Εκτός εαυτού… (Χ.ν., 7-7-22)
Posted on 7 Ιουλ, 2022 in Σχόλια | 0 comments
ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΑΣ
Ι.-ΕΝΑΣ σοβαρός πολιτικός οφείλει να διαθέτει, ως πρώτη και βασική αρετή, την ψυχραιμία: σε οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του, σε οποιαδήποτε απειλή ή λεκτική πρόκληση κι αν του απευθύνεται.
ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ υπεύθυνα το μέλλον της χώρας, προβλέπει τα τεκταινόμενα, μετρά τις συγκυρίες, δημιουργεί συμμαχίες, υπολογίζει το απρόβλεπτο, αποφασίζει… Δεν ενεργεί εν θερμώ, όπως ενεργούν οι δικτάτορες, “κόκκινοι” ή “μαύροι” αδιάφορο.
ΣΤΗΝ εποχή μας, “εποχή των τεράτων” κατά Αντόνιο Γκράμσι, αυτό που δεν χρειάζεται ένας πρωθυπουργός είναι η νευρικότητα, όταν ένα σχέδιο “δεν του βγαίνει”. Απλά, οφείλει να έχει καλά μελετημένες εναλλακτικές που καλείται να εφαρμόσει.
ΙΙ.-Ο ΠΟΛΕΜΟΣ στην Ουκρανία έχει ακυρώσει το βασικό και μακροχρόνιο σενάριο του Ερντογάν, για έντονη αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας σε Αιγαίο και ανατολική λεκάνη της Μεσογείου (Καστελόριζο-Κύπρος), ώστε να δημιουργηθεί κρίση, και όποιος… αντέξει! Η αλλαγή του status που προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης είναι το μεγάλο όνειρό του.
ΦΥΣΙΚΑ, μετά την αποκάλυψη των προθέσεων και των παζαριών σχετικά με την είσοδο στο ΝΑΤΟ Σουηδίας και Φινλανδίας (πραγματικός στόχος του Ερντογάν ήταν η συνάντησή του με τον Μπάϊντεν), μια κρίση στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο για τον ίδιο και τη “συμμαχία”. Εξάλλου, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξή της, με δεδομένη μάλιστα τη συνέχιση του Ρωσοουκρανικού πολέμου! Ούτε και κανείς στην ΕΕ θα ήθελε ένα δεύτερο πολεμικό μέτωπο στο υπογάστριο της Ευρώπης.
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ουσιαστικά έπαιξε ένα “ελεγχόμενο” από τον ίδιο παιχνίδι καθυστερήσεων. Κέρδισε ελάχιστα κι αυτά επισφαλή και αμφισβητούμενα από το αμερικανικό Κογκρέσο. Απλά ό,τι ”κέρδισε” είναι μια καλή προεκλογική επικοινωνιακή προβολή του στο εσωτερικό της χώρας του. Τον ενδιαφέρει η ψήφος, η εξουσία και τίποτε άλλο .
ΙΙΙ.-Η ΕΛΛΑΔΑ εξοπλίζεται συνεχώς. Η Τουρκία έχει πρόβλημα με τις ΗΠΑ, μετά την αγορά των ρωσικών S-400. Πολλοί μελετητές αμφισβητούν την δήθεν πολεμική “υπεροχή” της Τουρκίας. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο Σουλτάνος είναι στριμωγμένος από τις εσωτερικές δραματικές οικονομικές εξελίξεις της χώρας του (πληθωρισμός πάνω από 70%) κι απ’ τις ζοφερές γι’ αυτόν προεκλογικές προβλέψεις (οποιοσδήποτε κι αν είναι ο αντίπαλός του στο β’ γύρο, θα κερδίσει σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις).
ΕΡΣΙ, μπορεί να φαντασιώνεται ότι με τη δημιουργία μιας κρίσης με την Ελλάδα, θα λύσει όλα μαζί τα προβλήματά του (!) εκπληρώνοντας και τα νεοοθωμανικά όνειρά του, όμως σκεπτόμενος πιο λογικά γνωρίζει ότι αυτό ούτε μπορεί, ούτε πρόκειται να συμβεί. Γι αυτό και η νευρικότητά του με τα καθημερινά παραληρήματα. (Στ.Γ.Κ.)
===============
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ…;
Η ΧΩΡΑ μας, σε μια ενδεχόμενη σοβαρή κρίση, αυτή τη φορά δεν είναι μόνη απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό: ΕΕ, ΗΠΑ, Μπάιντεν, Μακρόν, Φον ντερ Λάιεν, Σολτς έχουν εκφραστεί υπέρ ημών. Ακόμη και ο Ιταλός Σαλβίνι επιτέθηκε στον Τούρκο πρόεδρο και του θύμισε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία τέλειωσε κι ας το πάρει “χαμπάρι”.
ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ έπαψαν να είναι μια διμερής διαφορά (όπως και το ουκρανικό). Χάρη στην πρόσφατη ενεργή, έντονη ελληνική διπλωματία οι παράνομες απαιτήσεις των Τούρκων εις βάρος μας διεθνοποιήθηκαν (φωτό). Ήδη το αμερικανικό Κογκρέσο με 10 εκπροσώπους του, εκφράζει τις έντονες επιφυλάξεις του για μια επιπλέον στρατιωτικη ενίσχυση της ούτως ή άλλως επαμφοτερίζουσας Τουρκίας.
ΟΦΕΙΛΕΙ και η αξιωματική μας αντιπολίτευση να δείξει ένα πιο εθνικό προφίλ και να υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία τα δίκαια της χώρας μας. Έχουμε τον Ερντογάν που ασύστολα και αχαλίνωτα υποτιμά τον αντίπαλό του («Μητσοτάκης γιοκ») κι από την άλλη βάφει γκρίζο το Αιγαίο (που το ονομάζει και “Τουρκοαιγαίο”!) κάνοντας ταυτόχρονα εμπρηστικές δηλώσεις και επεμβάσεις στα εσωτερικά μας! Δεν μπορεί να έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση να σιωπά χαιρέκακα, να αντιδρά χαλαρά ή να σφυρίζει αδιάφορα.
ΠΡΕΠΕΙ να επανέλθουν στο προσκήνιο μερικές λησμονημένες (;) ή μήπως επί τούτου πολεμηθείσες έννοιες, όπως η εθνική συνείδηση, η φιλοπατρία, το δημοκρατικό πατριωτικό φρόνημα. Είναι αυτές που μας συνέχουν και μας κρατούν ζωντανούς ως έθνος. Ένας “εθνομηδενισμός” σε μια τόσο ρευστή περίοδο, νομίζουμε πως δεν έχει θέση ούτε στην Ευρώπη, ούτε πολύ περισσότερο στη κόγχη αυτή της Μεσογείου, όπου χιλιάδες χρόνια τώρα “φυλάγουμε Θερμοπύλες”. (Στ.Γ.Κ.)
