίκες, ηλικιωμένους, αλλά και σχετικά νέους. Ωστόσο, η πανδημία καλά κρατεί σε συνδυασμό αναμενόμενων εξάρσεων και της εποχικής γρίπης. Δεν είναι λοιπόν δυνατό να παρακαμφθεί το γεγονός που ζούμε, με τα… αόρατα σημάδια των συνεπειών της όλης κατάστασης. Σημάδια, όπως, η «αποξένωση» του ατόμου από την κοινωνική ζωή, το αίσθημα της ανασφάλειας, η έκταση και αύξηση εγκληματικών συμπεριφορών, οι αμείωτες τουρκικές περί πολέμου απειλές κ.ά., επιδεινώνουν το φαινόμενο. Με τη ρωσοουκρανική σύρραξη, το ενεργειακό και την ακρίβεια κόστους ζωής, αυξήθηκε στο 25% το άγχος επιβίωσης και της εν γένει κατάθλιψης, σε παγκόσμιο επίπεδο.
ΙΙ.-Στη χώρα μας οι πιο άτυχες γενιές είναι όσες “αντρώθηκαν” μετά το 2008. Φαντασθείτε μόνο τι έζησαν: παγκόσμια οικονομική κρίση (φούσκα ακινήτων) με σφοδρό αντίκτυπο στην ελληνική οικονομία: είχαμε μια δεκαετή οικονομική κρίση με πρωτοφανή πολιτική αστάθεια, μετά την πανδημία και τώρα τον πόλεμο. Οπότε, ξανά οικονομική κρίση, μεταλλαγμένη πανδημία, αυξανόμενη ακρίβεια, ανεργία, κλιματική αλλαγή και πάει λέγοντας. Γιατί λοιπόν η λέξη που θεωρείται και λέξη της χρονιάς -η permacrisis*- (φωτο, 3) να μη χαρακτηρίζει αυτή τη γενιά; (Στ.Γ.Κ.)
* σ.σ. μάλλον από το perma(nent, e) (=σταθερος/ή) +crisis (=κρίσις) [Και συνεκδοχικά: γενιά που βιώνει μόνο κρίσεις]
