Θερινές στιγμές στην πόλη και στο ύπαιθρο (Χ.ν., 28-7-22)
Posted on 28 Ιουλ, 2022 in Σχόλια | 0 comments
Θερινές στιγμές στην πόλη και στο ύπαιθρο
ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ παρατεταμένους καύσωνες που προαναγγέλλουν χειρότερες μελλοντικές καταστάσεις, τα Χανιά θεωρούνται, τουλάχιστον για την ώρα, ένας ζεστός, φιλόξενος και ελκυστικός παράδεισος!
ΜΠΟΡΕΙ οι καύσωνες στην πόλη να είναι ανυπόφοροι, όμως στην ενδοχώρα υπάρχουν δροσερά χωριά που σε ανακουφίζουν. Τα σπίτια εκεί, εκτός από τους γερούς παλιούς χοντρούς πέτρινους τοίχους και τις ξύλινες με κεραμίδια στέγες τους, διαθέτουν και κρυφές απόμερες γωνιές (φωτό, 1, Κάντανος) στις οποίες πραγματικά ηρεμεί το μυαλό σου από την τύρβη της καθημερινότητας.
ΕΤΣΙ, δεν είναι διόλου τυχαία η νέα τάση που υπάρχει για φυγή, όχι μόνο στα νησιά, αλλά και σε ορεινές περιοχές με δάση, “διαδρομές” και νερά.
ΚΑΠΟΤΕ το όνειρο των περιηγητών (τουριστών) ήταν θάλασσα και ήλιος. Ένα όνειρο που από το 1960 και εντεύθεν η Ελλάδα εκπληρώνει για όλα τα βαλάντια. Ο τουρισμός δεν άργησε να γίνει μια “βιομηχανία ήλιου και θάλασσας”, με όλες τις ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες συνέπειες.
ΣΗΜΕΡΑ, με τη ραγδαία κλιματική αλλαγή, προστίθεται στο κάδρο και το σύνθημα “βουνό και δροσιά”. Όχι για όλους ακόμη, αλλά αν συνεχισθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι αγροτικές περιοχές και τα βουνά θα γίνουν περιζήτητα!
ΕΤΣΙ κι αλλιώς η χώρα μας, ιδιαίτερα η Κρήτη, διαθέτει τα πάντα. Ικανοποιεί όλα τα γούστα (φωτό, 2) και για όλους τους επισκέπτες. Γι αυτό και αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς θερινούς προορισμούς στην Ευρώπη. (Στ.Γ.Κ.)
=======================================================
ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ
ΑΥΤΕΣ τις μέρες συμπληρώνονται 48 χρόνια από τη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο σε δυο φάσεις: 20 Ιουλίου 1974 και 14 Αυγούστου 1974. Σε συνδυασμό με τις ακραίες καθημερινές τουρκικές (λόγω και έργω) ενέργειες, αποδεικνύεται ότι ο τουρκικός επεκτατισμός είναι στο αίμα των “γειτόνων”. Είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση. Από τη μια έχουμε τον ισλαμοφασισμό και τον μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν, από την άλλη τον εθνικιστικό παροξυσμό των κεμαλιστών!
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ θα είχαν προ πολλού εμπλακεί σε πόλεμο με Ελλάδα και Κύπρο, αν, όπως επισημάνθηκε από έγκυρους μελετητές Έλληνες και ξένους, διέθεταν υπεροπλία. Για την ώρα δεν την έχουν και φυσικά το 2022 δεν είναι το ίδιο με το 1974. Ακόμη θυμάμαι με οργή και θλίψη τη γενική “επιστράτευση-παρωδία” της χούντας (Ιούλιος 1974) και τα “ξυπόλυτα” τάγματα με τα οποία σκόπευε να αντιμετωπίσει τον τουρκικό στρατό του Ετζεβίτ-βοηθούμενου άλλωστε παρασκηνιακά από την αμερικανική διπλωματία (Κίσινγκερ).
ΚΙ ΟΜΩΣ! Παρά τις τόσες προκλητικές εκφράσεις και ενέργειες, οι Τούρκοι δεν αποτολμούν μια πολεμική αναμέτρηση-έστω κι αν οι Ρώσοι τους υποστηρίζουν ανοιχτά! Βλέποντας ότι η Ελλάδα έχει σε αέρα και θάλασσα υπεροχή, η κήρυξη πολέμου σε Αιγαίο, Έβρο και ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, δεν θα είχε μόνο εκατέρωθεν απώλειες, αλλά και ποικίλες άλλες επιπτώσεις στη γείτονα, πιθανόν και πανευρωπαϊκά. Στην Τουρκία εξάλλου, εκτός από την άθλια οικονομία της, υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα. Μια ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα απομακρύνει σίγουρα κάθε επίθεση και συμβάλλει ουσιαστικά στη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή. (Στ.Γ.Κ.)
———————————————–
Μικρά χανιώτικα και όχι μόνο
-(Μανώλης Αναγνωστάκης) Θυμάμαι την έντονη παρουσία του στα δρώμενα της Θεσσαλονίκης. Κορυφαία ποιητική μορφή στην πόλη του Αγίου και της “σχολής” της. Στα 1971, το χουντικό καθεστώς θέλοντας να δείξει κάποια “φιλελευθεροποίηση” προς τα έξω, επέτρεψε για λίγο την ελεύθερη έκφραση. Ο Μανώλης Αναγνωστάκης, με μια ομάδα σημαντικών λογοτεχνών εκείνης της περιόδου (Γ. Σεφέρης, Σπύρος Πλασκοβίτης, Αλέξανδροςς Κοτζιάς, Τάκης Σινόπουλος, Ρόδης Ρούφος, Στρατής Τσίρκας, Θανάσης Βαλτινός και άλλοι), αποτόλμησε μια έκδοση δεκαοχτώ κειμένων (φωτό, 3, “Δεκαοχτώ Κείμενα”) απαγορευμένων μέχρι τότε δημιουργών. Έσπευσα να αγοράσω αμέσως το βιβλίο. Ήξερα ότι επρόκειτο για μια σπάνια έκδοση αντιφρονούντων-και πράγματι σήμερα είναι… Χαιρόμαστε συνεπώς, με κάθε εκδήλωση που γίνεται στα Χανιά ή στα Ρούστικα Ρεθύμνου (γενέτειρα του ποιητή), γύρω από τον Μ. Αναγνωστάκη.
-(η διαφθορά) Ώστε η διαφθορά είναι μια εγγενής τάση στους Έλληνες. Το φαινόμενο που αποδεικνύεται και δημοσκοπικά σε ποσοστό 91% (σε θέματα υγείας), δεν είναι καινούργιο! Η ψηφιοποίηση, άραγε, των πάντων θα περιλάβει κι αυτόν τον τομέα; Ναι, πιστεύουμε πως αν εμείς πεισθούμε ότι, το “φακελάκι” που δίνουμε, παρακάμπτοντας καθορισμένα ραντεβού ή προσφεύγοντας σε κομματικούς “παράγοντες” προς εξυπηρέτησή μας στερεί τη θέση ή την εξυπηρέτηση κάποιου άλλου, ίσως τότε εξαλειφθεί. (Στ.Γ.Κ.)
